164 Pułk Piechoty (1939)
164 pułk piechoty (164 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP w kampanii wrześniowej 1939.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Stanisław Styrczula |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
164 pp nie występował w organizacji pokojowej wojska. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” oddział miał być formowany częściowo w mobilizacji alarmowej, w grupie zielonej (dowództwo, II batalion i pododdziały specjalne) oraz w I rzucie mobilizacji powszechnej (I i III batalion), przez jednostki 11 i 24 Dywizji Piechoty dla 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej.
27 sierpnia 1939 rozpoczęto mobilizację alarmową części pułku, a cztery dni później części objętej mobilizacją powszechną. 6 września w Rozwadowie dowództwo pułku, I batalion i pododdziały specjalne wyładowały się z transportów kolejowych. W nocy z 6 na 7 września w Ćmielowie wyładowany został III batalion. Cały pułk włączony został do Grupy Sandomierz i walczył w jej składzie.
Dowództwo (38 pułku piechoty w Przemyślu[b].)
- dowódca – ppłk Stanisław Styrczula (ranny 6 IX)
I batalion (38 pułku piechoty w Przemyślu)
- dowódca batalionu – kpt. Tadeusz Lisowski
- adiutant batalionu – ppor. rez. Jan Patla[1]
- dowódca 1 kompanii strzeleckiej – ppor. Edward Jan Przybyłowicz
- dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Jerzy Szatz
- dowódca 3 kompania strzeleckiej – ppor. Stefan Świrski-Romanowski
- dowódca 1 kompania karabinów maszynowych – por. Maciej Kozubal
II batalion (48 pułku piechoty w Stanisławowie)
- dowódca batalionu – mjr Stanisław Hołubowicz (od 9.IX dowódca pułku)
- 4 kompania – por. Michał Franciszek Lenar
- 5 kompania – por. Feliks Motyka
- 6 kompania –
- 2 kompania karabinów maszynowych – por. Józef Tadeusz Wacławski
III batalion (53 pułku piechoty w Stryju)
- dowódca batalionu – kpt. Stanisław Walerian Serednicki (ranny 15 IX)
- adiutant – ppor. rez. Alfred Andrzej Rossowski
- 7 kompania – por. rez. Władysław Bartyński
- 8 kompania – ppor. Ludwik Franciszek Ziemski
- 9 kompania – ppor. Jan Stanisław Mazurkiewicz
- 3 kompania karabinów maszynowych – ppor. rez. Józef Prokop Wackermann
- dowódca kompanii – kpt. piech. Jan Pietrzak („pokojowy” dowódca 2 kompanii km 3 pp Leg.)[2]
Pododdziały specjalne
- kompania zwiadowcza
- kompania przeciwpancerna
- pluton pionierów
- pluton przeciwgazowy
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kozubal 1996 ↓, s. 33.
- ↑ Jan Pietrzak. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.9544 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-02].
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
- Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 300-301.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”, Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
- Piotr Zarzycki, Walki 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej we wrześniu 1939 roku, Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2 (212) z 2006 r., s. 23-60.
- Maciej Kozubal: 38 pułk piechoty Strzelców Lwowskich. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt nr 36. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1996. ISBN 83-85621-90-3.