(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Chirurgia ogólna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chirurgia ogólna (z grec. "cheir" - ręka, "ergon" - czyn, działanie, "cheirurgia" - praca wykonywana ręcznie) – priorytetowa dziedzina medycyny[1] zajmująca się leczeniem, którego podstawą jest zabieg operacyjny narządów rozmieszczonych w niemal wszystkich rejonach ciała, oraz diagnostyką chorób wymagających takiego leczenia (potocznie oddział chirurgiczny w szpitalu)[2]. Chirurg ogólny w diagnostyce i leczeniu koncentruje się głównie na chorobach przewodu pokarmowego i narządów jamy brzusznej, urazach kończyn oraz chorobach skóry[3]. Wyodrębniły się z niej ginekologia, kardiochirurgia, ortopedia, stomatologia i wiele innych. Chirurg ogólny pomaga nie tylko w sytuacjach zagrażających życiu chorego, ale także wykonuje drobne zabiegi ramach tzw. małej chirurgii najczęściej w znieczuleniu miejscowym np.: oczyszczenie i opracowanie chirurgiczne ran powierzchownych, nacięcie ropnia, wycięcie kaszaka[4].

W Polsce chirurgia ogólna jest jedną ze specjalizacji lekarskich trwającą 6 lat (2 lata modułu podstawowego z chirurgii ogólnej i 4 lata modułu specjalistycznego z chirurgii ogólnej)[5]. Jest to jedna z wzajemnie uznawanych specjalizacji w krajach Unii Europejskiej[6]. Konsultantem krajowym chirurgii ogólnej od 7 października 2024 roku jest prof. dr hab. Jerzy Sieńko[7].

Przypisy

edytuj
  1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie określenia priorytetowych dziedzin medycyny (Dz.U. z 2022 r. poz. 2814)
  2. Elżbieta Sobol (red.), Słownik wyrazów obcych, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 173, ISBN 83-01-11487-8.
  3. Chirurgia ogólna. www.medicover.pl. [dostęp 2021-05-04].
  4. Chirurgia ogólna – Co warto o niej wiedzieć?. citymed.waw.pl. [dostęp 2021-05-04].
  5. Program specjalizacji w dziedzinie CHIRURGII OGÓLNEJ (moduł podstawowy i moduł specjalistyczny) dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2023. [dostęp 2024-09-28].
  6. Dyrektywa rady 93/16/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. mająca na celu ułatwienie swobodnego przepływu lekarzy i wzajemnego uznawania ich dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji
  7. Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2024-10-13].

Linki zewnętrzne

edytuj