Kodeks 060
Kodeks 060 (Gregory-Aland no. 060),
Strona recto | |
Data powstania |
VI wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer |
060 |
Zawartość | |
Język | |
Rozmiary |
14 × 12 cm |
Typ tekstu |
tekst mieszany |
Kategoria |
III |
Miejsce przechowywania |
Opis
edytujKodeks stanowiony jest przez fragment jednej pergaminowej karty, o rozmiarach 14 cm długości i 12 cm szerokości. Format, w jakim ułożone zostały karty kodeksu, jest nierozpoznawalny (ze względu na jego fragmentaryczność)[2]. Zawiera fragmenty tekstu Ewangelii Jana (14,14-17.19-21.23-24.26-28). Tekst jest pisany małą uncjałą w dwóch kolumnach na stronę, 24 linijek w kolumnie[3]. Nie stosuje przydechów ani akcentów, stosuje dierezę[4].
Grecki tekst kodeksu przekazuje mieszany typ tekstu. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[3], co oznacza, że posiada niewielką wartość dla odtworzenia oryginalnego tekstu Nowego Testamentu, jest jednak ważny dla poznania jego historii[5].
Warianty tekstowe
edytujW J 14,14a stosuje wariant
W J 14,14b stosuje wariant
W J 14,15 stosuje wariant τηρησητε (przestrzegać będziecie) zamiast τηρησετε (przestrzegać będziecie). Ten sam wariant przekazuje również Bodmer II, Kodeks Synajski, 33 i kilka innych minuskułów. Krytycy tekstu za poprawny uważają wariant τηρησετε reprezentowany przez Kodeks Watykański, Codex Regius, 044, minuskuł 1010 i inne rękopisy[7].
W J 14,16 fraza sześciu ostatnich słów zapisywana jest w tej samej kolejności (
Historia
edytujRękopis powstał w Egipcie, znaleziony został w Egipcie, a przywieziony został do Berlina[8]. Caspar René Gregory datował fragment na wiek VI albo VII[9], Kurt Aland na VI wiek[10]. Obecnie INTF szacuje go na VI wiek[3][11] . Niektórzy badacze biorą pod uwagę także wiek V[8].
Hermann von Soden jako pierwszy sporządził jego opis (w 1902 roku). Określił, że rękopis jest pisany na papirusie[2]. Gregory widział rękopis w 1903 roku[4], a w 1908 roku wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu i nadał mu siglum 060[9]. W roku 1909 Gregory sporządził opis rękopisu[4].
Salonius w 1927 roku jako pierwszy opublikował tekst fragmentu[12]. Po raz drugi fragment został opublikowany przez Schmidta, Elliotta i Parkera w 2007 roku[13]. 060 jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu[14]. NA26 trzykrotnie cytuje rękopis w aparacie krytycznym[7].
Kodeks przechowywany jest w Staatliche Museen (P. 5877) w Berlinie[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Aland 1963 ↓, s. 335.
- ↑ a b Soden 1902 ↓, s. 120.
- ↑ a b c d Aland i Aland 1995 ↓, s. 119.
- ↑ a b c Gregory 1909 ↓, s. 1047.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 159.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 390.
- ↑ a b c d NA26 1991 ↓, s. 298.
- ↑ a b LDAB
- ↑ a b Gregory 1908 ↓, s. 38.
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 42.
- ↑ INTF i Cod. 0060 ↓.
- ↑ Salonius 1927 ↓, s. 102-104.
- ↑ Schmidt, Elliott i Parker 2007 ↓, s. pl. 1-2.
- ↑ NA26 1991 ↓, s. 12*.
Bibliografia
edytuj- Publikacje rękopisu
- A.H. Salonius. Die griechischen Handschriftenfragmente des Neuen Testaments in den Staatlichen Museen zu Berlin. „ZNW”. 26, s. 102–104, 1927. (niem.).
- U.B. Schmidt, W.J. Elliott, D.C. Parker: The New Testament in Greek IV. The Gospel according to St. John. Volume Two: The Majuscules. Leiden: 2007, seria: NTTS 37.
- Krytyczne wydania greckiego NT
- K. Aland (pod red.), E. Nestle: Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. [w skrócie NA26]
- K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983. [UBS3]
- Listy rękopisów NT
- K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.).
- INTF: Kodeks 060 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-06-16].
- Introdukcje do krytyki tekstu NT
- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 119. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- C.R. Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Leipzig: J.C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 38. (niem.).
- C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testamentes. T. 3. Leipzig: Hinrichs, 1909, s. 1047. (niem.).
- Hermann von Soden: Die Schriften des Neuen Testaments, in ihrer ältesten erreichbaren Textgestalt hergestellt auf Grund ihrer Textgeschichte. Göttingen: Vandenhoeck und Ruprecht, 1902. (niem.).
Linki zewnętrzne
edytuj- P. 5877: Evangelium nach Johannes Berliner Papyrusdatenbank