Satledź

Satledź
	; Dolina rzeki ok. 1857 roku
Kontynent	Azja
Państwo	Chiny; Indie; Pakistan
	Rzeka
Długość	1500 km
Powierzchnia zlewni	ok. 395 tys. km²
	Źródło
Miejsce	La’nga Co
Współrzędne	30°50′39,1″N 81°12′16,6″E/30,844200 81,204600
	Ujście
Recypient	Indus
Współrzędne	29°20′57,3″N 71°01′41,5″E/29,349260 71,028200
	Położenie na mapie Indii źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Satledź (w dolnym biegu także Pandźnad, ang. Sutlej; hindi सतलुज नदी Satladź; urdu ستلج; chiń. 象ぞう泉いずみ河かわ Xiàngquán Hé; tyb. གླང་ཆེན་ཁ་འབབ, Wylie: gLang-chen Kha-'bab, ZWPY: Langqên Kanbab; pendżab. ਸਤਲੁਜ, starogr. Hesydrus) – rzeka płynąca przez Chiny, Indie oraz Pakistan. Ma długość 1500 km i dorzecze o powierzchni blisko 395 tys. km²^[1].

Swoje źródła ma w jeziorze La’ang Cuo (Rakas), w południowo-zachodnim Tybecie. Przepływa przez Himalaje, płynąc głęboką, przełomową doliną, dalej płynie przez równinę Pandżabu oraz Nizinę Indusu. Tutaj uchodzi do Indusu, którego jest najdłuższym lewym dopływem. Jej główne dopływy to Bjas i Ćanab^[1]. Jest wykorzystywana do nawadniania pól i produkcji energii elektrycznej (elektrownia Bhakra Nangal). W dolnym biegu stanowi granicę pakistańsko-indyjską.

Jej wody zamieszkiwał suzu indusowy^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 142.
↑ G.G. Braulik G.G., Family Platanistidae (South Asian River Dolphin), [w:] D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy), Handbook of the Mammals of the World, cz. 4 Sea Mammals, Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 358-363, ISBN 978-84-96553-93-4 (ang.).

[pwn-1] Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 142.

[HMW-2] G.G. Braulik G.G., Family Platanistidae (South Asian River Dolphin), [w:] D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy), Handbook of the Mammals of the World, cz. 4 Sea Mammals, Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 358-363, ISBN 978-84-96553-93-4 (ang.).

[1]

[2]