settle

settle (język angielski)

wymowa:

enPR: sĕtʹəl, IPA: /ˈsɛtəl/, X-SAMPA: /"sEt@l/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rozstrzygać, rozsądzić (spór)

(1.2) porządkować (sprawy)

(1.3) zasiedlać

(1.4) regulować (rachunek)

(1.5) uspokajać (nerwy)

czasownik nieprzechodni

(2.1) dochodzić do porozumienia

(2.2) osiedlać się

(2.3) układać się wygodnie, usadawiać się

(2.4) uspokajać się

(2.5) osiadać, osadzać się

odmiana:

(1-2) settle, settled, settled, settles, settling

przykłady:

(2.2) Prior to the arrival of Ferdinand Magellan, the Philippines was already settled by Austronesian peoples. → Przed przybyciem Ferdynanda Magellana, Filipiny były już zasiedlone przez ludy austronezyjskie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. settlement, resettlement, settler, settlor, resettler

przym. unsettled

czas. settle down, settle for, settle in, settle on, settle up, resettler, resettle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: