dialekt

dialekt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdʲjalɛkt], AS: [dʹi ̯alekt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; zob. też dialekt w Wikipedii

(1.2) jęz. terytorialna odmiana języka, przeciwstawiana jego formie ogólnoetnicznej, standardowej; zob. też dialekt niestandardowy w Wikipedii

(1.3) pot. język pozbawiony formy pisanej lub standaryzacji, używany w kraju rozwijającym się lub w odizolowanej części świata, język wernakularny; zob. też dialekt w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialekt	dialekty
dopełniacz	dialektu	dialektów
celownik	dialektowi	dialektom
biernik	dialekt	dialekty
narzędnik	dialektem	dialektami
miejscownik	dialekcie	dialektach
wołacz	dialekcie	dialekty

przykłady:

(1.1) Narzecze sztokawskie jest dialektem południowosłowiańskim.

(1.3) Chwała Zmartwychwstałego Pana rozbrzmiewa w j. hiszpańskim, francuskim, polskim, angielskim, włoskim, arabskim i w wielu dialektach afrykańskich.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dialekt literacki • dialekt standardowy • dialekt terytorialny • dialekt wernakularny • dialekt regionalny

synonimy:

(1.1) narzecze

(1.2) narzecze, gwara

(1.3) narzecze, język wernakularny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekt, odmiana językowa

hiponimy:

(1.1) etnolekt, regiolekt, socjolekt

holonimy:

(1.1) język

meronimy:

(1.1) gwara, subdialekt, poddialekt, idiolekt

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektolog m, dialektologia ż, dialektyzacja ż, dialektyzm m

przym. dialektalny, dialektologiczny, dialektyczny

przysł. dialektycznie

czas. dialektyzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. διάλεκτος (dialektos) → narzecze

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) dialekt
• albański: (1.1) dialekt
• alemański: (1.1) Dialäkt
• angielski: (1.1) dialect
• arabski: (1.1) لهجة
• baskijski: (1.1) dialekto, hizkelgi
• białoruski: (1.1) дыялект m
• bośniacki: (1.1) dijalekt m
• bułgarski: (1.1) диалект m
• chiński standardowy: (1.1) 话 (huà); (1.2) 话 (huà); (1.3) 话 (huà)
• chorwacki: (1.1) dijalekt m, dijalekat m
• czeski: (1.1) dialekt m
• dolnosaksoński: (1.1) missingsch
• duński: (1.1) dialekt w
• dzongkha: (1.1) ཁ་སྐད
• esperanto: (1.1) dialekto
• fiński: (1.1) murre, aluemurre
• francuski: (1.1) patois m, dialecte m
• hiszpański: (1.1) dialecto m
• indonezyjski: (1.1) dialek
• japoński: (1.1) 方言ほうげん (ほうげん, hōgen)
• jidysz: (1.1) דיאַלעקט m (djalekt)
• karpatorusiński: (1.1) діалект m
• kataloński: (1.1) dialecte m
• koreański: (1.1) 사투리 (sa-tou-ri), 방언 (bang-on)
• lombardzki: (1.1) dialett
• łaciński: (1.1) dialectos, dialectus
• niderlandzki: (1.1) dialect n
• niemiecki: (1.1) Dialekt m
• nowogrecki: (1.1) διάλεκτος ż
• portugalski: (1.1) dialecto (port.), dialeto (braz.)
• rosyjski: (1.1) диалект (dialékt)
• serbski: (1.1) дијалект (dijalekt) m
• słowacki: (1.1) nárečie n, dialekt m
• szwedzki: (1.1) dialekt w, folkmål n
• turecki: (1.1) lehçe, diyalekt
• turkmeński: (1.1) dialekt
• tuvalu: (1.1) gaugāleo
• ukraiński: (1.1) діалект m
• węgierski: (1.1) nyelvjárás
• wilamowski: (1.1) dialekt m; (1.2) dialekt m; (1.3) dialekt m
• włoski: (1.1) dialetto, parlata

źródła:

dialekt (język afrykanerski)

wymowa:

IPA: [djɑˈlɛkt]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) lm dialekte

przykłady:

(1.1) Nedersaksies ken baie dialekte. → Język dolnosaksoński ma wiele dialektów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dialek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. dialect

uwagi:

źródła:

dialekt (język albański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz albański, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

dialekt (język czeski)

wymowa:

IPA: [ˈdjaɭɛkt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialekt	dialekty
dopełniacz	dialektu	dialektů
celownik	dialektu	dialektům
biernik	dialekt	dialekty
wołacz	dialekte	dialekty
miejscownik	dialektě / dialektu	dialektech
narzędnik	dialektem	dialekty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język duński)

wymowa:

Dania: [diaˈlægt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialekterne

przykłady:

(1.1) Det danske sprog er en dialekt af et fælles nordisk sprog. → Język duński jest dialektem języka nordyckiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dialektal

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. διάλεκτος

uwagi:

źródła:

dialekt (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. dialekto

czas. disdialektiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).

źródła:

dialekt (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialektene

przykłady:

(1.1) Jeg har ingenting imot dialekter da jeg snakker dialekt selv. (z internetu) → Nic nie mam przeciwko dialektom, bo sam mówię dialektem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) ein dialekt, dialekten, dialektar, dialektane lub ei dialekt, dialekta, dialekter, dialektene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dialektal

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „dialekt” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

dialekt (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nárečie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektizmus m

przym. dialektový

przysł. dialektove

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język szwedzki)

wymowa:

[dial'ek:t] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialekterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) folkmål

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: