(Translated by https://www.hiragana.jp/)
finanse – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ogół spraw związanych z pieniędzmi, kosztami, płaceniem
(1.2) pot. zasoby pieniężne
odmiana:
(1.1-2) blp,
przykłady:
(1.1) Finanse i inwestycje to bardzo praktyczny kierunek studiów
(1.2) Jego finanse były na wyczerpaniu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. finansowy
przysł. finansowo
czas. finansować
rzecz. finansista mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. finances[1][2] < st.franc. finerkończyć, kończyć rachunki, płacić < łac. fīniskoniec[2]
w języku polskim notowane od XVIII wieku[2]
uwagi:
Forma „finansy” jest błędna, zarówno w mianowniku oraz wołaczu[3][4][5], jak i w dopełniaczu[4][5].
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „finanse” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 Hasło „FINAŁ” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 198.
  3. Hasło „finanse” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 165.
  4. 4,0 4,1 Hasło „finanse” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 261.
  5. 5,0 5,1 Hasło „finanse” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 123.