korzyść
korzyść (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korzyść korzyści dopełniacz korzyści korzyści celownik korzyści korzyściom biernik korzyść korzyści narzędnik korzyścią korzyściami miejscownik korzyści korzyściach wołacz korzyści korzyści
- przykłady:
- (1.1) Mydło antybakteryjne do zwykłego użytku domowego nie zapewnia żadnych korzyści zdrowotnych i nie jest w stanie usunąć z dłoni większej ilości bakterii, niż zwyczajne mydło.
- (1.1) Badanie doniosło o niewielu korzyściach płynących z bycia w związku małżeńskim w porównaniu z byciem w długotrwałym związku i mieszkaniu razem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) korzyści materialne / finansowe / społeczne • maksymalne / duże / wymierne / oczekiwane / ewentualne / spodziewane / wzajemne korzyści • czerpać / przynosić korzyści
- synonimy:
- (1.1) błogosławieństwo, beneficjum, dobrodziejstwo, pożytek, użytek, zysk; przest. awantaż[1]
- antonimy:
- (1.1) strata
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) korzyść majątkowa
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korzystanie n
- czas. korzystać, wykorzystywać, skorzystać
- przym. korzystny
- przysł. korzystnie
- związki frazeologiczne:
- źle nabyte w korzyść się nie obraca
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) advantage, benefit
- arabski: (1.1) إنتفاع
- chiński standardowy: (1.1)
好 处 (hǎochù) - duński: (1.1) fordel w, fortrin n, gavn w/n
- esperanto: (1.1) profito
- francuski: (1.1) profit m, bénéfice m, gain m
- hiszpański: (1.1) beneficio m, ganancia ż, ventaja ż
- kataloński: (1.1) benefici m
- kazachski: (1.1) пайда
- malajski: (1.1) faedah
- niemiecki: (1.1) Vorteil m
- norweski (bokmål): (1.1) fordel m
- norweski (nynorsk): (1.1) fordel m
- nowogrecki: (1.1) κέρδος n
- ormiański: (1.1) օգուտ
- rosyjski: (1.1) польза ż, выгода ż
- rumuński: (1.1) folos[2]
- szwedzki: (1.1) fördel w, nytta w, gagn n, behållning w, utbyte n
- ukraiński: (1.1) користь ż
- wilamowski: (1.1) profit m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.