mechanik
mechanik (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która zajmuje się obsługą oraz naprawą maszyn i urządzeń[1]
- (1.2) specjalista w dziedzinie mechaniki[1]
- (1.3) pot. serwisant w warsztacie naprawy samochodów
- (1.4) żegl. oficer na statku zatrudniony w maszynowni
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mechanik mechanicy dopełniacz mechanika mechaników celownik mechanikowi mechanikom biernik mechanika mechaników narzędnik mechanikiem mechanikami miejscownik mechaniku mechanikach wołacz mechaniku mechanicy depr. M. i W. lm: (te) mechaniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.4) nawigator
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. machina ż, mechanizm mrz, mechanika ż, mechaniczność ż, mechanizacja ż, mechanizowanie n, zmechanizowanie n
- czas. mechanizować ndk., zmechanizować dk.
- przym. mechaniczny, zmechanizowany, mechanistyczny
- przysł. mechanicznie, machinalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. mechanicus < gr. μηχανικός (mēkhanikós)
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mechanic; (1.2) mechanical engineer; (1.3) car mechanic, pot. grease monkey; (1.4) marine engineer; (2.1) mechanic school
- baskijski: (1.1) mekanikari; (1.2) mekanikari; (1.3) mekanikari
- białoruski: (1.1) механік m; (1.2) механік m
- hiszpański: (1.1) mecánico m; (1.2) mecánico m; (1.3) mecánico m
- rosyjski: (1.1) механик m; (1.2) механик m; (1.3) механик m
- tuvalu: (1.1) makeneke, makeniki
- ukraiński: (1.1) механік m; (1.2) механік m; (1.3) механік m
- wilamowski: (1.1) mehanjik m
- włoski: (1.1) meccanico m; (1.3) meccanico m
- źródła:
mechanik (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) mechanik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mechanik mechanici / mechanikové dopełniacz mechanika mechaniků celownik mechanikovi / mechaniku mechanikům biernik mechanika mechaniky wołacz mechaniku mechanici / mechanikové miejscownik mechanikovi / mechaniku mechanicích narzędnik mechanikem mechaniky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mechanička
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mechanik (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) mechanik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mechanika ż, mechanickosť ż, mechanizmus m
- forma żeńska mechanička ż
- przym. mechanický
- przysł. mechanicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
- źródła: