pustka
pustka (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) teren niezaludniony lub opuszczony, obszar niezagospodarowany
- (1.2) pusta, niewypełniona przestrzeń
- (1.3) stan emocjonalny spowodowany utratą kogoś bliskiego
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pustka pustki dopełniacz pustki pustek celownik pustce pustkom biernik pustkę pustki narzędnik pustką pustkami miejscownik pustce pustkach wołacz pustko pustki
- przykłady:
- składnia:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pustość ż, pustak m, pustać ż, pustkowie n, pustelnik mos/mzw, pustoszenie n
- czas. pustoszyć
- przym. pusty, puściusieńki, puściuteńki, puściutki, puściuśki
- przysł. pusto
- związki frazeologiczne:
- mieć pustkę w kieszeni / mieć pustki w kieszeni
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) desolation; (1.2) emptiness, vacuity, desolation, inanition; (1.3) desolation
- arabski: (1.2) فضاء ż, فراغ m, خلو m
- czeski: (1.?) prázdnota ż
- francuski: (1.2) vacuité ż
- hebrajski: (1.2) חלל m
- hindi: (1.2) शून्यता ż
- interlingua: (1.2) desolation, vacuo, vacuitate
- japoński: (1.1)
明 き - jidysz: (1.1) פּוסטעניש ż (pustenisz); (1.2) פּוסטקייט ż (pustkejt), חלל m (cholel)
- kataloński: (1.?) buidesa ż, buidor ż
- niderlandzki: (1.?) leegte ż
- niemiecki: (1.1) Leere ż
- nowogrecki: (1.2) κενό
- pali: (1.2) suññatā ż
- portugalski: (1.2) vazio m
- rosyjski: (1.2) пустота ż
- sanskryt: (1.2) आकाश m, शून्यता ż
- szkocki gaelicki: (1.2) falamhachd ż
- tajski: (1.2) ความว่าง; (1.3) ความเหงา
- ukraiński: (1.1) пустка ż, пустота ż
- węgierski: (1.2) üresség
- włoski: (1.1) vuoto m
- źródła: