suma

suma (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsũma], AS: [sũma], zjawiska fonetyczne: nazal., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: su•ma

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. wynik dodawania

(1.2) pewna ilość pieniędzy

(1.3) zbiór pewnej liczby rzeczy, zjawisk, wrażeń

(1.4) kośc. w liturgii katolickiej: główna uroczysta msza odprawiana w dni świąteczne

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: sum

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	suma	sumy
dopełniacz	sumy	sum
celownik	sumie	sumom
biernik	sumę	sumy
narzędnik	sumą	sumami
miejscownik	sumie	sumach
wołacz	sumo	sumy

przykłady:

(1.1) Suma 2 i 3 to 5.

(1.2) W efekcie zbiórki zgromadzono sumę stu tysięcy złotych.

(1.4) Po sumie organista zaintonował „Boże, coś Polskę”.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bajeczna / bajońska suma pieniędzy

(1.4) być na sumie • pójść na sumę • uczestniczyć w sumie • suma odpustowa

synonimy:

(1.2) kwota

(1.4) gw. (Poznań) wielka msza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podsumowanie n, podsumowywanie n, posumowanie n, resumowanie n, subsumowanie n, sumariusz mrz, sumator mrz, sumowalność ż, sumowanie n, zasumowanie n, zesumowanie n, zesumowywanie n, zsumowanie n, zsumowywanie n

zdrobn. sumka ż

czas. podsumować dk., podsumowywać ndk., posumować dk., resumować ndk., subsumować ndk., sumować ndk., zasumować dk., zesumować dk., zesumowywać ndk., zsumować dk., zsumowywać ndk.

przym. sumacyjny, sumaryczny, sumowalny

związki frazeologiczne:

bajońskie sumy • neapolitańskie sumy • w sumie

etymologia:

łac. summa

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sum
• arabski: (1.1) مبلغ, كمية, مجموع
• baskijski: (1.1) batura; (1.2) kopuru, diru-kopuru
• chiński standardowy: (1.1) 和わ (hé)
• chorwacki: (1.1) zbroj m, suma ż
• duński: (1.1) sum w; (1.2) sum w
• esperanto: (1.1) sumo
• francuski: (1.1) somme ż; (1.2) somme ż; (1.4) grand-messe ż
• hiszpański: (1.1) suma ż; (1.2) suma ż; (1.4) misa mayor ż
• interlingua: aggregato
• niemiecki: (1.1) Summe ż; (1.2) Summe ż
• nowogrecki: (1.1) άθροισμα n; (1.2) ποσό n; (1.4) μεγάλη λειτουργία ż (εκκλησιαστική)
• rosyjski: (1.2) сумма ż
• słowacki: (1.2) suma ż
• szwedzki: (1.1) summa w; (1.2) summa w
• ukraiński: (1.1) сума ż; (1.2) сума ż
• wilamowski: (1.1) zumm, zum; (1.4) maas
• włoski: (1.1) somma ż, totale m; (1.2) somma ż, quota ż

źródła:

suma (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈsu.ma]

homofon: zuma (dialekty z utożsamieniem s-z)

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. dodawanie

(1.2) mat. suma, wynik dowawania

(1.3) esencja, istota rzeczy

(1.4) podręcznik, zarys, kompendium

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od sumar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od sumar

(2.3) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od sumir

(2.4) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od sumir

(2.5) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od sumir

odmiana:

(1) lm sumas

przykłady:

(1.2) Todo número complejo, en su forma binómica, se puede representar como la suma de un número real y un número imaginario. → Każdą liczbę zespoloną można wyrazić w postaci algebraicznej (dosł. dwumianowej) jako sumę liczby rzeczywistej i liczby urojonej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) adición

(1.2) total, sumatorio

antonimy:

(1.1) sustracción

(1.2) diferencia, residuo, resto, resta

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. sumar, sumarse, sumariar

przym. sumario, sumador, sumarial, sumarísimo

przysł. sumamente, sumariamente

rzecz. sumando m, sumaria ż, sumario m, sumador m, sumadora ż, sumatorio m

związki frazeologiczne:

en suma → w sumie

etymologia:

łac. summa

uwagi:

(1.1) por. resta → odejmowanie

(1.1) zobacz też: aritmética • suma • resta • multiplicación • división

(1.1) zobacz też: Hiszpański - Matematyka

źródła:

suma (język litewski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) suma, kwota

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

suma (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) suma, kwota

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) veľká suma

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sumárnosť ż

przym. sumárny

przysł. sumárne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: