ulewa

ulewa (język polski)

ulewa (1.1)

wymowa:

IPA: [uˈlɛva], AS: [uleva]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deszcz dający w stosunkowo krótkim czasie duże ilości wody

(1.2) książk. przen. mnóstwo czegoś

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: ulewać

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ulewa	ulewy
dopełniacz	ulewy	ulew
celownik	ulewie	ulewom
biernik	ulewę	ulewy
narzędnik	ulewą	ulewami
miejscownik	ulewie	ulewach
wołacz	ulewo	ulewy

(2.1) zob. ulewać

przykłady:

(1.1) Gdy wspięliśmy się na sam szczyt, dopadła nas ulewa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gwałtowna / potężna / rzęsista ulewa

synonimy:

(1.1) pot. pompa; niedozwolone użycie kwalifikatora fraz.! oberwanie chmury

(1.2) deszcz

antonimy:

(1.1) mżawka

hiperonimy:

(1.1) deszcz

(1.2) ogrom

hiponimy:

(1.1) nawałnica

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ulewność ż, ulewanie n, ulanie n

czas. olać, ulać dk., ulewać ndk.

przym. ulewny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) downpour
• białoruski: (1.1) лівень m; (1.2) лівень m
• esperanto: (1.1) pluvego
• francuski: (1.1) averse ż, ondée ż
• hiszpański: (1.1) chubasco m, aguacero m, chaparrón m
• jidysz: (1.1) שלאַקסרעגן m (szlaksregn), שלאַקס m (szlaks), פּליוך m (pljuch), גאָסרעגן m (gosregn), מבול m (mabl)
• kaszubski: (1.1) ùlewa ż
• nowogrecki: (1.1) μπόρα ż, νεροποντή ż
• pruski: (1.1) aglā ż
• rosyjski: (1.1) ливень m
• szwedzki: (1.1) skur w, regnskur w; (1.2) skur w, regnskur w
• ukraiński: (1.1) злива ż
• wilamowski: (1.1) gūs m

źródła: