Brzeczka: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 11:58, 22 lut 2024

Brzeczka (w miodosytnictwie zwana też syta) − półprodukt stosowany przy produkcji piwa lub miodu pitnego.

Brzeczka w piwowarstwie[edytuj | edytuj kod]

Brzeczka piwna przygotowywana jest ze słodu, chmielu, wody oraz ewentualnie innych surowców niesłodowanych, takich jak cukier, glukoza, miód, syropy owocowe. Brzeczka jest cieczą klarowną, która jest efektem filtracji zacieru. W warzelni brzeczka gotowana jest z dodatkiem chmielu, następnie schładzana, filtrowana i zadawana drożdżami w celu przeprowadzenia fermentacji. Wyróżnia się brzeczkę przednią i brzeczkę nastawną^[1]:

brzeczka przednia to wodny roztwór ekstraktu słodowego czyli zacieru, powstałego z ziarna w wyniku procesu zacierania w kadzi zaciernej, a następnie poddanego filtracji w kadzi filtracyjnej w celu uzyskania klarownej cieczy^[2];
brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana filtracji i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji^[2].

Brzeczka w miodosytnictwie[edytuj | edytuj kod]

W miodosytnictwie brzeczką nazywa się roztwór wodny miodu (z dodatkiem ziół lub bez) poddany syceniu (warzeniu, gotowaniu) w celu uzyskania półproduktu do produkcji miodów pitnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 78. ISBN 83-89738-20-1.
↑ ^a ^b Ziemowit Fałat, Renata Górska, Paweł Plinta, Andrzej Sadownik, Dariusz Wojtala: Przewodnik piwosza. Bielsko-Biała: 2002, s. 40. ISBN 83-7304-030-7.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Ziemowit Fałat: Wszystko o piwie. Ad Oculos 2005 ISBN 83-87907-88-X
Grzegorz Sieczkowski (opr.): Piwo klasztorne i domowe. Baobab & Rhetos 2005 ISBN 83-89642-07-7

[Rum-1] Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 78. ISBN 83-89738-20-1.

[przewodnik_piwosza-2] Ziemowit Fałat, Renata Górska, Paweł Plinta, Andrzej Sadownik, Dariusz Wojtala: Przewodnik piwosza. Bielsko-Biała: 2002, s. 40. ISBN 83-7304-030-7.

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-__NOTOC__
 {{Inne znaczenia|produktu spożywczego|[[Brzeczka (ujednoznacznienie)|miejscowości o nazwie Brzeczka]]}}
+[[Plik:2008-09-20 Wort first run-off 2.jpg|mały|Spuszczanie brzeczki]]
-'''Brzeczka''' (w miodosytnictwie zwana też '''syta''') − półprodukt stosowany przy produkcji [[piwo|piwa]] lub [[miód pitny|miodu pitnego]].
+'''Brzeczka''' (w miodosytnictwie zwana też '''syta''') − [[półprodukt]] stosowany przy produkcji [[piwo|piwa]] lub [[miód pitny|miodu pitnego]].
 == Brzeczka w piwowarstwie ==
@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 Wyróżnia się brzeczkę przednią i brzeczkę nastawną<ref name="Rum">{{cytuj książkę|nazwisko=Rum|imię=Leszek|tytuł=Ilustrowany leksykon piwa|wydawca=Wydawnictwo Kurpisz|miejsce=Poznań|data=2005|strony=78|isbn=83-89738-20-1}}</ref>:
 * brzeczka przednia to wodny roztwór ekstraktu słodowego czyli zacieru, powstałego z ziarna w wyniku procesu zacierania w kadzi zaciernej, a następnie poddanego filtracji w kadzi filtracyjnej w celu uzyskania klarownej cieczy<ref name="przewodnik piwosza">{{cytuj książkę|nazwisko=Fałat|imię=Ziemowit|tytuł=Przewodnik piwosza|miejsce=Bielsko-Biała|data=2002|strony=40|isbn=83-7304-030-7|nazwisko2=Górska|imię2=Renata|nazwisko3=Plinta|imię3=Paweł|nazwisko4=Sadownik|imię4=Andrzej|nazwisko5=Wojtala|imię5=Dariusz}}</ref>;
-* brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana [[filtracja|filtracji]] i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji<ref name="przewodnik piwosza" />.
+* brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana [[filtracja|filtracji]] i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania [[Drożdże|drożdży]] w celu poddania jej fermentacji<ref name="przewodnik piwosza" />.
-Nazwa tego produktu świadczy o dawnym opanowaniu warzelnictwa przez ludzi. Prawdopodobnie wywodzi się z czasów przed rolniczych, kiedy to uklad uzębienia człowieka utrudniał wypowiadanie gloski W, ale pozwalał na wypowiadanie głoski B. Ówczesny czasownik obecnego "wrze" brzmiał jako "brze". Zatem "brzeczka", to ówczesny "wrzątek". Mechanizm przemian jest dobrze zobrazowany w języku polskim, który zachował w słowach strukturę zdań aglutynacyjnych i podstawowych, najdawniejszych praczasowników. Mechanizm przemian w tej nazwie widać na zasadzie palatelizacji spółgłosek wysoko energetycznych: B>W oraz C">C>T.
 == Brzeczka w miodosytnictwie ==
-W miodosytnictwie brzeczką nazywa się roztwór wodny miodu (z dodatkiem [[zioła|ziół]] lub bez) poddany syceniu (warzeniu, gotowaniu) w celu uzyskania półproduktu do produkcji [[miód pitny|miodów pitnych]].
+W miodosytnictwie brzeczką nazywa się [[roztwór wodny]] miodu (z dodatkiem [[zioła|ziół]] lub bez) poddany syceniu (warzeniu, gotowaniu) w celu uzyskania półproduktu do produkcji [[miód pitny|miodów pitnych]].
 == Zobacz też ==
@@ Linia 28: / Linia 26: @@
 [[Kategoria:Piwowarstwo]]
+{{Kontrola autorytatywna}}