Brzeczka: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Lajsikonik (dyskusja | edycje) + disambigR |
Funkcja sugerowania ilustracji: dodana 1 ilustracja. Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna Zadanie nowicjusza Zasugerowano edycję: dodanie ilustracji |
||
(Nie pokazano 48 wersji utworzonych przez 30 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{ |
{{Inne znaczenia|produktu spożywczego|[[Brzeczka (ujednoznacznienie)|miejscowości o nazwie Brzeczka]]}} |
||
[[Plik:2008-09-20 Wort first run-off 2.jpg|mały|Spuszczanie brzeczki]] |
|||
'''Brzeczka''' (zwana też '''syta''') |
'''Brzeczka''' (w miodosytnictwie zwana też '''syta''') − [[półprodukt]] stosowany przy produkcji [[piwo|piwa]] lub [[miód pitny|miodu pitnego]]. |
||
== Brzeczka w piwowarstwie == |
|||
⚫ | |||
Brzeczka piwna przygotowywana jest ze [[słód|słodu]], [[chmiel]]u, wody oraz ewentualnie innych surowców niesłodowanych, takich jak cukier, glukoza, miód, syropy owocowe. Brzeczka jest cieczą klarowną, która jest efektem filtracji [[zacier]]u. W warzelni brzeczka gotowana jest z dodatkiem chmielu, następnie schładzana, filtrowana i zadawana drożdżami w celu przeprowadzenia fermentacji. |
|||
Wyróżnia się brzeczkę przednią i brzeczkę nastawną<ref name="Rum">{{cytuj książkę|nazwisko=Rum|imię=Leszek|tytuł=Ilustrowany leksykon piwa|wydawca=Wydawnictwo Kurpisz|miejsce=Poznań|data=2005|strony=78|isbn=83-89738-20-1}}</ref>: |
|||
* brzeczka przednia to wodny roztwór ekstraktu słodowego czyli zacieru, powstałego z ziarna w wyniku procesu zacierania w kadzi zaciernej, a następnie poddanego filtracji w kadzi filtracyjnej w celu uzyskania klarownej cieczy<ref name="przewodnik piwosza">{{cytuj książkę|nazwisko=Fałat|imię=Ziemowit|tytuł=Przewodnik piwosza|miejsce=Bielsko-Biała|data=2002|strony=40|isbn=83-7304-030-7|nazwisko2=Górska|imię2=Renata|nazwisko3=Plinta|imię3=Paweł|nazwisko4=Sadownik|imię4=Andrzej|nazwisko5=Wojtala|imię5=Dariusz}}</ref>; |
|||
* brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana [[filtracja|filtracji]] i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania [[Drożdże|drożdży]] w celu poddania jej fermentacji<ref name="przewodnik piwosza" />. |
|||
== Brzeczka w miodosytnictwie == |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* [[piwo]] |
|||
⚫ | |||
{{napoje stub}} |
|||
* [[ekstrakt brzeczki podstawowej]] |
|||
* [[liczba Kolbacha]] |
|||
== Przypisy == |
|||
⚫ | |||
{{Przypisy}} |
|||
== Literatura == |
|||
* Ziemowit Fałat: Wszystko o piwie. Ad Oculos 2005 {{ISBN|83-87907-88-X}} |
|||
* Grzegorz Sieczkowski (opr.): Piwo klasztorne i domowe. Baobab & Rhetos 2005 {{ISBN|83-89642-07-7}} |
|||
{{wikibooks|Piwowarstwo domowe}} |
|||
⚫ | |||
{{Kontrola autorytatywna}} |
Aktualna wersja na dzień 11:58, 22 lut 2024
Brzeczka (w miodosytnictwie zwana też syta) − półprodukt stosowany przy produkcji piwa lub miodu pitnego.
Brzeczka w piwowarstwie
[edytuj | edytuj kod]Brzeczka piwna przygotowywana jest ze słodu, chmielu, wody oraz ewentualnie innych surowców niesłodowanych, takich jak cukier, glukoza, miód, syropy owocowe. Brzeczka jest cieczą klarowną, która jest efektem filtracji zacieru. W warzelni brzeczka gotowana jest z dodatkiem chmielu, następnie schładzana, filtrowana i zadawana drożdżami w celu przeprowadzenia fermentacji. Wyróżnia się brzeczkę przednią i brzeczkę nastawną[1]:
- brzeczka przednia to wodny roztwór ekstraktu słodowego czyli zacieru, powstałego z ziarna w wyniku procesu zacierania w kadzi zaciernej, a następnie poddanego filtracji w kadzi filtracyjnej w celu uzyskania klarownej cieczy[2];
- brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana filtracji i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji[2].
Brzeczka w miodosytnictwie
[edytuj | edytuj kod]W miodosytnictwie brzeczką nazywa się roztwór wodny miodu (z dodatkiem ziół lub bez) poddany syceniu (warzeniu, gotowaniu) w celu uzyskania półproduktu do produkcji miodów pitnych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 78. ISBN 83-89738-20-1.
- ↑ a b Ziemowit Fałat, Renata Górska, Paweł Plinta, Andrzej Sadownik, Dariusz Wojtala: Przewodnik piwosza. Bielsko-Biała: 2002, s. 40. ISBN 83-7304-030-7.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Ziemowit Fałat: Wszystko o piwie. Ad Oculos 2005 ISBN 83-87907-88-X
- Grzegorz Sieczkowski (opr.): Piwo klasztorne i domowe. Baobab & Rhetos 2005 ISBN 83-89642-07-7