Islamistyka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: ar:دراسات إسلامية |
LaaknorBot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: ru:Исламоведение |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
[[ms:Pengajian Islam]] |
[[ms:Pengajian Islam]] |
||
[[nl:Islamologie]] |
[[nl:Islamologie]] |
||
[[ru:Исламоведение]] |
|||
[[sk:Islamistika]] |
[[sk:Islamistika]] |
||
[[sv:Islamologi]] |
[[sv:Islamologi]] |
Wersja z 17:01, 6 wrz 2009
Szablon:Źródła Islamistyka (inaczej islamoznawstwo) jest to jedna z dziedzin orientalistyki zajmująca się naukowym badaniem: islamu i ugrupowań w ramach islamu, społeczeństw muzułmańskich, polityki, ale także literatury, filozofii i kultury muzułmańskiej. Jest ściśle powiązana z innymi dziedzinami orientalistyki takimi jak: arabistyka, turkologia oraz iranistyka.
Osoba zajmująca się islamistyką zwana jest islamistą, a w ostatnim czasie coraz częściej islamoznawcą, ponieważ słowo islamista nabrało pejoratywnego znaczenia.
Studia
W Polsce nie prowadzi się typowych studiów islamistycznych takich jak np. w Niemczech, Francji bądź Wielkiej Brytanii, gdzie ostatnio obserwuje się ogromne zainteresowanie tym rodzajem studiów.
Studia islamistyczne obejmują wiadomości z zakresu islamu jako religii, kultury, sztuki i historii krajów muzułmańskich, prawa muzułmańskiego, lektury Koranu i hadisów, ale także muzułmańskiej teorii politycznej czy filozofii. Dodatkowo naucza się języka arabskiego, ponieważ jest językiem islamu i to w nim powstały najważniejsze dzieła muzułmańskie. Oprócz tego języka naucza się także języka perskiego, języka tureckiego, a czasami także języka urdu lub indonezyjskiego.
W Katedrze Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi się natomiast badania oraz zajęcia dla studentów z zakresu islamistyki. Na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego istnieje także Zakład Islamu Europejskiego, który zajmuje się muzułmanami mieszkającymi w krajach niemuzułmańskich.
Najbardziej znanymi polskimi islamoznawcami są:[1]
Przypisy
- ↑ na podstawie: Arabowie. Słownik encyklopedyczny, red. Marek M. Dziekan, PWN, Warszawa 2001.