Wzgórza Bukowe: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
==Charakterystyka== |
==Charakterystyka== |
||
Wzgórza Bukowe to jedno z najwyższych pasm wzniesień [[morena|morenowych]] na zachodnim skraju [[Pomorze|Pomorza]]. Doskonale widoczne z odległości wielu kilometrów, tworzą zdecydowaną dominantę w krajobrazie obszarów graniczących od południa ze Szczecinem. Stanowią wysoki wał morenowy z najwyższym punktem, górą [[Bukowiec (Wzgórza Bukowe)|Bukowiec]] o wysokości 149 m n.p.m., różnicami terenu dochodzącymi do 100 m i z licznymi [[jar (geografia)|jarami]], [[parów|parowami]] i dolinami potoków. Ciągnie się od [[Odra Wschodnia|Regalicy]] aż po obniżenie jeziora [[Miedwie]]. Wzgórza oddzielone są od [[Wał Stobniański|Wału Stobniańskiego]] i [[Wzgórza Warszewskie|Wzgórz Warszewskich]] na zachodzie szeroką na kilka kilometrów [[Dolina Dolnej Odry|Doliną Dolnej Odry]]. Porośnięte głównie drzewostanem [[buczyna|bukowym]], [[dąbrowa|dębowym]], [[bór sosnowy|sosnowym]] i mieszanym, zwanym [[Puszcza Bukowa|Puszczą Bukową]], chronioną jako [[Szczeciński Park Krajobrazowy]]; fragmenty najcenniejsze pod względem przyrodniczym chronione są także w |
Wzgórza Bukowe to jedno z najwyższych pasm wzniesień [[morena|morenowych]] na zachodnim skraju [[Pomorze|Pomorza]]. Doskonale widoczne z odległości wielu kilometrów, tworzą zdecydowaną dominantę w krajobrazie obszarów graniczących od południa ze Szczecinem. Stanowią wysoki wał morenowy z najwyższym punktem, górą [[Bukowiec (Wzgórza Bukowe)|Bukowiec]] o wysokości 149 m n.p.m., różnicami terenu dochodzącymi do 100 m i z licznymi [[jar (geografia)|jarami]], [[parów|parowami]] i dolinami potoków. Ciągnie się od [[Odra Wschodnia|Regalicy]] aż po obniżenie jeziora [[Miedwie]]. Wzgórza oddzielone są od [[Wał Stobniański|Wału Stobniańskiego]] i [[Wzgórza Warszewskie|Wzgórz Warszewskich]] na zachodzie szeroką na kilka kilometrów [[Dolina Dolnej Odry|Doliną Dolnej Odry]]. Porośnięte głównie drzewostanem [[buczyna|bukowym]], [[dąbrowa|dębowym]], [[bór sosnowy|sosnowym]] i mieszanym, zwanym [[Puszcza Bukowa|Puszczą Bukową]], chronioną jako [[Szczeciński Park Krajobrazowy]]; fragmenty najcenniejsze pod względem przyrodniczym chronione są także w 7 rezerwatach. W Puszczy wytyczono wiele [[szlak turystyczny|turystycznych szlaków]] pieszych, rowerowych i konnych. Popularne miejsce wypoczynku szczecinian z doskonałymi [[panorama (geografia)|panoramami]] miasta i punktami widokowymi na dolinę [[Odra|Odry]]. Od północy u podnóża Wzgórz przebiega [[autostrada A6 (Polska)|autostrada A6]], a od zachodu [[droga ekspresowa S3]]. |
||
==Geomorfologia== |
==Geomorfologia== |
||
Linia 76: | Linia 76: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www.bukowa.szczecin.pl Serwis o Puszczy Bukowej] |
* [http://www.bukowa.szczecin.pl Serwis o Puszczy Bukowej] |
||
* [http://www.szlaki-zachodniopomorskie.pl/news.php Mapa Turystyczna "Szczeciński Park Krajobrazowy - Puszcza Bukowa" 1:30000] |
|||
[[Kategoria:Wzgórza Bukowe|*]] |
[[Kategoria:Wzgórza Bukowe|*]] |
Wersja z 18:26, 25 lis 2011
Wzgórza Bukowe z okolic Wełtynia | |
Prowincja | |
---|---|
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Wzgórza Bukowe |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Wzgórza Bukowe (313.27) – mezoregion fizycznogeograficzny Pobrzeża Szczecińskiego położony na południowy wschód od Szczecina na prawym, wschodnim brzegu rzeki Odry - częściowo w granicach administracyjnych miasta (Szczecin-Prawobrzeże), a także przyległych gmin: Gryfino i Stare Czarnowo.
Charakterystyka
Wzgórza Bukowe to jedno z najwyższych pasm wzniesień morenowych na zachodnim skraju Pomorza. Doskonale widoczne z odległości wielu kilometrów, tworzą zdecydowaną dominantę w krajobrazie obszarów graniczących od południa ze Szczecinem. Stanowią wysoki wał morenowy z najwyższym punktem, górą Bukowiec o wysokości 149 m n.p.m., różnicami terenu dochodzącymi do 100 m i z licznymi jarami, parowami i dolinami potoków. Ciągnie się od Regalicy aż po obniżenie jeziora Miedwie. Wzgórza oddzielone są od Wału Stobniańskiego i Wzgórz Warszewskich na zachodzie szeroką na kilka kilometrów Doliną Dolnej Odry. Porośnięte głównie drzewostanem bukowym, dębowym, sosnowym i mieszanym, zwanym Puszczą Bukową, chronioną jako Szczeciński Park Krajobrazowy; fragmenty najcenniejsze pod względem przyrodniczym chronione są także w 7 rezerwatach. W Puszczy wytyczono wiele turystycznych szlaków pieszych, rowerowych i konnych. Popularne miejsce wypoczynku szczecinian z doskonałymi panoramami miasta i punktami widokowymi na dolinę Odry. Od północy u podnóża Wzgórz przebiega autostrada A6, a od zachodu droga ekspresowa S3.
Geomorfologia
Wzgórza są pasem starszych moren (czyli pasm wzgórz utworzonych przez lądolody wcześniejszych zlodowaceń) przekształconych powierzchniowo kilkanaście tysięcy lat temu przez ostatnie zlodowacenie. W budowie wzgórz dominują struktury glacitektoniczne w postaci fałdów, łusek i porwaków, złożone z materiałów wodno-lodowcowych, iłów oligoceńskich i margli kredowych. Z łuskowatym układem warstw geologicznych związane jest bardzo ciekawe zjawisko zanikania potoków. Północny skłon wzgórz pokrywają gliny, w zachodniej części na powierzchni przeważają piaski i żwiry. W północnej części wyłaniają się na powierzchnię margle i wapienie kredowe, które wciśnięte są jako porwaki w młodsze utwory skalne. Na powierzchni środkowych i wschodnich terenów znajdują się fragmenty skał trzeciorzędowych.
Atrakcje turystyczne
- Puszcza Bukowa
- Jezioro Szmaragdowe, sztuczna grota i stara kopalnia kredy w Szczecinie Zdrojach
- Arboretum w Glinnej
- Niemiecki Cmentarz Wojenny w Glinnej
- Opactwo cystersów w Kołbaczu
- Szwedzki Młyn
- Uroczysko Mosty
- punkty widokowe: Widok, Wzgórze Akademickie, Wzgórze Bombardierów, Śnieżna Górka, Piaseczna Góra
- głazy narzutowe: Głaz Grońskiego, Głaz Krajoznawców, Głaz Kołyska, Szwedzki Kamień, Głaz Serce, morowce
- Jezioro Binowskie, Glinna Wielka, Piasecznik Duży (ośrodki wypoczynkowe, pola namiotowe, plaże)
- pole golfowe w Binowie
- ośrodki jazdy konnej w Kołówku i Binowie
- spływy kajakowe: Płonia
- kościoły ceglane i kamienne, cmentarze przykościelne w okolicznych wsiach
- jary: Dolina Wężówki, Dolina Suchego Potoku
- "zanikające potoki": Ponikwa i Utrata
- Berlinka, Estakada autostradowa w Klęskowie
- obiekty militarne: bunkry, dawna prochownia, dawne poligony
- grodziska: Chojna, Glinna, Zgniły Grzyb
- pomniki przyrody: Dęby Bolesława Krzywoustego w Klęskowie, Dąb Frater, Dęby Książęce w Zdrojach, Dęby Wartownicy w Podjuchach, Dąb Myśliwych, Dąb pod Gryfami w Żelisławcu, Żywotniki Mazurkiewicza, Buk Lipniackiego, Lipa Ottona w Płoni, Lipa Pokoju w Kołowskim Rogu, Cis Braterstwa Broni w Chlebowie.
Baza noclegowa znajduje się głównie w południowych dzielnicach Szczecina oraz nad jeziorami Binowskim i Glinna Wielka, w mniejszych miejscowościach gospodarstwa agroturystyczne.
Miejscowości
- Szczecin
- Binowo
- Chlebowo
- Dębina
- Dobropole Gryfińskie
- Glinna
- Kołbacz
- Kołowo
- Radziszewo
- Stare Czarnowo
- Wysoka Gryfińska
- Żelisławiec
Galeria
Zobacz też
Bibliografia
- Mapa Szczeciński Park Krajobrazowy "Puszcza Bukowa", 1:30000, DTP System/Gmina Stare Czarnowo, 2011
- Mapa Super Mapa - Okolice Szczecina, 1:75000, ExpressMap, 2009