Nada (piosenkarka): Różnice pomiędzy wersjami

Nada
	; Nada
Imię i nazwisko	Nada Malanima
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1953 ; Gabbro
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarka, aktorka
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:26, 18 paź 2015

Nada Malanima, znana jako Nada (ur. 17 listopada 1953 w Gabbro, Toskania) – włoska piosenkarka i aktorka. Zwyciężczyni Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w 1971.

Biografia

W 1969 Nada zadebiutowała na Festiwalu Piosenki Włoskiej w Sanremo piosenką "Ma Che Freddo Fa." Choć piosenka zajęła 5. miejsce, stała się popularna we Włoszech przynosząc rozgłos młodej piosenkarce. W tym samym roku nakładem wytwórni RCA Talent ukazał się debiutancki album artystki, zatytułowany Nada. W 1971 Nada odniosła sukces wygrywając Festiwal Piosenki Włoskiej w Sanremo piosenką "Il Cuore è uno zingaro"^[1].

Później artystka nagrywała piosenki takich kompozytorów jak: Riccardo Cocciante, Antonello Venditti i Claudio Baglioni; zostały one wydane w 1994 nakładem wytwórni RCA/BMG jako kompilacja Malanima: successi e inediti 1969-1994. W 1973 Nada nawiązała współpracę z Piero Ciampim, który napisał (samodzielnie lub we współpracy z Pino Pavone) wszystkie teksty do piosenek, jakie znalazły się na jej wydanym w 1973 albumie, Ho scoperto che esisto anch'io (muzyka Gianni Marchetti). Piosenki do kolejnego albumu Nady, 1930: Il domatore delle scimmie, skomponowali członkowie rockowego zespołu Reale Accademia di Musica; towarzyszyli też artystce podczas wspólnego tournée. W drugiej połowie lat 70. Nada zadebiutowała jako aktorka teatralna współpracując z takimi reżyserami jak Giulio Bosetti i Dario Fo^[1].

W tym czasie Nada zaczęła pisać też własne piosenki, m.in. "Ti Stringerò” (1982) i "Amore Disperato" (1983), największy hit artystki w latach 80. W latach następnych kariera Nady nieco przygasła. Dała o sobie znać w połowie lat 90. przypominając swe stare hity w jazzowych opracowaniach, wykonywanych podczas udanego tournée. Fragmenty koncertu ukazały się na wydawnictwie Nada trio (1998). W 1999 Nada powróciła na Festiwal Piosenki Włoskiej utworem "Guardami Negli Occhi". Rozpoczął się nowy, bardziej rockowy rozdział jej kariery. Wyrazem tego były kolejne albumy artystki: L'amore è fortissimo il corpo no (2001) i Tutto l'amore che mi manca (2004)^[1].

W 2003 Nada wydała swoją pierwszą książkę, „Le Mie Madri”^[1].

W kwietniu 2011 ukazał się ostatni jak dotąd album Nady, Vamp. Artystka sama napisała wszystkie znajdujące się na nim utwory^[2]

Dyskografia

Albumy

1969 – Nada (1969)
1970 – Io l'ho fatto per amore
1973 – Ho scoperto che esisto anch'io
1974 – 1930: Il domatore delle scimmie
1983 – Smalto
1984 – Noi non cresceremo mai
1986 – Baci rossi
1986 – Malanima
1992 – L' anime nere
1994 – Malanima: successi e inediti 1969-1994 (kompilacja)
1998 – Il meglio di
1998 – Nada trio
2001 – L' amore è fortissimo il corpo no
2001 – Nada [2001]
2004 – Made in Italy
2005 – Nada Zamboni L'apertura (live)
2005 – Cd Live Brescia (niewydana, dołączana do czasopisma muzycznego"Mucchio Selvaggio Extra")
2006 – Le mie canzoncine 1999-2006 (kompilacja)
2007 – Luna in piena
2007 – Nada: Solo grandi successi (kompilacja)
2008 – Live: Stazione birra
2011 – Vamp

↑ ^a ^b ^c ^d Aurelio Pasini w: allmusic: Nada - biography. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).
↑ allmusic: Nada - Vamp. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Strona artystki (wł.)

[Nada-biografia-1] Aurelio Pasini w: allmusic: Nada - biography. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).

[2] usic: Nada - Vamp. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).

[1]

[2]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 == Biografia ==
 W 1969 Nada zadebiutowała na Festiwalu Piosenki Włoskiej w Sanremo piosenką "Ma Che Freddo Fa." Choć piosenka zajęła 5. miejsce, stała się popularna we Włoszech przynosząc rozgłos młodej piosenkarce. W tym samym roku nakładem wytwórni RCA Talent ukazał się debiutancki album artystki, zatytułowany ''Nada''. W 1971 Nada odniosła sukces wygrywając Festiwal Piosenki Włoskiej w Sanremo piosenką "Il Cuore è uno zingaro"<ref name="Nada-biografia">{{cytuj stronę|url=http://www.allmusic.com/artist/p476047/biography|tytuł=Nada - biography|autor= Aurelio Pasini w: allmusic|język=en|data dostępu=2011-10-27}}</ref>.
-Później artystka nagrywała piosenki takich kompozytorów jak: [[Riccardo Cocciante]], [[Antonello Venditti]] i [[Claudio Baglioni]]; zostały one wydane w 1994 nakładem wytwórni RCA/BMG jako kompilacja ''Malanima: successi e inediti 1969-1994''. W 1973 Nada nawiązała współpracę z [[Piero Ciampi]]m, który napisał (samodzielnie lub we współpracy z Pino Pavone) wszystkie teksty do piosenek, jakie znalazły się na jej wydanym w 1973 albumie, ''Ho scoperto che esisto anch'io'' (muzyka Gianni Marchetti). Piosenki do kolejnego albumu Nady, ''1930: Il domatore delle scimmie'', skomponowali członkowie rockowego zespołu Reale Accademia di Musica; towarzyszyli też artystce podczas wspólnego tournee. W drugiej połowie lat 70. Nada zadebiutowała jako aktorka teatralna współpracując z takimi reżyserami jak [[Giulio Bosetti]] i [[Dario Fo]]<ref name="Nada-biografia" />.
+Później artystka nagrywała piosenki takich kompozytorów jak: [[Riccardo Cocciante]], [[Antonello Venditti]] i [[Claudio Baglioni]]; zostały one wydane w 1994 nakładem wytwórni RCA/BMG jako kompilacja ''Malanima: successi e inediti 1969-1994''. W 1973 Nada nawiązała współpracę z [[Piero Ciampi]]m, który napisał (samodzielnie lub we współpracy z Pino Pavone) wszystkie teksty do piosenek, jakie znalazły się na jej wydanym w 1973 albumie, ''Ho scoperto che esisto anch'io'' (muzyka Gianni Marchetti). Piosenki do kolejnego albumu Nady, ''1930: Il domatore delle scimmie'', skomponowali członkowie rockowego zespołu Reale Accademia di Musica; towarzyszyli też artystce podczas wspólnego tournée. W drugiej połowie lat 70. Nada zadebiutowała jako aktorka teatralna współpracując z takimi reżyserami jak [[Giulio Bosetti]] i [[Dario Fo]]<ref name="Nada-biografia" />.
-W tym czasie Nada zaczęła pisać też własne piosenki, m.in. "Ti Stringerò” (1982) i "Amore Disperato" (1983), największy hit artystki w latach 80. W latach następnych kariera Nady nieco przygasła. Dała o sobie znać w połowie lat 90. przypominając swe stare hity w jazzowych opracowaniach, wykonywanych podczas udanego tournee. Fragmenty koncertu ukazały się na wydawnictwie ''Nada trio'' (1998). W 1999 Nada powróciła na Festiwal Piosenki Włoskiej utworem "Guardami Negli Occhi". Rozpoczął się nowy, bardziej rockowy rozdział jej kariery. Wyrazem tego były kolejne albumy artystki: ''L'amore è fortissimo il corpo no'' (2001) i ''Tutto l'amore che mi manca'' (2004)<ref name="Nada-biografia" />.
+W tym czasie Nada zaczęła pisać też własne piosenki, m.in. "Ti Stringerò” (1982) i "Amore Disperato" (1983), największy hit artystki w latach 80. W latach następnych kariera Nady nieco przygasła. Dała o sobie znać w połowie lat 90. przypominając swe stare hity w jazzowych opracowaniach, wykonywanych podczas udanego tournée. Fragmenty koncertu ukazały się na wydawnictwie ''Nada trio'' (1998). W 1999 Nada powróciła na Festiwal Piosenki Włoskiej utworem "Guardami Negli Occhi". Rozpoczął się nowy, bardziej rockowy rozdział jej kariery. Wyrazem tego były kolejne albumy artystki: ''L'amore è fortissimo il corpo no'' (2001) i ''Tutto l'amore che mi manca'' (2004)<ref name="Nada-biografia" />.
 W 2003 Nada wydała swoją pierwszą książkę, „Le Mie Madri”<ref name="Nada-biografia" />.
 W kwietniu 2011 ukazał się ostatni jak dotąd album Nady, ''Vamp''. Artystka sama napisała wszystkie znajdujące się na nim utwory<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.allmusic.com/album/vamp-r2192503|tytuł=Nada - Vamp|autor= allmusic|język=en|data dostępu=2011-10-27}}</ref>
@@ Linia 71: / Linia 71: @@
 {{Kontrola autorytatywna}}
-{{DEFAULTSORT:Nada}}
+{{SORTUJ:Nada}}
 [[Kategoria:Urodzeni w 1953]]
 [[Kategoria:Włoskie piosenkarki]]