Katherine Mansfield: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Linki zewnętrzne: ort. |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawa linki wewnętrzne, apostrofy, cudzysłowy itp. |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
Była córką nowozelandzkiego bankiera, trzecim spośród pięciorga rodzeństwa. Większość swojego życia spędziła w miasteczku Karori, kilka kilometrów od [[Wellington]]. W latach 1898-1899 jej pierwsze opowiadania ukazały się w pismach z Wellington. |
Była córką nowozelandzkiego bankiera, trzecim spośród pięciorga rodzeństwa. Większość swojego życia spędziła w miasteczku Karori, kilka kilometrów od [[Wellington]]. W latach 1898-1899 jej pierwsze opowiadania ukazały się w pismach z Wellington. |
||
W wieku trzynastu lat została wysłana do szkoły w Anglii. Tam wydawała czasopismo. W 1903 roku wyruszyła na studia do [[Londyn]]u. Początkowo miała zamiar zostać [[wiolonczela|wiolonczelistką]]. Po ukończeniu studiów powróciła do Karori. Przez jakiś czas żyła w puszczy z powodu poróżnienia z rodzicami. Ojciec utrzymywał ją przez całe życie (100 £ rocznie)<ref>[http://www.katherinemansfield.com/mansfield/ |
W wieku trzynastu lat została wysłana do szkoły w Anglii. Tam wydawała czasopismo. W 1903 roku wyruszyła na studia do [[Londyn]]u. Początkowo miała zamiar zostać [[wiolonczela|wiolonczelistką]]. Po ukończeniu studiów powróciła do Karori. Przez jakiś czas żyła w puszczy z powodu poróżnienia z rodzicami. Ojciec utrzymywał ją przez całe życie (100 £ rocznie)<ref>[http://www.katherinemansfield.com/mansfield/ „Katherine Mansfield:1888–1923 – A Biography”] {{lang|en}}</ref>. |
||
W 1909 roku wyszła za mąż za [[George Bowden|George’a Bowdena]], którego opuściła po kilku dniach. W 1911 roku poznała [[John Middleton Murry|Johna Middletona Murry]], z którym stworzyła stały związek. W 1917 roku Katarzyna przeszła ciężkie [[Choroby opłucnej|zapalenie opłucnej]], na skutek którego do końca życia miała problemy z płucami. Mansfield znała dobrze język francuski, niemiecki oraz łacinę, a także rosyjski<ref>Informacja ze wstępu Jana Koprowskiego do „Listów”, s. 7.</ref>. |
W 1909 roku wyszła za mąż za [[George Bowden|George’a Bowdena]], którego opuściła po kilku dniach. W 1911 roku poznała [[John Middleton Murry|Johna Middletona Murry]], z którym stworzyła stały związek. W 1917 roku Katarzyna przeszła ciężkie [[Choroby opłucnej|zapalenie opłucnej]], na skutek którego do końca życia miała problemy z płucami. Mansfield znała dobrze język francuski, niemiecki oraz łacinę, a także rosyjski<ref>Informacja ze wstępu Jana Koprowskiego do „Listów”, s. 7.</ref>. |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
Była [[biseksualizm|biseksualna]] i miała wielu kochanków obojga płci<ref>{{NNDB|osoba|294/000113952|Katherine Mansfield}}</ref>. |
Była [[biseksualizm|biseksualna]] i miała wielu kochanków obojga płci<ref>{{NNDB|osoba|294/000113952|Katherine Mansfield}}</ref>. |
||
Inspirowała się utworami [[Oscar Wilde|Oscara Wilde’a]] i [[Antoni Czechow|Antoniego Czechowa]]. Brała udział w londyńskim życiu towarzysko-literackim, publikując, niezbyt często, opowiadania i recenzje. Przyjaźniła się głównie z [[Aldous Huxley|Aldousem Huxleyem]], [[Virginia Woolf|Virginią Woolf]] oraz [[ |
Inspirowała się utworami [[Oscar Wilde|Oscara Wilde’a]] i [[Antoni Czechow|Antoniego Czechowa]]. Brała udział w londyńskim życiu towarzysko-literackim, publikując, niezbyt często, opowiadania i recenzje. Przyjaźniła się głównie z [[Aldous Huxley|Aldousem Huxleyem]], [[Virginia Woolf|Virginią Woolf]] oraz [[D.H. Lawrence|D.H. Lawrence’em]], który sportretował ją w powieści ''Zakochane kobiety'', jako Gudrun. Prowadziła dziennik. |
||
Cierpiała na [[gruźlica człowieka|gruźlicę]], która była przyczyną jej przedwczesnej śmierci. Zmarła w wieku 34 lat na nagły [[krwotok]]. |
Cierpiała na [[gruźlica człowieka|gruźlicę]], która była przyczyną jej przedwczesnej śmierci. Zmarła w wieku 34 lat na nagły [[krwotok]]. |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{ |
{{SORTUJ:Mansfield, Katherine}} |
||
[[Kategoria:Angielscy pisarze]] |
[[Kategoria:Angielscy pisarze]] |
||
[[Kategoria:Nowozelandzcy pisarze]] |
[[Kategoria:Nowozelandzcy pisarze]] |
Wersja z 15:47, 7 cze 2017
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Kathleen Mansfield Murry (ur. 14 października 1888 w Wellington, Nowa Zelandia, zm. 9 stycznia 1923 w Fontainebleau, Francja) – modernistyczna autorka opowiadań pisząca pod pseudonimem Katherine Mansfield, przebywająca od 1903 roku głównie w Europie.
Była córką nowozelandzkiego bankiera, trzecim spośród pięciorga rodzeństwa. Większość swojego życia spędziła w miasteczku Karori, kilka kilometrów od Wellington. W latach 1898-1899 jej pierwsze opowiadania ukazały się w pismach z Wellington.
W wieku trzynastu lat została wysłana do szkoły w Anglii. Tam wydawała czasopismo. W 1903 roku wyruszyła na studia do Londynu. Początkowo miała zamiar zostać wiolonczelistką. Po ukończeniu studiów powróciła do Karori. Przez jakiś czas żyła w puszczy z powodu poróżnienia z rodzicami. Ojciec utrzymywał ją przez całe życie (100 £ rocznie)[1].
W 1909 roku wyszła za mąż za George’a Bowdena, którego opuściła po kilku dniach. W 1911 roku poznała Johna Middletona Murry, z którym stworzyła stały związek. W 1917 roku Katarzyna przeszła ciężkie zapalenie opłucnej, na skutek którego do końca życia miała problemy z płucami. Mansfield znała dobrze język francuski, niemiecki oraz łacinę, a także rosyjski[2].
Była biseksualna i miała wielu kochanków obojga płci[3].
Inspirowała się utworami Oscara Wilde’a i Antoniego Czechowa. Brała udział w londyńskim życiu towarzysko-literackim, publikując, niezbyt często, opowiadania i recenzje. Przyjaźniła się głównie z Aldousem Huxleyem, Virginią Woolf oraz D.H. Lawrence’em, który sportretował ją w powieści Zakochane kobiety, jako Gudrun. Prowadziła dziennik.
Cierpiała na gruźlicę, która była przyczyną jej przedwczesnej śmierci. Zmarła w wieku 34 lat na nagły krwotok.
Ciekawostką jest fakt, że napisała wiersz dla Stanisława Wyspiańskiego pt. Do Stanisława Wyspiańskiego.
Za jej życia wydano tylko dwa tomy opowiadań, dalsze oraz dzienniki, listy ukazywały się pośmiertnie przez kilka dekad. Najbardziej znane opowiadania Katherine Mansfield to: Miss Brill, Prelude, The Garden Party, The Doll’s House, The Fly.
Po polsku mamy: „Garden Party” w tłumaczeniu B. Kopelówna Czytelnik 1958, przekład Listów z 1978 roku oraz zbiór opowiadań Jej pierwszy bal (1980).
Twórczość
- Dziennik
- Garden Party
- Listy
- Upojenie i inne opowiadania
- ↑ „Katherine Mansfield:1888–1923 – A Biography” (ang.)
- ↑ Informacja ze wstępu Jana Koprowskiego do „Listów”, s. 7.
- ↑ Katherine Mansfield w bazie Notable Names Database (ang.)
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna (ang.)
- ISNI: 0000000368640875, 0000000121296339, 0000000368640883
- VIAF: 41843502
- LCCN: n79043273
- GND: 118577263
- NDL: 00448736
- LIBRIS: hftwxsc134g6sr6
- BnF: 11914314j
- SUDOC: 027006573
- SBN: CFIV040476
- NLA: 35326621
- NKC: jn19990005371
- BNE: XX929017
- NTA: 069209170
- BIBSYS: 90082625
- CiNii: DA01019445
- Open Library: OL65682A
- PLWABN: 9810572292905606
- NUKAT: n96210664
- OBIN: 35172
- J9U: 987007265081505171
- PTBNP: 42375
- CANTIC: a10118135
- LNB: 000041496
- NSK: 000270816
- CONOR: 7056739
- BNC: 000066273
Ε Β Ε : 69684- BLBNB: 000565394
- KRNLK: KAC199617643
- LIH: LNB:PAF;=rE
- RISM: people/40200694