Polifonia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
litera |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Polifonia''' ({{greka|πολυφωνία}} ''polyphonia'', wiele głosów) – rodzaj [[faktura (muzyka)|faktury muzycznej]], w której równocześnie dwa lub więcej głosów prowadzonych jest |
'''Polifonia''' ({{greka|πολυφωνία}} ''polyphonia'', wiele głosów) – rodzaj [[faktura (muzyka)|faktury muzycznej]], w której równocześnie dwa lub więcej głosów prowadzonych jest niezależnie od siebie. Szczytowym osiągnięciem polifonii jest twórczość [[Johann Sebastian Bach|Johanna Sebastiana Bacha]]. |
||
od siebie. Szczytowym osiągnięciem polifonii jest twórczość [[Johann Sebastian Bach|Johanna Sebastiana Bacha]]. |
|||
Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii: |
Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii: |
||
Wersja z 01:45, 10 paź 2017
Polifonia (stgr. πολυφωνία polyphonia, wiele głosów) – rodzaj faktury muzycznej, w której równocześnie dwa lub więcej głosów prowadzonych jest niezależnie od siebie. Szczytowym osiągnięciem polifonii jest twórczość Johanna Sebastiana Bacha.
Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii:
- imitacyjną
- kontrastową
Technika imitacyjna jest starsza, powstała w średniowieczu, jej formą jest kanon. W okresie renesansu rozwinęła się polifonia fugowana, oparta na kontrapunkcie podwójnym (i wielokrotnym). Strukturą muzyczną opartą na tej technice jest fuga.
Drugą podstawą dokonywania systematyki jest stosunek linii melodycznych względem siebie; jednej linii melodycznej może być przeciwstawiona jedna, dwie lub trzy frazy melodyczne.