Brzeczka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
Opis pochodzenia nazwy Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
* brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana [[filtracja|filtracji]] i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji<ref name="przewodnik piwosza" />. |
* brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana [[filtracja|filtracji]] i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji<ref name="przewodnik piwosza" />. |
||
Nazwa tego produktu świadczy o dawnym opanowaniu warzelnictwa przez ludzi. Prawdopodobnie wywodzi się z czasów przed rolniczych, kiedy to uklad uzębienia człowieka utrudniał wypowiadanie gloski W, ale pozwalał na wypowiadanie głoski B. Ówczesny czasownik obecnego "wrze" brzmiał jako "brze". Zatem "brzeczka", to ówczesny "wrzątek". Mechanizm przemian jest dobrze zobrazowany w języku polskim, który zachował w słowach strukturę zdań aglutynacyjnych i podstawowych, najdawniejszych praczasowników. Mechanizm przemian w tej nazwie widać na zasadzie palatelizacji spółgłosek wysoko energetycznych: B>W oraz C">C>T. |
|||
Nazwa tego produktu wywodzi się z języka Celtów<ref>Zarys historii gospodarstwa wiejskiego w Polsce. PAN. Instytut Historii. 1964. s. 145</ref>. |
|||
== Brzeczka w miodosytnictwie == |
== Brzeczka w miodosytnictwie == |
||
Wersja z 14:15, 8 sty 2020
Brzeczka (w miodosytnictwie zwana też syta) − półprodukt stosowany przy produkcji piwa lub miodu pitnego.
Brzeczka w piwowarstwie
Brzeczka piwna przygotowywana jest ze słodu, chmielu, wody oraz ewentualnie innych surowców niesłodowanych, takich jak cukier, glukoza, miód, syropy owocowe. Brzeczka jest cieczą klarowną, która jest efektem filtracji zacieru. W warzelni brzeczka gotowana jest z dodatkiem chmielu, następnie schładzana, filtrowana i zadawana drożdżami w celu przeprowadzenia fermentacji. Wyróżnia się brzeczkę przednią i brzeczkę nastawną[1]:
- brzeczka przednia to wodny roztwór ekstraktu słodowego czyli zacieru, powstałego z ziarna w wyniku procesu zacierania w kadzi zaciernej, a następnie poddanego filtracji w kadzi filtracyjnej w celu uzyskania klarownej cieczy[2];
- brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana filtracji i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji[2].
Nazwa tego produktu świadczy o dawnym opanowaniu warzelnictwa przez ludzi. Prawdopodobnie wywodzi się z czasów przed rolniczych, kiedy to uklad uzębienia człowieka utrudniał wypowiadanie gloski W, ale pozwalał na wypowiadanie głoski B. Ówczesny czasownik obecnego "wrze" brzmiał jako "brze". Zatem "brzeczka", to ówczesny "wrzątek". Mechanizm przemian jest dobrze zobrazowany w języku polskim, który zachował w słowach strukturę zdań aglutynacyjnych i podstawowych, najdawniejszych praczasowników. Mechanizm przemian w tej nazwie widać na zasadzie palatelizacji spółgłosek wysoko energetycznych: B>W oraz C">C>T.
Brzeczka w miodosytnictwie
W miodosytnictwie brzeczką nazywa się roztwór wodny miodu (z dodatkiem ziół lub bez) poddany syceniu (warzeniu, gotowaniu) w celu uzyskania półproduktu do produkcji miodów pitnych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 78. ISBN 83-89738-20-1.
- ↑ a b Ziemowit Fałat, Renata Górska, Paweł Plinta, Andrzej Sadownik, Dariusz Wojtala: Przewodnik piwosza. Bielsko-Biała: 2002, s. 40. ISBN 83-7304-030-7.
Literatura
- Ziemowit Fałat: Wszystko o piwie. Ad Oculos 2005 ISBN 83-87907-88-X
- Grzegorz Sieczkowski (opr.): Piwo klasztorne i domowe. Baobab & Rhetos 2005 ISBN 83-89642-07-7
