Caritas Pirckheimer: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Była córką Józefa Wawrzyńca Macieja hrabiego Krasińskiego z Krasnego herbu Ślepowron oraz Emiliany Anny Marianny Ossolińskiej z Balic h. Topór<ref name=":0" />. |
Była córką Józefa Wawrzyńca Macieja hrabiego Krasińskiego z Krasnego herbu Ślepowron oraz Emiliany Anny Marianny Ossolińskiej z Balic h. Topór<ref name=":0" />. |
||
W 1844 wyszła za mąż za Ludwika Górskiego z Falęcina h. Bożawola. Ślub wzięli w kościele mariackim w Krakowie<ref name=":0" />. W 1849 przenieśli się z Woli Pękoszewskiej do otrzymanej przez Paulinę w posagu Sterdyni. W 1958 zakupili pobliski Ceranów. Szybko miejscowy dwór przekazali na siedzibę sióstr Zgromadzenia św. Feliksa, sprowadzonych dzięki znajomości dziedzica z o. Honoratem Koźmińskim. Felicjanki prowadziły tu szkołę i ochronkę dla sierot. W 1864 w wyniku kasaty zakonów po powstaniu styczniowym felicjanki opuściły Ceranów. Ochronki założone przez nie w Ceranowie, Sterdyni i Kurowicach, na terenie majątku Górskich, nadal działały<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Beata Woźniak |tytuł = Zawsze spieszyli z pomocą. O Paulinie z Krasińskich Górskiej i jej mężu Ludwiku |czasopismo = List do Pani |data = 2018 |numer = 4 (263) |s = 28–29}}</ref>. |
W 1844 wyszła za mąż za Ludwika Górskiego z Falęcina h. Bożawola. Ślub wzięli w kościele mariackim w Krakowie<ref name=":0" />. W 1849 przenieśli się z Woli Pękoszewskiej do otrzymanej przez Paulinę w posagu dwa lata wcześniej (po śmierci jej ojca) Sterdyni<ref name=":4" />. W 1958 zakupili pobliski Ceranów. Szybko miejscowy dwór przekazali na siedzibę sióstr Zgromadzenia św. Feliksa, sprowadzonych dzięki znajomości dziedzica z o. Honoratem Koźmińskim. Felicjanki prowadziły tu szkołę i ochronkę dla sierot. W 1864 w wyniku kasaty zakonów po powstaniu styczniowym felicjanki opuściły Ceranów. Ochronki założone przez nie w Ceranowie, Sterdyni i Kurowicach, na terenie majątku Górskich, nadal działały<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Beata Woźniak |tytuł = Zawsze spieszyli z pomocą. O Paulinie z Krasińskich Górskiej i jej mężu Ludwiku |czasopismo = List do Pani |data = 2018 |numer = 4 (263) |s = 28–29}}</ref>. |
||
W 1857 Górscy założyli szpital, który funkcjonował do 1906. Leczono tu rannych pod Węgrowem i Sieminatyczami w 1863. Mąż Ludwiki zaopatrywał powstańców w broń, wspomagał materialnie i chronił w swoich dobrach<ref name=":1" />. |
W 1857 Górscy założyli szpital, który funkcjonował do 1906. Leczono tu rannych pod Węgrowem i Sieminatyczami w 1863. Mąż Ludwiki zaopatrywał powstańców w broń, wspomagał materialnie i chronił w swoich dobrach<ref name=":1" />. |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Górscy udostępnili dwór w Sterdyni miejscową bibliotekę oraz pozwolili najbiedniejszym się tu uczyć, wspierali materialnie seminaria duchowne, fundując stypendia dla alumnów<ref name=":1" />. |
Górscy udostępnili dwór w Sterdyni miejscową bibliotekę oraz pozwolili najbiedniejszym się tu uczyć, wspierali materialnie seminaria duchowne, fundując stypendia dla alumnów<ref name=":1" />. |
||
Dziedzice ufundowali w Ceranowie kościół parafialny, zbudowany w latach 1872–1875. Fundatorów upamiętniono na płaskorzeźbie w tympanonie kościoła, klęczących przed Maryją. |
Dziedzice ufundowali w Ceranowie kościół parafialny, zbudowany w latach 1872–1875. Fundatorów upamiętniono na płaskorzeźbie w tympanonie kościoła, klęczących przed Maryją. W 1849 sfinansowali remont cerwi w Seroczynie. W Sterdyni Paulina wraz z mężem ufundowała kapliczkę z figurą Maryi (przy skrzyżowaniu dróg do Sokołowa Podlaskiego i Jabłonny Lackiej) na pamiątkę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP. Figurę postawiono w 1856. W 1861 w Seroczynie Paulina Górska ufundowała kapliczkę, upamiętniając pożar, który zniszczył połowę miejscowości w 1858<ref name=":4" />. W 1878 w Studzieńcu z inicjatywy dziedziców powstała kaplica pw. św. Stanisława Kostki. W latach osiemdziesiątych XIX w. w lewej nawie kościoła pw. św.św. Piotra i Pawła na w Warszawie małżeństwo ufundowało kaplicę pw. św. Franciszka z inkrustowanym ołtarzem dębowym. W kościele pw. Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim wznieśli ołtarz z obrazem "Błogosławieństwo dzieci"<ref name=":1" />. Górscy ufundowali też świątynię w Zembrowie<ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Wspominali Paulinę |data dostępu = 2021-03-31 |opublikowany = Tygodnik Siedlecki |url = https://www.tygodniksiedlecki.com/t5568-wspominali.pauline.htm |język = pl}}</ref>. Mąż Pauliny był nieoficjalnym łącznikiem Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim z papieżami Piusem IX, Leonem XIII i Piusem X, stąd ich warszawski pałac przy ul. Foksal 8 nazywano „polskim Watykanem”<ref name=":3">{{Cytuj |tytuł = Historia - Pałac Ossolińskich - hotel spa pogranicze Mazowsza i Podlasia |data dostępu = 2021-03-31 |opublikowany = Hotel Pałac Ossolińskich Conference & SPA |url = http://palacossolinskich.pl/pl/historia/ |język = pl-PL}}</ref>. |
||
W 1876 Górscy zbudowali w Ceranowie pałac otoczony parkiem, ogrodem i stawami rybnymi<ref name=":1" />. W swoich majątkach Górscy, jako pańszczyzny, wprowadził odpłatność za robociznę. ludwik Górski przeprowadził jedną z pierwszych w kraju meliorację gruntów<ref name=":3" />. |
W 1876 Górscy zbudowali w Ceranowie pałac otoczony parkiem, ogrodem i stawami rybnymi<ref name=":1" />. W swoich majątkach Górscy, jako pańszczyzny, wprowadził odpłatność za robociznę. ludwik Górski przeprowadził jedną z pierwszych w kraju meliorację gruntów<ref name=":3" />. |
||
Od imienia Pauliny Górskiej pochodzi nazwa folwarku Paulinów w dobrach sterdyńskich. Istniała tu cegielnia oraz gorzelnia z łaźnią dla służby folwarcznej<ref>{{Cytuj |tytuł = Gmian Sterdyń od czasów najdawniejszych. Publikacja Informacyjna o Gminie Sterdyń |data = 2012 |miejsce = Sterdyń |url = https://www.sterdyn.com.pl/asp/pliki/pobierz/Publikacja.pdf}}</ref>. |
Od imienia Pauliny Górskiej pochodzi nazwa folwarku Paulinów w dobrach sterdyńskich. Istniała tu cegielnia oraz gorzelnia z łaźnią dla służby folwarcznej<ref name=":4">{{Cytuj |tytuł = Gmian Sterdyń od czasów najdawniejszych. Publikacja Informacyjna o Gminie Sterdyń |data = 2012 |miejsce = Sterdyń |url = https://www.sterdyn.com.pl/asp/pliki/pobierz/Publikacja.pdf}}</ref>. |
||
Od 1851 Paulina Górska opiekowała się Warszawskim Towarzystwem Dobroczynności . Przekazywała znaczne sumy na jego działalność. W 1854 wraz z mężem i dwoma kapłanami założyła w Warszawie, przy parafii pw. św. Krzyża, Towarzystwo Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Była to organizacja charytatywna. Na parceli Górskich, przy ul. Ordynackiej 4, powstała siedziba stowarzyszenia, apteka dla biednych oraz przytułek dla osieroconych dziewcząt. Paulina Górska była prezeską towarzystwa aż do swojej śmierci. Odwiedzała ubogich, przekazywała żywność, odzież, leki i pomoc finansową, wspomagała rannych powstańców i ich rodziny, organizowała zbiórki funduszy na działania towarzystwa<ref name=":1" />. |
Od 1851 Paulina Górska opiekowała się Warszawskim Towarzystwem Dobroczynności . Przekazywała znaczne sumy na jego działalność. W 1854 wraz z mężem i dwoma kapłanami założyła w Warszawie, przy parafii pw. św. Krzyża, Towarzystwo Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Była to organizacja charytatywna. Na parceli Górskich, przy ul. Ordynackiej 4, powstała siedziba stowarzyszenia, apteka dla biednych oraz przytułek dla osieroconych dziewcząt. Paulina Górska była prezeską towarzystwa aż do swojej śmierci. Odwiedzała ubogich, przekazywała żywność, odzież, leki i pomoc finansową, wspomagała rannych powstańców i ich rodziny, organizowała zbiórki funduszy na działania towarzystwa<ref name=":1" />. |
||
Wersja z 18:13, 31 mar 2021
Paulina Ludwika Emilianna Marianna Górska z Krasińskich herbu Ślepowron (ur. 28 czerwca 1816 w Radziejowicach, zm. 9 grudnia 1893 w Warszawie) – polska księżna, działaczka społeczna i charytatywna, prezeska Towarzystwa Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo[1].
Życiorys
Była córką Józefa Wawrzyńca Macieja hrabiego Krasińskiego z Krasnego herbu Ślepowron oraz Emiliany Anny Marianny Ossolińskiej z Balic h. Topór[1].
W 1844 wyszła za mąż za Ludwika Górskiego z Falęcina h. Bożawola. Ślub wzięli w kościele mariackim w Krakowie[1]. W 1849 przenieśli się z Woli Pękoszewskiej do otrzymanej przez Paulinę w posagu dwa lata wcześniej (po śmierci jej ojca) Sterdyni[2]. W 1958 zakupili pobliski Ceranów. Szybko miejscowy dwór przekazali na siedzibę sióstr Zgromadzenia św. Feliksa, sprowadzonych dzięki znajomości dziedzica z o. Honoratem Koźmińskim. Felicjanki prowadziły tu szkołę i ochronkę dla sierot. W 1864 w wyniku kasaty zakonów po powstaniu styczniowym felicjanki opuściły Ceranów. Ochronki założone przez nie w Ceranowie, Sterdyni i Kurowicach, na terenie majątku Górskich, nadal działały[3].
W 1857 Górscy założyli szpital, który funkcjonował do 1906. Leczono tu rannych pod Węgrowem i Sieminatyczami w 1863. Mąż Ludwiki zaopatrywał powstańców w broń, wspomagał materialnie i chronił w swoich dobrach[3].
Górscy udostępnili dwór w Sterdyni miejscową bibliotekę oraz pozwolili najbiedniejszym się tu uczyć, wspierali materialnie seminaria duchowne, fundując stypendia dla alumnów[3].
Dziedzice ufundowali w Ceranowie kościół parafialny, zbudowany w latach 1872–1875. Fundatorów upamiętniono na płaskorzeźbie w tympanonie kościoła, klęczących przed Maryją. W 1849 sfinansowali remont cerwi w Seroczynie. W Sterdyni Paulina wraz z mężem ufundowała kapliczkę z figurą Maryi (przy skrzyżowaniu dróg do Sokołowa Podlaskiego i Jabłonny Lackiej) na pamiątkę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP. Figurę postawiono w 1856. W 1861 w Seroczynie Paulina Górska ufundowała kapliczkę, upamiętniając pożar, który zniszczył połowę miejscowości w 1858[2]. W 1878 w Studzieńcu z inicjatywy dziedziców powstała kaplica pw. św. Stanisława Kostki. W latach osiemdziesiątych XIX w. w lewej nawie kościoła pw. św.św. Piotra i Pawła na w Warszawie małżeństwo ufundowało kaplicę pw. św. Franciszka z inkrustowanym ołtarzem dębowym. W kościele pw. Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim wznieśli ołtarz z obrazem "Błogosławieństwo dzieci"[3]. Górscy ufundowali też świątynię w Zembrowie[4]. Mąż Pauliny był nieoficjalnym łącznikiem Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim z papieżami Piusem IX, Leonem XIII i Piusem X, stąd ich warszawski pałac przy ul. Foksal 8 nazywano „polskim Watykanem”[5].
W 1876 Górscy zbudowali w Ceranowie pałac otoczony parkiem, ogrodem i stawami rybnymi[3]. W swoich majątkach Górscy, jako pańszczyzny, wprowadził odpłatność za robociznę. ludwik Górski przeprowadził jedną z pierwszych w kraju meliorację gruntów[5].
Od imienia Pauliny Górskiej pochodzi nazwa folwarku Paulinów w dobrach sterdyńskich. Istniała tu cegielnia oraz gorzelnia z łaźnią dla służby folwarcznej[2].
Od 1851 Paulina Górska opiekowała się Warszawskim Towarzystwem Dobroczynności . Przekazywała znaczne sumy na jego działalność. W 1854 wraz z mężem i dwoma kapłanami założyła w Warszawie, przy parafii pw. św. Krzyża, Towarzystwo Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Była to organizacja charytatywna. Na parceli Górskich, przy ul. Ordynackiej 4, powstała siedziba stowarzyszenia, apteka dla biednych oraz przytułek dla osieroconych dziewcząt. Paulina Górska była prezeską towarzystwa aż do swojej śmierci. Odwiedzała ubogich, przekazywała żywność, odzież, leki i pomoc finansową, wspomagała rannych powstańców i ich rodziny, organizowała zbiórki funduszy na działania towarzystwa[3].
Została pochowana w Ceranowie, w podziemiach kościoła[1]. Po śmierci jej męża (1908) dobra w Ceranowie wróciły w ręce Krasińskich[3].
Dziedziczka Sterdyni jest do dziś pamiętana. Organizowane są spotkania i sesje popularnonaukowe jej poświęcone[4].
file:///C:/Users/Marysia/Downloads/02_Baran_Oddzialywanie+kapucynow+na+kobiety+w+XIX+w..pdf
https://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/hrabia-w-kapucynskim-habicie/
http://www.tradycjegospodarcze.pl/slownik/10/Ludwik_Górski
http://www.dworypogranicza.pl/index.php/dwory/256-ceranow
https://www.niedziela.pl/artykul/18439/nd/Ludwik-Gorski---maz-wielkiego-serca
Przypisy
- ↑ a b c d Marek Jerzy Minakowski, Paulina Ludwika Emiliana hr. Korwin-Krasińska z Krasnego h. Ślepowron (Korwin) [online].
- ↑ a b c Gmian Sterdyń od czasów najdawniejszych. Publikacja Informacyjna o Gminie Sterdyń, Sterdyń 2012.
- ↑ a b c d e f g Beata Woźniak, Zawsze spieszyli z pomocą. O Paulinie z Krasińskich Górskiej i jej mężu Ludwiku, „List do Pani” (4 (263)), 2018, s. 28–29.
- ↑ a b Wspominali Paulinę [online], Tygodnik Siedlecki [dostęp 2021-03-31] (pol.).
- ↑ a b Historia - Pałac Ossolińskich - hotel spa pogranicze Mazowsza i Podlasia [online], Hotel Pałac Ossolińskich Conference & SPA [dostęp 2021-03-31] (pol.).