(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Hermann Beitzke: Różnice pomiędzy wersjami – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Hermann Beitzke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
XxFrd01601 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Hermann Beitzke.jpg|Hermann Beitzke|thumb]]
[[Plik:Hermann Beitzke.jpg|Hermann Beitzke|thumb]]
'''Hermann Beitzke''' (ur. 21 czerwca 1875 w [[Tecklenburg (Nadrenia Północna-Westfalia)|Tecklenburgu]], zm. 8 czerwca 1953 w [[Graz]]u) – [[Niemcy|niemiecki]] lekarz, patolog, badacz [[gruźlica człowieka|gruźlicy]].
'''Hermann Beitzke''' (ur. [[21 czerwca]] [[1875]] w [[Tecklenburg (Nadrenia Północna-Westfalia)|Tecklenburgu]], zm. [[8 czerwca]] [[1953]] w [[Graz]]u) – [[Niemcy|niemiecki]] lekarz, patolog, badacz [[gruźlica człowieka|gruźlicy]].


Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lozannie, Bonn, Monachium i Berlinie. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1899 w Kilonii. Od 1900 do 1901 pracował jako asystent w Instytucie Higienicznym w Halle, od 1902 w Instytucie Patologicznym w Getyndze. Od 1906 w Instytucie Patologicznym w Berlinie. W 1911 powołany na katedrę w Lozannie, od 1916 wykładał na Akademii Medycznej w Duesseldofie. Od 1922 do 1941 wykładał na [[Karl-Franzens-Universität Graz]]<ref>{{Cytuj|autor=J. H. Holzner|tytuł=Die Pathologie in Österreich|czasopismo=Der Pathologe|data=1997-05-01|issn=0172-8113|wolumin=18|numer=1|s=S40–S41|doi=10.1007/s002920050405|język=de}}</ref>. Żonaty z Irmą, z domu Krönig. Ich synem był [[Günther Beitzke]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = | tytuł = Festschrift für Günther Beitzke zum 70. [siebzigsten] Geburtstag am 26. [sechsundzwanzigsten] April 1979 [neunzehnhundertneunundsiebzig] / hrsg. von Otto Sandrock | data = 1979 | wydawca = de Gruyter | miejsce = Berlin, New York | isbn = 3-11-007206-8 | strony = 1103 }}</ref>.
Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lozannie, Bonn, Monachium i Berlinie. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1899 w Kilonii. Od 1900 do 1901 pracował jako asystent w Instytucie Higienicznym w Halle, od 1902 w Instytucie Patologicznym w Getyndze. Od 1906 w Instytucie Patologicznym w Berlinie. W 1911 powołany na katedrę w Lozannie, od 1916 wykładał na Akademii Medycznej w Duesseldofie. Od 1922 do 1941 wykładał na [[Karl-Franzens-Universität Graz]]<ref>{{Cytuj|autor=J. H. Holzner|tytuł=Die Pathologie in Österreich|czasopismo=Der Pathologe|data=1997-05-01|issn=0172-8113|wolumin=18|numer=1|s=S40–S41|doi=10.1007/s002920050405|język=de}}</ref>. Żonaty z Irmą, z domu Krönig. Ich synem był [[Günther Beitzke]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = | tytuł = Festschrift für Günther Beitzke zum 70. [siebzigsten] Geburtstag am 26. [sechsundzwanzigsten] April 1979 [neunzehnhundertneunundsiebzig] / hrsg. von Otto Sandrock | data = 1979 | wydawca = de Gruyter | miejsce = Berlin, New York | isbn = 3-11-007206-8 | strony = 1103 }}</ref>.

Wersja z 20:41, 2 kwi 2022

Hermann Beitzke

Hermann Beitzke (ur. 21 czerwca 1875 w Tecklenburgu, zm. 8 czerwca 1953 w Grazu) – niemiecki lekarz, patolog, badacz gruźlicy.

Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lozannie, Bonn, Monachium i Berlinie. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1899 w Kilonii. Od 1900 do 1901 pracował jako asystent w Instytucie Higienicznym w Halle, od 1902 w Instytucie Patologicznym w Getyndze. Od 1906 w Instytucie Patologicznym w Berlinie. W 1911 powołany na katedrę w Lozannie, od 1916 wykładał na Akademii Medycznej w Duesseldofie. Od 1922 do 1941 wykładał na Karl-Franzens-Universität Graz[1]. Żonaty z Irmą, z domu Krönig. Ich synem był Günther Beitzke[2].

Zajmował się m.in. patologią nerek i gruźlicą.

Wybrane prace

  • Bewegungsapparat. Springer, 1934
  • Tuberkulosestudien. G. Reimer, 1907
  • Pathologisch-anatomische Diagnostik an der leiche nebst Anleitung zum Sezieren. Bergmann, 1926

Przypisy

  1. J.H. Holzner, Die Pathologie in Österreich, „Der Pathologe”, 18 (1), 1997, S40–S41, DOI10.1007/s002920050405, ISSN 0172-8113 (niem.).
  2. Festschrift für Günther Beitzke zum 70. [siebzigsten] Geburtstag am 26. [sechsundzwanzigsten] April 1979 [neunzehnhundertneunundsiebzig] / hrsg. von Otto Sandrock. Berlin, New York: de Gruyter, 1979, s. 1103. ISBN 3-11-007206-8.

Bibliografia

  • Deutsche Biographische Enzyklopädie. Band 1, 1995