Hermann Beitzke
Hermann Beitzke (ur. 21 czerwca 1875 w Tecklenburgu, zm. 8 czerwca 1953 w Grazu) – niemiecki lekarz, patolog, badacz gruźlicy.
Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lozannie, Bonn, Monachium i Berlinie. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1899 w Kilonii. Od 1900 do 1901 pracował jako asystent w Instytucie Higienicznym w Halle, od 1902 w Instytucie Patologicznym w Getyndze. Od 1906 w Instytucie Patologicznym w Berlinie. W 1911 powołany na katedrę w Lozannie, od 1916 wykładał na Akademii Medycznej w Duesseldofie. Od 1922 do 1941 wykładał na Karl-Franzens-Universität Graz [1]. Żonaty z Irmą, z domu Krönig. Ich synem był Günther Beitzke[2].
Zajmował się m.in. patologią nerek i gruźlicą.
Wybrane prace
- Bewegungsapparat. Springer, 1934
- Tuberkulosestudien. G. Reimer, 1907
- Pathologisch-anatomische Diagnostik an der leiche nebst Anleitung zum Sezieren. Bergmann, 1926
- ↑ Die Pathologie in Österreich Szablon:Doi
- ↑ Festschrift für Günther Beitzke zum {70. [siebzigsten] Geburtstag am {26. [sechsundzwanzigsten] April {1979 [neunzehnhundertneunundsiebzig] / hrsg. von Otto Sandrock. Berlin, New York: de Gruyter, 1979, s. 1103. ISBN 3-11-007206-8.
Bibliografia
- Deutsche Biographische Enzyklopädie. Band 1, 1995