(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Zhaojue si – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Zhaojue si

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Zhaojue si あきら覺寺かくじ
Jianyuan si
Ilustracja
Brama wejściowa
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Chengdu

Rodzaj klasztoru

klasztor buddyjski

Właściciel

Chińskie Stowarzyszenie Buddyjskie

Prowincja

Syczuan

Typ zakonu

męski

Materiał budowlany

drewno, cegła

Data budowy

pom. 627 a 649

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zhaojue si 昭覺寺”
Ziemia30°42′40″N 104°06′12″E/30,711111 104,103333

Zhaojue si (chiń. upr. あきら觉寺; chiń. trad. あきら覺寺かくじ) – chiński klasztor buddyjski szkoły chan, położony na północ od Chengdu. Największy klasztor w Chengdu.

Historia klasztoru

Klasztor ten został założony w okresie zhengguan (さだかん) w czasie panowania dynastii Tang, czyli pomiędzy 627 a 649 rokiem. Znajduje się u podnóża góry Weifeng (威風いふうさん) na północ od miasta Chengdu (成都せいと) w prowincji Syczuan. Jest także znany jako "najlepszy klasztor chan w zachodnim Syczuanie" (川西かわにしだいいち禪林ぜんりん). Klasztor ten cieszył się opieką wielu cesarzy, którzy wyposażali go w królewskie stele.

Jego oryginalna nazwa to Jianyuan (たてはじめ). W okresie xuanzong (からせんむね) w czasie panowania dynastii Tang zmieniono nazwę na Zhaojue. Nazwa ta odnosi się do zasady Dharmy Buddy, iż "ten, który osiąga oświecenie, oświeca innych".

W okresie shenzong (そうかみはじめ) dynastii Song (10781085) klasztor otrzymał tytuł "Lasu Chan Dziesięciu kierunków (十方じっぽう叢林そうりん)"[1].

W okresie chongning (11021106) dynastii Song, opatem klasztoru został mistrz chan i nauczyciel cesarski Yuanwu Keqin (まどかさとるかつつとむ) (10631135) i klasztor otrzymał cesarski tytuł "Las Chan" (禪林ぜんりん). Teksty Keqina (Biyan lu) (Księga Błękitnej Skały) oraz Foguo Keqin chanshi xinyao (Mistrza chan Foguo Keqina podstawy umysłu) – wyniosły kulturę chińskiego chanu na najwyższy poziom i stały się klasycznymi tekstami dla późniejszych pokoleń mnichów i adeptów zen na całym świecie. Pod koniec swojego życia do tego klasztoru powrócił mistrz chan Huqiu Shaolong.

Od okresu Tang w klasztorze tym przebywało wielu wybitnych mnichów i mistrzów chan, takich jak mistrz Xiumeng (きゅうゆめ) (dynastia Tang), mistrzowie: Yanmei (のべ), Chunbai (純白じゅんぱく) i Yuanwu Keqin (dynastia Song), mistrz Pengshan Zhirun (彭山さとしじゅん) (dynastia Ming), mistrzowie: Zhangxue Tongzui (たけゆきどおりよい) i Daokui (みちさきがけ) (dynastia Qing) oraz współcześnie mistrz Qingding (せいじょう).

Klasztor Zhaojue liczy się nie tylko w historii chińskiego buddyzmu, ale w wielkim stopniu przyczynił się do rozwoju buddyzmu zen w innych krajach. W okresie Kamakury (鎌倉かまくら時代じだい) w Japonii były dwadzieścia cztery odłamy zen. Dwadzieścia z nich pochodziło właśnie z linii przekazu z klasztoru Zhaojue i to od Yuanwu Keqina. Dlatego nawet dziś wiele klasztorów japońskich uważa Zhaojue si za miejsce ich narodzin i klasztor przodków.

Klasztor ten był kilkakrotnie niszczony. W okresie panowania dynastii Qing został odbudowany przez mnicha Poshana.

Obecnie jest jednym ze 142 głównych klasztorów Chin.

Adres klasztoru

  • No.333 Zhaoqing Road, Chenghua District, Chengdu 610057, China

Linki zewnętrzne

Bibliografia/źródła

Przypisy

  1. "Las chan" jest synonimicznym określeniem "klasztoru chan"

Galeria