(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Agnes Reisch – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Agnes Reisch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnes Reisch
Ilustracja
Agnes Reisch (2023)
Data urodzenia

11 października 1999

Klub

WSV Isny

Debiut w PŚ

30 stycznia 2016 w Oberstdorfie (13. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 stycznia 2016 w Oberstdorfie (13. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
srebro Park City 2017 druż. miesz.
srebro Lahti 2019 drużynowo
brąz Lahti 2019 druż. miesz.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Lillehammer 2016 druż.
brąz Lillehammer 2016 druż. miesz.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Tschagguns 2015 druż. miesz.
brąz Tschagguns 2015 indyw.
Multimedia w Wikimedia Commons

Agnes Reisch (ur. 11 października 1999) – niemiecka skoczkini narciarska. Medalistka mistrzostw świata juniorów, zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży, zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy i mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2014 zadebiutowała w FIS Cup, zajmując 11. miejsce w Hinterzarten. We wrześniu w Trondheim w pierwszym starcie w Letnim Pucharze Kontynentalnym była 18. Wystartowała w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015, zdobywając brązowy medal indywidualnie i złoty w drużynie[1].

19 września 2015 zajęła 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oslo. 30 stycznia 2016 w swoim debiucie w Pucharze Świata zajęła 13. miejsce na skoczni w Oberstdorfie. W lutym wystąpiła na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016, zajmując 4. miejsce indywidualnie oraz zdobywając srebrny medal w konkursie drużynowym[2].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 była 5. w konkursie indywidualnym, a także zdobyła złoty medal w zawodach drużynowych kobiet i srebrny w konkursie mieszanym. W lutym 2017 zajmowała miejsca w drugiej dziesiątce zawodów Pucharu Świata w Ljubnie i Pjongczangu[3].

We wrześniu 2018 w Czajkowskim w debiucie w Letnim Grand Prix zajęła 17. miejsce. W grudniu zajęła 3. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Notodden. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobyła srebrny medal w drużynie kobiet i brązowy w zespole mieszanym. Indywidualnie zajęła 16. lokatę[4].

W Letnim Grand Prix 2019 dwukrotnie zajmowała miejsca w pierwszej dziesiątce. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie startowała w zawodach cyklu. W najlepszym występie, w grudniu 2019 w Lillehammer, zajęła 13. miejsce[5]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończyła na 29. miejscu z 75 punktami[6].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata punkty zdobywała trzykrotnie. Najwyżej sklasyfikowana była na 23. miejscu w lutowych zawodach w Hinzenbach[7]. W połowie maja 2021 doznała kontuzji podczas treningu, zrywając więzadło krzyżowe przednie[8].

Do startów w zawodach międzynarodowych powróciła we wrześniu 2022 podczas FIS Cup w Kranju. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata wystąpiła w 10 konkursach, zdobywając punkty w 9 z nich. W najlepszym występie, w grudniu 2022 w Titisee-Neustadt, zajęła 11. pozycję[9]. Cykl ukończyła na 32. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 119 punktami[6].

9 grudnia 2023 w Lillehammer w pierwszym konkursie zimowej edycji Pucharu Interkontynentalnego zajęła 2. miejsce, a dzień później zwyciężyła. W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata w najlepszym występie, 1 stycznia 2024 w Oberstdorfie w ramach Turnieju Dwóch Nocy zajęła 11. lokatę. Punkty zdobyła łącznie siedmiokrotnie[10].

Zdobywała medale mistrzostw Niemiec w skokach narciarskich: indywidualnie srebrny w 2022[11] oraz brązowy w 2019[12] i 2020[13], a w zawodach drużynowych, w których reprezentowała Badenię-Wirtembergię, złoty w 2022[14], srebrny w 2020[13] i brązowy w 2023[15].

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2016 Rumunia Râșnov – 22. miejsce (K-90)
2017 Stany Zjednoczone Park City – 5. miejsce (K-90)
2019 Finlandia Lahti – 16. miejsce (K-90)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2017 Stany Zjednoczone Park City – złoty medal (K-90)[a], srebrny medal (K-90, drużyna mieszana)[b]
2019 Finlandia Lahti – srebrny medal (K-90)[c], brązowy medal (K-90, drużyna mieszana)[d]

Starty A. Reisch na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
22. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 71,5 m 76,0 m 146,9 pkt 62,1 pkt Chiara Kreuzer
5. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 ind. 85,0 m 85,0 m 214,6 pkt 25,2 pkt Manuela Malsiner
1.złoto 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[a] 95,0 m 86,0 m 772,1 pkt (208,4 pkt) –
2.srebro 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[b] 89,0 m 85,5 m 890,6 pkt (205,3 pkt) 34,7 pkt Słowenia
16. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 87,0 m 87,5 m 218,2 pkt 34,9 pkt Anna Szpyniowa
2.srebro 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 87,0 m 88,0 m 845,4 pkt (222,1 pkt) 66,8 pkt Rosja
3.brąz 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 92,5 m 90,5 m 964,8 pkt (233,1 pkt) 19,6 pkt Rosja

Igrzyska olimpijskie młodzieży

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 16 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 ind. 93,0 m 92,0 m 219,4 pkt 29,9 pkt Ema Klinec
2. 18 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. miesz[e]. 84,5 m 84,5 m 675,5 pkt (191,7 pkt) 34,0 pkt Słowenia
3. 19 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 sztafeta mieszana[f] 84,5 m 84,5 m 356,1 pkt (191,7 pkt) +21,5 s Rosja

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 27 stycznia 2015 Austria Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-60 HS-66 ind. 59,5 m 62,0 m 219,6 pkt 7,5 pkt Sofja Tichonowa
1. 30 stycznia 2015 Austria Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-60 HS-66 druż. miesz[g]. 58,0 m 62,0 m 880,6 pkt (215,0 pkt) –

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2015/2016 35.
2016/2017 37.
2017/2018 48.
2018/2019 49.
2019/2020 29.
2020/2021 43.
2022/2023 32.
2023/2024 33.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
- - - - - - - 13 21 - 30 20 - - - - - 42
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
- - - - 37 38 - - - - - - - - 18 19 15 15 - 57
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - q - - - - - - - - - 25 - 6
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 25 32 - - - - - - - 6
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
17 13 18 29 34 21 20 33 30 39 39 30 28 q - - 75
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
30 - 37 29 34 q 23 35 39 - - - - 11
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
20 20 15 22 11 31 - - - - - - - - - - - 18 24 16 18 - - - - - 119
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
- - - - q 11 23 - 34 29 35 - - - - - - - 38 24 26 16 - 22 70
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2024 22.

Turniej Sylwestrowy

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2022/2023 47.

Turniej Dwóch Nocy

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2023/2024 29.

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2018 35.
2019 13.
2020 12.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2022

2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
- - - - 17 14
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
6 10 - 66
2020
Frenštát 15.08 punkty
12 22
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Interkontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[17]
2023/2024 14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 10 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 91,0 m 92,5 m 227,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 9 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 91,0 m 85,5 m 225,8 pkt 2. 3,7 pkt Tina Erzar
2. 10 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 91,0 m 92,5 m 227,4 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu PI 2023/2024

Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Notodden Notodden Falun Falun Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Lahti Lahti punkty
2 1 - - - - - - 7 - - - 216
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 21 września 2024 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 111,0 m 110,5 m 258,6 pkt 2. 5,4 pkt Joséphine Pagnier
2. 22 września 2024 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 108,5 m 236,4 pkt 2. 13,3 pkt Joséphine Pagnier

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan na 22 września 2024

2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS102 Trondheim HS102 Stams HS115 Stams HS115 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Otepää HS97 Otepää HS97 punkty
8 9 - - 2 2 221
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[18]
2015/2016 15.
2016/2017 13.
2017/2018 17.
2018/2019 13.

Miejsca na podium w konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lokata Strata Zwycięzca
1. 15 grudnia 2018 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 88,5 m 86,5 m 210,0 pkt 3. 16,0 pkt Claudia Purker

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
Notodden Notodden punkty
- 7 36
Sezon 2016/2017
Notodden Notodden punkty
11 10 50
Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 5 11 - - 69
Sezon 2018/2019
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
26 3 - - 5 5 155
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
2014 21.
2015 12.
2016 49.
2017 16.

Miejsca na podium w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lokata Strata Zwycięzca
1. 19 września 2015 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 88,0 m 87,0 m 194,3 pkt 3. 29,7 pkt Maren Lundby

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2014
Trondheim Trondheim punkty
18 25 19
2015
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Oslo Oslo punkty
15 17 3 13 110
2016
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer punkty
34 28 - 3
2017
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
12 7 - - 58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[20]
2014/2015 46.
2015/2016 27.
2016/2017 51.
2017/2018 4.
2018/2019 4.
2019/2020 17.
2020/2021 34.
2022/2023 68.

Miejsca na podium w konkursach FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lokata Strata Zwycięzca
1. 10 lutego 2018 Niemcy Rastbüchl Baptist-Kitzlinger-Schanze K-74 HS-78 79,0 m 78,0 m 242,8 pkt 1. –
2. 11 lutego 2018 Niemcy Rastbüchl Baptist-Kitzlinger-Schanze K-74 HS-78 76,5 m 76,5 m 234,0 pkt 1. –
3. 17 marca 2018 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 88,5 m 90,0 m 209,0 pkt 2. 19,8 pkt Luisa Görlich
4. 9 lutego 2019 Niemcy Rastbüchl Baptist-Kitzlinger-Schanze K-74 HS-78 69,5 m 73,5 m 209,6 pkt 1. –
5. 10 lutego 2019 Niemcy Rastbüchl Baptist-Kitzlinger-Schanze K-74 HS-78 76,0 m 70,0 m 207,5 pkt 1. –
6. 5 października 2019 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 92,0 m 94,0 m 254,6 pkt 1. –
7. 6 października 2019 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 85,0 m 237,7 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Hinterzarten Hinterzarten punkty
- - 11 11 - - - - - - 48
Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
6 12 - - - - - - 62
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden punkty
9 19 - - - - - - - - 18 54
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - 13 13 - - - - 1 1 9 18 2 362
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - - - 1 1 - - 200
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - - - 1 1 - - - - - - 200
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 9 8 - - - - 61
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 9 - - - - - - - - - 29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Skład zespołu: Gianina Ernst, Luisa Görlich, Pauline Heßler i Agnes Reisch.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Gianina Ernst, Martin Hamann, Agnes Reisch i Constantin Schmid.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Josephin Laue, Jenny Nowak i Agnes Reisch.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Agnes Reisch, Luca Roth i Constantin Schmid.
  5. ↑ Skład zespołu: Agnes Reisch, Tim Kopp, Jonathan Siegel
  6. ↑ Skład zespołu: Agnes Reisch, Tim Kopp, Jonathan Siegel, Anna-Maria Dietze, Philipp Unger
  7. ↑ Skład drużyny: Agnes Reisch, Jonathan Siegel, Henriette Kraus, Axel Mayländer

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
  2. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
  3. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
  4. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-02]. (ang.).
  5. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-27]. (ang.).
  6. ↑ a b c d REISCH Agnes - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-27]. (ang.).
  7. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-24]. (ang.).
  8. ↑ Dominik Formela: Poważna kontuzja reprezentantki Niemiec. skijumping.pl, 2021-06-10. [dostęp 2021-06-10].
  9. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-27]. (ang.).
  10. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
  11. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Freitag i Wellinger ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2022-10-22. [dostęp 2023-05-27].
  12. ↑ Dominik Formela: Geiger i Seyfarth mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-18. [dostęp 2020-04-27].
  13. ↑ a b Dominik Formela: Althaus mistrzynią Niemiec, Freitag najlepszą juniorką. skijumping.pl, 2020-10-23. [dostęp 2021-04-24].
  14. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Drużynowe zwycięstwo Bawarii. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2023-05-27].
  15. ↑ Dominik Formela: Bawarczycy i Saksonki drużynowymi mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2023-11-05. [dostęp 2024-05-04].
  16. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
  17. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
  18. ↑ Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-13].
  19. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-13].
  20. ↑ REISCH Agnes - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Agnes_Reisch&oldid=74810034”