Kronika Fredegara

Kronika Fredegara (łac. Historia Francorum) - kronika Franków napisana w VII wieku, najprawdopodobniej w Burgundii. Autor kroniki nie jest znany. Przypisanie autorstwa Fredegarowi pochodzi dopiero z XVII stulecia. Dzieło rozpoczyna się od stworzenia świata, a kończy na 642 roku. Uczynione przez innych autorów kontynuacje kroniki kończą się wraz ze śmiercią Pepina Krótkiego w 768 roku.

Księga pierwsza

Pierwsze 24 rozdziały pierwszej księgi oparte się w większości na anonimowym Liber generationis, który jest pochodną prac Hipolita z Rzymu. Pozostała część księgi zawiera wykaz cesarzy rzymskich, królów Izraela, oraz papieży aż do pontyfikatu Teodora I.

Księga druga

Pierwsze 49 rozdziałów drugiej księgi zawierają fragmenty Kroniki Euzebiusza z Cezarei, a pozostałe rozdziały fragmenty Kroniki Hydacjusza. Księga druga zawiera także interpolacje.

Księga trzecia

Trzecia księga zawiera fragmenty Decem Libri Historiarum autorstwa Grzegorza z Tours z kilkoma interpolacjami. Narracja kończy się na roku 584.

Księga czwarta

90 rozdziałów czwartej księgi zawiera szczegółowe informacje o wydarzeniach dotyczących burgundzkiego dworu. Fredegar w tej części dzieła nie ujawnia źródeł z jakich korzystał, ale jej początek oparty jest prawdopodobnie na lokalnych kronikach. Od 24 do 39 rozdziału tekst opiera się na relacjach świadków wydarzeń z lat 603 - 613. Jedynie rozdział 36 jest interpolacją żywota św. Kolumbana. Księga czwarta kończy się nagle na 642 roku. Ta część Kroniki Fredegara jest najbardziej badana przez historyków, ponieważ zawiera informacje nieobecne w innych źródłach. Unikatowe są zwłaszcza dane na temat słowiańskiego państwa Samona.

Kontynuacje

Kontynuacje Kroniki Fredegara składają się z trzech części. Pierwsze dziesięć rozdziałów opiera się na Liber Historiae Francorum anonimowego autora z Neustrii i kończy się na roku 721. Rozdział 33 kończy się na 751 roku. Następnie umieszczono kolofon, w którym zamieszczono informację, że kronika została spisana na życzenie Childebranda, brata Karola Młota. Po kolejnych 20 rozdziałach relacje kończą się na roku 768.

Bibliografia

• Wood, Ian N. (1994), "Fredegar´s Fables", in Scharer, Anton; Scheibelreiter, Georg, Historiographie im frühen Mittelalter, Wien: Oldenbourg.
• Reimitz, Helmut (2006), "The art of truth: Historiography and identity in the Frankish world", in Corradini, Richard, Text and Identities in the Early Middle Ages, Denkschriften.
• Hellmann, Siegmund (1934), Das Fredegarproblem, Historische Vierteljahrschrift.
• Goffart, Walter (1963), The Fredegar Problem Reconsidered.