EA-3148
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C12H26NO2PS | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
279,38 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwna lub jasnożółta bezwonna ciecz[1] | ||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
EA-3148 – fosforoorganiczny i siarkoorganiczny związek chemiczny, paralityczno-drgawkowy bojowy środek trujący z grupy związków V, będący najsilniejszym inhibitorem inhibitorem acetylocholinoesterazy testowanym na ludziach[2]. Jest bezbarwną lub jasnożółtą bezwonną cieczą o prężności par równej 0,0004 mm Hg w 25 °C[1]. W czasie zimnej wojny był badany zarówno przez Stany Zjednoczone, jak i ZSRR, jednak obie strony uznały go za środek nienadający się do użycia bojowego[3].
Działanie EA-3148 na ludzi było przedmiotem amerykańskich badań[4], których wyniki opisano w wojskowym raporcie. Grupie ochotników podawano dożylnie tę substancję w dawkach 0,7–1,15
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h D. Hank Ellison , Handbook of Chemical and Biological Warfare Agents, wyd. 2, Boca Raton: CRC Press, 2008, s. 28, ISBN 978-0-8493-1434-6 (ang.).
- ↑ a b Possible Long-Term Health Effects of Short-Term Exposure to Chemical Agents, t. 1, Anticholinesterases and Anticholinergics, Waszyngton: National Academy Press, 1982, 7, 22, 29, E3 [dostęp 2011-08-09] (ang.).
- ↑ Vil S. Mirzayanov , State Secrets. An Insider’s Chronicle of the Russian Chemical Weapons Program, Denver: Outskirts Press, 2009, s. 127–128, ISBN 978-1-4327-2566-2 .
- ↑ F.R. Sidell , W.A. Groff , F. Vocci , Effects of EA-3148 administered intravenously to humans (U), Technical Memorandum 2-31, Edgewood: Chemical Research and Development Laboratories, 1965 .