Łożniczy

Łożniczy (łac. cubiculari, lectistrator) – urząd dworski I Rzeczypospolitej.

Łożniczy był odpowiedzialny za królewską sypialnię: słanie łoża, pościel, bieliznę osobistą. W czasach Stefana Batorego, zaczęli używać tytułu podkomorzego. Wyparci przez szambelanów w czasach stanisławowskich.

Zobacz też

• urzędy dworskie,
• podkomorzy nadworny,
• podkomorzy nadworny koronny,
• podkomorzy wielki litewski.

Bibliografia

• Zbigniew Góralski: Encyklopedia urzędów i godności w dawnej Polsce. Książka i Wiedza, 2000, s. 76.