(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Życica wielokwiatowa – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Życica wielokwiatowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Życica wielokwiatowa
Ilustracja
Życica wielokwiatowa po prawej i trwała po lewej
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

życica

Gatunek

życica wielokwiatowa

Nazwa systematyczna
Lolium multiflorum Lam.
Fl. Franç. 3: 621 (1779)[3]
Synonimy
  • Lolium perenne L. var. multiflorum (Lam.) Parn.

Życica wielokwiatowa, rajgras włoski, kąkolnica (Lolium multiflorum) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Naturalne obszary występowania to północna Afryka, południowa Europa i południowo-zachodnia Azja. Roślina została szeroko rozprzestrzeniona w strefach umiarkowanych obu półkul i na obszarach górskich w strefie międzyzwrotnikowej[3]. W Polsce jest gatunkiem introdukowanym. Sprowadzona została w drugiej połowie XIX w. na Pojezierzu Pomorskim do uprawy, jako roślina łąkowa. Samorzutnie rozprzestrzeniła się w środowisku naturalnym. W naturze jest jednak rośliną w Polsce dość rzadką, nie wywiera większego wpływu na roślinność rodzimą[4]. Status gatunku we florze Polski: kenofit.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostan życicy wielokwiatowej po prawej i trwałej po lewej
Nasada blaszki
Pokrój
Roślina gęstokępkowa. Przeważnie jest byliną, czasami rośliną jednoroczną lub dwuletnią. Nie wytwarza podczas kwitnienia pędów płonych.
Łodyga
Dorasta do wysokości 60–80 cm. Źdźbło koloru żywozielonego, w górnej części szorstkie.
Liście
Jasnozielone, bruzdkowane, na spodniej stronie błyszczące, o szorstkich pochwach. Młode liście są przeważnie zwinięte.
Kwiaty
Zebrane w kłosy złożone, składające się z 11–22 kwiatowych kłosków odstających od zagłębień głównej osi. Szczytowy kłosek ma 2 plewy, pozostałe 1 plewę. Plewy te są nie dłuższe niż 1/2 długości kłoska. Dolne plewki mają długość 7–8 mm, a ich ość do 15 mm. Kwitnie od czerwca do lipca.
Owoce
Ziarniak o długości ok. trzykrotnie większej od szerokości.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na miedzach, łąkach, pastwiskach. W uprawach koniczyny jest chwastem.

Zmienność

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z życicą lnowa, ż. roczną, ż. sztywna, ż. trwałą oraz kostrzewą łąkową i k. trzcinowatą[5].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
Uprawa i zbiór życicy wielokwiatowej

Ceniony gatunek paszowy. Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.[potrzebny przypis]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).
  3. a b Lolium multiflorum Lam., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-17].
  4. IOP PAN, Kraków. Gatunki obce w Polsce. [dostęp 2008-04-08].
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.