29. ceremonia wręczenia nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej
Wygląd
29. ceremonia rozdania nagród Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych[1].
Najwięcej statuetek (4) otrzymał film Alicja już tu nie mieszka.
Laureaci[edytuj | edytuj kod]
Laureaci oznaczeni są wytłuszczeniem
Najlepszy film[edytuj | edytuj kod]
Najlepszy aktor[edytuj | edytuj kod]
- Al Pacino − Pieskie popołudnie i Ojciec chrzestny II
- Richard Dreyfuss − Szczęki
- Gene Hackman − Francuski łącznik II, W mroku nocy
- Dustin Hoffman − Lenny
Najlepsza aktorka[edytuj | edytuj kod]
- Ellen Burstyn − Alicja już tu nie mieszka
- Anne Bancroft − Więzień Drugiej Alei
- Valerie Perrine − Lenny
- Liv Ullmann − Sceny z życia małżeńskiego
Najlepsza aktor drugoplanowy[edytuj | edytuj kod]
- Fred Astaire − Płonący wieżowiec
- Martin Balsam − Długi postój na Park Avenue
- Burgess Meredith − Dzień szarańczy
- Jack Warden − Szampon
Najlepsza aktorka drugoplanowa[edytuj | edytuj kod]
- Diane Ladd − Alicja już tu nie mieszka
- Ronee Blakley − Nashville
- Lelia Goldoni − Alicja już tu nie mieszka
- Gwen Welles − Nashville
Najlepsza reżyseria[edytuj | edytuj kod]
- Stanley Kubrick − Barry Lyndon
- Sidney Lumet − Pieskie popołudnie
- Martin Scorsese − Alicja już tu nie mieszka
- Steven Spielberg − Szczęki
Najlepszy scenariusz[edytuj | edytuj kod]
- Robert Getchell − Alicja już tu nie mieszka
- Joan Tewkesbury − Nashville
- Frank Pierson − Pieskie popołudnie
- Peter Benchley i Carl Gottlieb − Szczęki
Najlepsze zdjęcia[edytuj | edytuj kod]
- John Alcott − Barry Lyndon
- Fred J. Koenekamp − Płonący wieżowiec
- Oswald Morris − Człowiek, który chciał być królem
- Douglas Slocombe − Rollerball
Najlepsza scenografia/dekoracja wnętrz[edytuj | edytuj kod]
- John Box − Rollerball
- Ken Adam − Barry Lyndon
- Richard Macdonald − Dzień szarańczy
- William J. Creber − Płonący wieżowiec
Najlepsze kostiumy[edytuj | edytuj kod]
- Ann Roth − Dzień szarańczy
- Ulla-Britt Söderlund i Milena Canonero − Barry Lyndon
- Edith Head − Człowiek, który chciał być królem
- Yvonne Blake − Czterej muszkieterowie
Najlepszy dźwięk[edytuj | edytuj kod]
- William A. Sawyer, James E. Webb, Chris McLaughlin i Richard Portman − Nashville
- Jack Fitzstephens, Richard P. Cirincione, Sanford Rackow, Stephen A. Rotter, James Sabat i Dick Vorisek − Pieskie popołudnie
- Les Wiggins, Archie Ludski, Derek Ball i Gordon K. McCallum − Rollerball
- John R. Carter i Robert L. Hoyt − Szczęki
Najlepszy montaż[edytuj | edytuj kod]
- Dede Allen − Pieskie popołudnie
- Peter Zinner, Barry Malkin i Richard Marks − Ojciec chrzestny II
- Antony Gibbs − Rollerball
- Verna Fields − Szczęki
Nagroda im. Anthony’ego Asquita za muzykę[edytuj | edytuj kod]
- John Williams − Szczęki i Płonący wieżowiec
- Jerry Goldsmith − Wiatr i lew
- Nino Rota − Ojciec chrzestny II
- David Shire − Długi postój na Park Avenue
Najbardziej obiecujący debiut aktorski w głównej roli[edytuj | edytuj kod]
- Valerie Perrine − Lenny
- Robert De Niro − Ojciec chrzestny II
- Alfred Lutter III − Alicja już tu nie mieszka
- Lily Tomlin − Nashville
Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]
Laureaci
Nagroda / Nominacja
- 4 / 7 - Alicja już tu nie mieszka
- 2 / 4 - Płonący wieżowiec
- 2 / 5 - Barry Lyndon
- 2 / 6 - Pieskie popołudnie
- 1 / 3 - Dzień szarańczy
- 1 / 3 - Lenny
- 1 / 4 - Ojciec chrzestny II
- 1 / 4 - Rollerball
- 1 / 5 - Nashville
- 1 / 7 - Szczęki
Przegrani
- 0 / 2 - Człowiek, który chciał być królem
- 0 / 2 - Długi postój na Park Avenue
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ BAFTA 1976 - Filmweb. [dostęp 2016-06-23].