Andrzej Ścibor-Bogusławski
 Ostoja | |
| instygator Trybunału Głównego Koronnego regent grodzki sieradzki 1703-1717 komornik graniczny łęczycki 1717-1718 komornik graniczny sieradzki 1718-1729 sędzia sądu komisarskiego | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1670 |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Marcin Ścibor-Bogusławski |
| Matka |
Marianna Rosowska |
| Żona |
Teresa Pomianowska |
| Dzieci |
Franciszek Ścibor-Bogusławski |
Andrzej Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ok. 1670, zm. 1729) – instygator Trybunału Głównego Koronnego (1700), regent grodzki sieradzki (1703-1717), komornik graniczny (wicepodkomorzy) łęczycki (1717-1718) i sieradzki (1718-1729), sędzia sądu komisarskiego (1719), dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic.
Andrzej Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Stefana. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Teresa Pomianowska h. Pomian, drugą Katarzyna Gorzyńska h. Nałęcz, dzidziczka Sulisławic. Z drugiego związku pozostawił pięcioro dzieci - Elżbietę Rembiewską, Barbarę Rudnicką, Franciszka, rotmistrza w konfederacji barskiej, chorążego Kawalerii Narodowej, ks. Ignacego Piotra, kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz Jakuba. Jego stryjem był ks. kan. prałat Stanisław Ścibor-Bogusławski, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.
Andrzej Bogusławski w roku 1700 pełnił urząd instygatora Trybunału Głównego Koronnego. Po śmierci regenta grodzkiego sieradzkiego Marcina Idzikowskiego w 1703 r. (zginął z rąk Szwedów) objął po zmarłym urząd, który sprawował 14 lat. W roku 1717 został powołany przez podkomorzego łęczyckiego Jana Skrzyńskiego na urząd komornika granicznego (wicepodkomorzego) łęczyckiego. Rok później objął funkcję komornika granicznego sieradzkiego z nominacji podkomorzego sieradzkiego Jana Mączyńskiego. Urząd ten pełnił 11 lat. Zmarł w lipcu 1729 roku[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2020, s. 69-85.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A. Kompa, Dwa dokumenty z dziejów Sieradzkiego, "Na Sieradzkich Szlakach" 2/82/2006.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913.
- AGAD, Księgi grodzkie sieradzkie, rel. 62, k. 314-315; 87, k.686.
- R. Bogusławski, Ks. kan. Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja, dziekan warcki, "Na Sieradzkich Szlakach" 3/99/2010.
- R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2020, s. 69-85.