Andrzej II Halicki

Andrzej II Halicki
	król halicko-wołyński
Okres	od 1308; do 1323
Poprzednik	Lew II
Następca	Bolesław Jerzy II
	Dane biograficzne
Ojciec	Jerzy Lwowic

Andrzej II Halicki (ukr: Αあるふぁндрій II Юрійович), Andrzej Juriewicz, (zm. w 1323) – według Encyklopedii Ukrainoznawstwa ostatni ruski król halicko-wołyński w latach 1308–1323 (według innych źródeł od 1315). Był synem Jerzego I Halickiego (1252-1308), po którym miał odziedziczyć tron halicki. Po śmierci ojca panował wspólnie z bratem, Lwem II. Andrzej rezydował we Włodzimierzu a Lew II w Haliczu.

Walki z Litwą i Tatarami

Pierwszy wspólny list Andrzeja i Lwa II datowany jest na 9 sierpnia 1316, gdzie nazywają się oni "z bożej łaski, królowie wszystkich ziem (?), Halicza i Włodzimierza". W tym liście odnawiają unię z Krzyżakami, którym obiecują obronę od Tatarów oraz "innych najeźdźców". Pod tym terminem należy rozumieć Litwę, naruszającą nie tylko jedność ale i istnienie halickiego państwa.

Wiadomo, że w drugiej dekadzie XIV w. Litwini wzmocnili nacisk na Wołyń poprzez zdobycie Drohiczyna oraz Brześć. Lata panowania braci były stałą walką przeciwko Gedyminowi.

Umocniono stosunki z polskim królem Władysławem Łokietkiem oraz Krzyżakami oraz starano się zmniejszyć zależność od Złotej Ordy. Przez jakiś czas Andrzej walczył z Mongołami oraz Litwą.

Śmierć

Według niektórych historyków zmarł razem z bratem Lwem II podczas walk z Tatarami lub Litwinami na Podlasiu. Jan Ostrowski twierdzi, że Andrzej II Halicki został otruty przez bojarów^[1].

W maju 1323 król polski Władysław Łokietek w liście do papieża pisał z żalem: „Dwaj ostatni ruscy królowie, będący dla Polski twardą zasłoną od Tatarów opuścili ten świat i po ich śmierci Polska jest bezpośrednio pod tatarskim zagrożeniem”.

Ich śmierć zakończyła sukcesję po Romanie Mścisławowiczu i państwo halickie zostało bez dynastii. Bojarzy haliccy próbowali rządzić państwem samodzielnie. Być może Władysław Łokietek obawiał się, że uciekną się oni pod opiekę Tatarów. Wkrótce jednak element konserwatywny przeważył pośród bojarów i tron został oddany Piastowi mazowieckiego Bolesławowi Trojdenowiczowi, spowinowaconemu z ostatnimi książętami halickimi z dynastii Rurykowiczów poprzez matkę, Marię.