Antoni Lucci
| biskup | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
18 czerwca 1989 |
| Wspomnienie |
25 lipca |
|
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Biskup Bovino | |
| Okres sprawowania |
od 1729 do 1752 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
19 września 1705 |
| Nominacja biskupia |
7 lutego 1729 |
| Sakra biskupia |
13 lutego 1729 |
| Data konsekracji |
13 lutego 1729 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Antoni Lucci (ur. 2 sierpnia 1681 w Agnone del Sannino we Włoszech, zm. 25 lipca 1752 w Bovino) – włoski franciszkanin konwentualny, biskup, błogosławiony.
Uczył się najpierw w rodzinnym Agnone del Sannino, a następnie w Neapolu i w Asyżu. Będąc już franciszkaninem poznał późniejszego świętego Franciszka Antoniego Fasaniego.
Był profesorem i prefektem studiów w Agnone, następnie prowincjałem i rektorem kolegium św. Bonawentury w Rzymie. W 1729 został wyniesiony na stolicę biskupią w Bovino przez papieża Benedykta XIII. Jako biskup wprowadzał dyscyplinę kościelną, wybudował katedrę, seminarium duchowne i liczne kościoły.
Był autorem podręcznika teologii i dziejów świętych franciszkańskich z wczesnego okresu zakonu – Ragioni istoriche[1]. Beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II 18 czerwca 1989.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- modlitwa za pośrednictwem świętego
- beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tadeusz Słotwiński, Maksymilian Damian: Święci franciszkańscy na każdy dzień. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 2003, s. 320-321. ISBN 83-88598-38-4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Lucci [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-09-06] (ang.).