Antoni Lustyg

Antoni Lustyg
Kraj działania	I Rzeczpospolita; Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	7 września 1752 ; Prusy
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 1815 ; Połock
	Rektor kolegium jezuitów w Połocku
Okres sprawowania	1805–1812
	Asystent wikariusza generalnego mohylewskiego
Okres sprawowania	1799–1815
Wyznanie	katolicyzm
Inkardynacja	jezuici
Śluby zakonne	6 października 1768
Prezbiterat	1776

Antoni Lustyg (Lustig), (ur. 7 września 1752 w Prusach, zm. 5 czerwca 1815 w Połocku) – polski duchowny katolicki, jezuita, autor prac pedagogicznych.

Życiorys

Antoni Lustyg (Lustig) był kaznodzieją i profesorem języka niemieckiego w kolegium jezuitów w Połocku. Do zakonu jezuitów Lustyg wstąpił 6 października 1768 w Łomży, święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1776 w Połocku, gdzie wykładał w latach 1780-1786. W latach 1787–1789 pełnił funkcję prefekta szkół i profesora języka niemieckiego w kolegium jezuitów w Witebsku, następnie w Orszy (1789-1791) i wreszcie w Mohylewie (1791-1792), gdzie w latach 1793-1802 był też rektorem. Obok pracy pedagogicznej Lustyg był asystentem wikariusza generalnego (1799-1815), miejscowym prowincjałem (1802-1805), zorganizował stacje misyjne w okolicach Saratowa, wreszcie został rektorem kolegium jezuitów w Połocku w latach 1805-1812.

Antoni Lustyg przygotowywał otwarcie Akademii Połockiej, w którym wziął udział, zostając rektorem tej uczelni do roku 1814. Jemu też Akademia zawdzięczała przetrwanie wojen napoleońskich. Przygotował przekształcenie kolegium w Akademię Połocką i brał udział w jej otwarciu w 1812.

Bibliografia

Jan Poplatek: Błogosławiony Andrzej Bobola Towarzystwa Jezusowego. Życie, męczeństwo, kult. Kraków: 1936.
Archiwum Historicum Societas Jesu. AHSI, 1932.
Encyklopedia Wiedzy o Jezuitach na ziemiach Polski i Litwy. 1900.
Stanisław Załęski: Jezuici w Polsce. Lwów: 1906.