(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Arnoszt z Pardubic – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Arnoszt z Pardubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arnoszt z Pardubic
Arnošt z Pardubic;
Ilustracja
Nagrobek Arnosta z Pardubic w kolegiacie Wniebowzięcia NMP w Kłodzku
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1297
Kłodzko

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1364
Roudnice nad Labem

Miejsce pochówku

kościół w Kłodzku

Arcybiskup metropolita praski
Okres sprawowania

1344–1364

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1343

Sakra biskupia

brak danych

Stary, zniszczony nagrobek Arnoszta z Pardubic w bocznej nawie kłodzkiego kościoła

Arnoszt z Pardubic, znany też jako Ernest z Pardubic (czes.: Arnošt z Pardubic; ur. 25 marca 1297, zm. 30 czerwca 1364) – katolicki biskup i pierwszy arcybiskup praski działający w XIV wieku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 marca prawdopodobnie w Kłodzku jako najstarszy spośród czterech synów rycerza Arnoszta z Hostinki, pana na Pardubicach, królewskiego burgrabiego w Kłodzku i jego żony Adeli (Adlički)[1]. Pierwsze nauki pobierał w szkole parafialnej prowadzonej przez joannitów przy kościele pw. św. Jana w Kłodzku[1]. Po kolejne udał się do szkoły klasztornej benedyktynów w Broumovie, a następnie do szkoły partykularnej przy katedrze św. Wita w Pradze[1].

Przez 14 lat studiował prawo i teologię we Włoszech na Uniwersytecie Bolońskim i Uniwersytecie Padewskim[1]. W 1338 powrócił do Czech, by przyjąć godność dziekana kapituły w Sadskiej i kanonika kapituły św. Wita w Pradze. Rok później został dziekanem tej drugiej. W 1343 został mianowany biskupem, a w 1344 arcybiskupem Pragi[1].

Był sprawnym administratorem: w listopadzie 1344 rozpoczął budowę katedry św. Wita (w triforium jej chóru został sportretowany przez budowniczego Piotra Parlera). Przyczynił się do powstania Uniwersytetu Karola w Pradze w 1348 – pierwszej uczelni wyższej na północ od Alp i na wschód od Renu[1]. Był też jego pierwszym kanclerzem. Z jego inicjatywy zostały ogłoszone w 1349 r. tzw. Statuty Arnoszta z Pardubic, które regulowały funkcjonowanie Kościoła w Królestwie Czeskim. Jego formacja duchowa była bliska augustianizmowi. Miał wielu współpracowników wśród kanoników regularnych i dla tego zakonu założył klasztory w Kłodzku, Rokycanach i w Jaromierzu. W rodowych Pardubicach rozpoczął budowę zamku i nakazał wznieść kościół Zwiastowania Marii Panny.

Był również zręcznym dyplomatą. W 1346 zabiegał w Awinionie o zatwierdzenie wyboru Karola IV Luksemburskiego na króla rzymskiego i prowadził rokowania w sprawie jego koronacji na cesarza[1]. 2 września 1347 koronował Karola IV na króla Czech. Podczas konklawe w 1352 i 1362 występował jako poważny kandydat na papieża.

Arnoszt z Pardubic zmarł 30 czerwca 1364 na swoim zamku w Roudnicy nad Labem. Został pochowany w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kłodzku[1]. W prezbiterium stanął jego nagrobek powstały w kręgu Petera Parlera w latach 1370–1375. Na tumbie z czerwonego marmuru znajduje się rzeźba przedstawiająca arcybiskupa wykonana z białego marmuru. W 1468 dwukrotnie wyciekła z nagrobka oleista ciecz o niezwykłej woni, a w połowie XVI w. zaczął on pękać. W 1861 mocno zniszczony zabytek przeniesiono do północnej nawy, gdzie znajduje się do dziś. W 1870 rzeźbiarz Johann Janda wykonał pomnik Arnoszta z Pardubic ustawiony w nawie głównej[1]. W 1960 przeniesiono go do nawy północnej.

Pamięć i legenda

[edytuj | edytuj kod]

Arnoszt jest obecnie uważany za patrona miasta Pardubice, w którym rozpoczął budowę tamtejszego zamku i kazał wznieść kościół Zwiastowania Marii Panny. Jego postać w tym mieście przypomina marmurowy relief autorstwa Františka Zuzky wmurowany w 1940, a znajdujący się w prezbiterium kościoła św. Bartłomieja. 23 września 2004 z okazji 640-lecia śmierci arcybiskupa aulę Uniwersytetu Pardubickiego nazwano Aulą Arnoszta z Pardubic.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Zdzisław Szczepaniak: Arnošt z Pardubic. W: Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze: Popularna encyklopedia ziemi kłodzkiej. T. 1 (A–J). Kłodzko-Nowa Ruda: Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, 2009, s. 18–20. ISBN 978-83-60478-90-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Anna Fastnacht-Stupnicka Od św. Jadwigi do Marka Hłaski. Niezwykłe losy wybitnych ludzi na Dolnym Śląsku, Oficyna Wydawnicza „Atut”, Wrocław 2006, ISBN 978-83-7432-189-1.
  • Bogusław Czechowicz, Nagrobek i historiografia. O niektórych treściach i funkcjach pomników nagrobnych z XIV–XIX wieku, [w:] O sztuce sepulkralnej na Śląsku. Materiały z sesji Oddziału Wrocławskiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki, 25–26 października 1996 roku, Wrocław 1997, s. 177–202, ISBN 83-905667-7-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]