(Translated by https://www.hiragana.jp/)
B2B – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

B2B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

B2B (ang. business-to-business) – skrót pochodzący z języka angielskiego oznaczający transakcje pomiędzy dwoma lub więcej podmiotami gospodarczymi[1]; określenie relacji występujących pomiędzy przedsiębiorstwami (w odróżnieniu od relacji pomiędzy przedsiębiorstwami i klientami indywidualnymi, określanymi jako B2C)[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Sieć producentów, hurtowników i dystrybutorów (stanowiących ogniwa w łańcuchu dostaw) może rozrosnąć się do bardzo dużych rozmiarów. Zarządzanie złożonym systemem dostaw można znacznie ułatwić przez automatyzację przepływu odpowiednich informacji oraz integrację danych o sprzedaży i terminach dostaw. Trzeba zauważyć, że ten łańcuch może być jeszcze dłuższy, np. prognozowanie, planowanie, zaopatrzenie, produkcja, magazynowanie, realizacja umów i kontraktów, sprzedaż, serwis itp. Im więcej procesów, tym większe możliwości ich usprawnienia poprzez zastosowanie technologii internetowych.

B2B obejmuje:

  • przygotowanie ofert
  • przygotowanie zamówień
  • potwierdzania zamówień
  • płatności
  • realizację transakcji
  • szukanie nowych ofert
  • wystawianie dokumentów związanych z realizacją transakcji
  • marketing.

B2B pomiędzy firmami poprzez Internet

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe modele rynków elektronicznych występujących w handlu B2B to:

  • Rynki horyzontalne – obejmujące zasięgiem swojej działalności różne sektory. Produkty i usługi sprzedawane poprzez rynki horyzontalne są zwykle dobrami nie związanymi bezpośrednio z produkcją (ang. indirect goods lub MRO). Platformy horyzontalne budowane są często przez międzynarodowe korporacje lub duże firmy związane z regionem geograficznym świata.
  • Rynki wertykalne – handel odbywa się w ramach jednej branży (np. przemysł motoryzacyjny). Przedmiotem handlu na rynkach wertykalnych są głównie dobra związane bezpośrednio z produkcją (ang. direct goods).

Można również wyróżnić dwa podstawowe sposoby realizacji zakupów w handlu B2B:

  • eProcurement – oznacza organizację procesu zaopatrzenia w oparciu o rozwiązania systemowe umożliwiające efektywną współpracę pomiędzy kupującym i jego dostawcami. Swoim zakresem funkcjonalnym e-Procurement obejmuje cały proces zaopatrzeniowy od zgłoszenia zapotrzebowania, aż po weryfikację płatności. Ma zastosowanie w całej organizacji i na wszystkich jej poziomach. Obieg dokumentów jest zautomatyzowany i odbywa się drogą elektroniczną.
  • Model aukcyjno-przetargowy – jest to model służący do jednorazowego zakupu dóbr lub negocjowania warunków kontraktów obejmujących zakupy powtarzalne. W tym modelu transakcje sprzedaży odbywają się na zasadzie aukcji, tzn. wyboru najlepszej oferty spośród przedstawionych przez oferentów. Aukcja odbywa się w ściśle określonym przedziale czasu, a oferty mogą być na bieżąco modyfikowane przez oferentów w celu ich uatrakcyjnienia.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Charles Wankel (red.): Encyclopedia of Business in Today's World. Volume 1. Thousand Oaks: SAGE, 2009, s. 200. ISBN 978-1-4129-6427-2.
  2. B2B. Collins English Dictionary, 2016. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).