Barbara Mrozowicka
Prus III | |
benedyktynka sakramentka | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1741 |
Data i miejsce śmierci |
16 czerwca 1796 |
Ojciec |
Adam Mrozowicki herbu Prus III |
Matka |
Ewa Franciszka Puzynianka herbu Oginiec |
Rodzeństwo |
Mikołaj Sabba, Tadeusz, Anastazja Julianna Katarzyna, Róża, Józef Michał Wincenty Kazimierz, Klara Marianna, Franciszka Maria, Zofia Helena Klara, Ignacy, Elżbieta Katarzyna Urszula, Stanisław, Wiktoria oraz Wizyta Teresa |
Barbara Aniela Mrozowicka herbu Prus III, siostra Maria od św. Kajetana (ur. 30 marca 1741 w Sarnkach[1], zm. 16 czerwca 1796 we Lwowie) – starościanka stęgwilska, benedyktynka sakramentka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 30 marca 1741 roku w Sarnkach, jako najstarsza córka Adama[2] starosty stęgwilskiego i regimentarza wojsk koronnych oraz Ewy Franciszki Puzynianki herbu Oginiec. Pochodziła z rodziny cechującej się wyjątkową religijnością. Zarówno jej ojciec, jak i matka oraz starszy brat, Mikołaj, byli członkami Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka (Tertius Ordo Regularis Sancti Francisci)[3]. Ojciec w 1774 roku odnowił i wyposażył kościół parafialny pod wezwaniem Św. Trójcy w Sokołówce. Matka, pochodząca z rodzin tradycyjnie kalwińskich, kniaziów Puzynów i Potockich herbu Srebrna Pilawa, które zaledwie od dwóch pokoleń powróciły na łono kościoła katolickiego, której rodzice, Michał Puzyna, pisarz wielki litewski i Zofia z Potockich, starościanka jabłonowska, hojnie łożyli na Kościół (ufundowali kościół i klasztor bernardynów w Gwoźdzcu oraz sfinansowali drukarnię warszawskiego kolegium jezuickiego)[4] w 1738 roku przekazała ze zbiorów rodzinnych obraz Matki Boskiej Bolesnej do swojego majątku w Dobrowodach, gdzie wkrótce zaczął słynąć łaskami. Arcybiskup lwowski Mikołaj Wyżycki 11 lipca 1742 roku wydał okólnik, „…na mocy którego obraz ma być uważany za cudowny; jednocześnie arcybiskup rozkazuje, ażeby obraz był przeniesiony do kościoła parafialnego w Monasterzyskach.” Obraz ten, znany jako „Madonna z Monasterzysk”, słynął z licznych cudów i cieszył się coraz większym kultem nie tylko ze strony katolików, ale także ze strony ludności prawosławnej, a sława jego rozszerzała się na całą Ruś Czerwoną. Po II wojnie światowej cudowny obraz trafił do kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Bogdanowicach na Śląsku Opolskim, który w 2014 roku biskup opolski Andrzej Czaja ustanowił sanktuarium maryjnym[5][6].
Mrozowicka wzrastając w takiej atmosferze od wczesnej młodości przejawiała powołanie zakonne. W wieku niespełna piętnastu lat, na początku 1756 roku zdecydowała się wstąpić do zakonu benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu (Moniales Ordinis Sancti Benedicti ab Adoratione Perpetuawe). Zgromadzenie to do Polski zostało sprowadzone w 1687 roku przez królową Marię Kazimierę, jako wotum dziękczynne za zwycięstwo króla Jana III Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem. We Lwowie kościół i klasztor tego zgromadzenia powstał w 1718 roku z inicjatywy Franciszka Cetnera, a jego córka Aniela (w zakonie Zofia) została jego pierwszą przełożoną. Klasztor ten był zakonnym zakładem naukowym, przeznaczonym dla osób płci żeńskiej, pochodzących z wyższej szlachty, głównie arystokracji, gdzie zakonnice same prowadziły proces nauczania.
Po wstąpieniu do zgromadzenia zakonnego Sakramentek w klasztorze pod wezwaniem Zaślubin Najświętszej Maryi Panny i Świętego Józefa we Lwowie, pozostawała pół roku na próbie, następnie cały rok w nowicjacie. Złożyła tam śluby dozgonne i jej obłóczyny zostały dokonane 22 września 1757 roku[7] przyjęła wówczas imię Maria od św. Kajetana. Profeską została 22 kwietnia 1759 roku, a następnie siostrą chórową[8].
Zmarła 16 czerwca 1796 roku we Lwowie[8].
Wywód przodków
[edytuj | edytuj kod]Jan Mrozowicki | ||||||||||||||||
Jerzy Mrozowicki | ||||||||||||||||
Zofia Raszowska | ||||||||||||||||
Jan Franciszek Mrozowicki | ||||||||||||||||
Łukasz Oleśnicki | ||||||||||||||||
Jadwiga Oleśnicka | ||||||||||||||||
Katarzyna Podfilipska | ||||||||||||||||
Adam Mrozowicki | ||||||||||||||||
Jan Telefus | ||||||||||||||||
Piotr Felicjan Telefus | ||||||||||||||||
N Wilkowska | ||||||||||||||||
Klara Telefus | ||||||||||||||||
Jakub Bydłowski | ||||||||||||||||
Teresa Bydłowska | ||||||||||||||||
N Dymidecka | ||||||||||||||||
Barbara Aniela Mrozowicka | ||||||||||||||||
Hieronim Puzyna | ||||||||||||||||
Andrzej Kazimierz Puzyna | ||||||||||||||||
Estera Skrobowiczówna | ||||||||||||||||
Michał Puzyna | ||||||||||||||||
Stefan Chrząstowski | ||||||||||||||||
Eufrozyna Chrząstowska | ||||||||||||||||
Konstancja Średzińska | ||||||||||||||||
Ewa Franciszka Puzyna | ||||||||||||||||
Bogusław Potocki | ||||||||||||||||
Andrzej Jerzy Potocki | ||||||||||||||||
Helena Teofila Męcińska | ||||||||||||||||
Zofia Potocka | ||||||||||||||||
Zbigniew Suchodolski | ||||||||||||||||
Bogumiła Elżbieta Suchodolska | ||||||||||||||||
Zofia Dunin-Borkowska | ||||||||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obecnie w rejonie rohatyńskim
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, tom XXII, 1977, s. 206-208.
- ↑ Życie Serafickie Braci y Sióstr naszych pokutujących Od Serafickiego Oyca Franciszka S. w Trzeciej Regule…, 1749.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, tom XXIX, 1986, s. 497-498.
- ↑ Tadeusz Kukiz, Madonny Kresowe i inne obrazy sakralne z Kresów w diecezji opolskiej, Wrocław 1998.
- ↑ Zbigniew Żyromski, Historia Matki Boskiej Bolesnej z Monasterzysk. Wrocław, 2004.
- ↑ Kuryer Polski, 1757.
- ↑ a b Małgorzata Borkowska: Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej. T. III, s. 258.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Borkowska: Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej. T. III : Wielkie Księstwo Litewskie i Ziemie Ruskie Korony polskiej. Warszawa, 2008, 2008.
- Archiwum SS. Sakramentek we Wrocławiu.
Literatura dodatkowa
[edytuj | edytuj kod]- Kasper Niesiecki: Mrozowicki herbu Prus. [W:] Korona polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa klejnotami.... T. III. Lwów, 1740, s. 317–318.