Bet Szemesz
31°44′43″N 34°59′20″E/31,745278 34,988889 Nowoczesne miasto Bet Szemesz | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Dystrykt | |||
| Burmistrz |
Shmuel Greenberg[1] | ||
| Powierzchnia |
34,259 km² | ||
| Wysokość |
220 m n.p.m. | ||
| Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Położenie na mapie Izraela  | |||
| 31°44′43″N 34°59′20″E/31,745278 34,988889
| |||
| Strona internetowa | |||
Bet Szemesz (hebr. בית שמש; arab. بيت شيمش) – miasto położone w Dystrykcie Jerozolimy w Izraelu.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miasto jest położone wśród wzgórz na pograniczu Szefeli z Judeą, w odległości około 16 kilometrów na zachód od Jerozolimy i 25 km od wybrzeża Morza Śródziemnego. We wschodniej części miasta znajduje się wadi strumienia Zanoach, który spływa z gór Judzkich kilkoma wadi. Na północy miasta jest wadi strumienia Sorek i jego dopływu Kesalon.
W otoczeniu miasta znajdują się moszawy Machseja, Zanoach, Nes Harim, Mata, Avi'ezer, Newe Micha'el, Zecharja, Sedot Micha, Jiszi, Tarum i Nacham, oraz kibuce Netiw ha-Lamed-He i Cora (Izrael). Na zachód od miasta znajduje się ściśle tajna baza rakietowa Sedot Micha.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Od połowy lat 90. XX wieku miasto przeżywa gwałtowny rozwój budownictwa mieszkaniowego. Osiedla są nazwane: Ramat Lehi, HaGefen, Pisgat HaSzeva, Giwat Savjon, Kirjat Ben Eliezer, Giwat Szaret, Nofei Aviv, Neve Sapir, Kirjat Arje Szeinfeld, Nahala Umnucha, Bajit Umnucha, Kirjat HaRav Nissim, Merkaz Lehitjaszvut, Zanoach, Kirjat HaRama, Ramat Bet Szemesz A, Ramat Bet Szemesz B, Ramat Bet Szemesz C, Szazar, Icchak Ben Cwi oraz Chaim Weizman.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w mieście żyło 69,5 tys. mieszkańców, wszyscy Żydzi[2].
Populacja miasta pod względem wieku (dane z 2006):
| Wiek (w latach) | Procent populacji w % |
|---|---|
| 0-4 | 19,0% |
| 5-9 | 16,1% |
| 10-14 | 10,2% |
| 15-19 | 6,9% |
| 20-29 | 15,0% |
| 30-44 | 17,2% |
| 45-59 | 9,5% |
| ponad 60 | 6,0% |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Historia miasta Bet Szemesz sięga starożytności. Jego nazwa (fen. Bet Szemesz; pol. Dom Słońca lub Świątynia Słońca) nawiązuje do kananejskiej bogini słońca Szemesz, która była czczona w starożytności. Na wzgórzu Tel Bet Szemesz zachowały się ruiny starożytnego miasta. W ostatnich latach dokonano tutaj ważnych odkryć archeologicznych. Odkryto pozostałości ufortyfikowanego miasta z zaawansowanym systemem wodociągów. We wszystkich warstwach ziemi odkryto kości koszernych zwierząt (w przeciwieństwie do okolicznych twierdz i osad z tego okresu), co sugeruje, że było to żydowskie miasto[3]. Bet Szemesz jest po raz pierwszy wymieniane w Księdze Jozuego jako miasto położone na granicy pomiędzy pokoleniami Judy i Dana[a]. Następnie Księga Jozuego wymienia Bet Szemesz jako miasto przeznaczone dla kapłanów[b]. 1 Księga Samuela wspomina Bet Szemesz jako miejsce postoju Arki Przymierza po jej odzyskaniu z rąk Filistynów[c]. W VI wieku p.n.e. miasto zostało zniszczone i przez kolejne stulecia pozostawało zapomniane.
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 całą tę okolicę zajęły wojska egipskie połączone z arabskimi ochotnikami. Utworzyły one ufortyfikowany posterunek „Mishlat” na wzgórzu, na którym później powstało współczesne miasto Bet Szemesz. Na samym rozpoczęciu operacji Ha-Har w nocy z 19 na 20 października 1948 Izraelczycy zdobyli wzgórze i przejęli kontrolę nad całą okolicą.
Po wojnie, w dniu 6 grudnia 1950 w miejscu dzisiejszego moszawu Nacham powstał obóz dla nowych imigrantów żydowskich Ma'abarat Har-Tuv. Pierwszymi mieszkańcami byli imigranci z Bułgarii, do których później dołączyli imigranci z Iranu, Iraku, Rumunii, Maroka i Kurdystanu. W 1952 wybudowano pierwszy dom osiedla Bet Szemesz. Miasto rozwijało się bardzo powoli, a jego mieszkańcy w większości pochodzili z Afryki Północnej. Gdy w latach 90. XX wieku do Izraela napłynęła wielka fala imigrantów z krajów byłego ZSRR, władze podjęły decyzję o rozbudowie Bet Szemesz. Rozpoczęto budowę nowych dzielnic mieszkaniowych, a ludność miasta bardzo szybko rosła. Proces rozbudowy miasta nadal trwa.
W dniu 13 marca 1997 grupa uczniów ze szkoły Beit Shemesh's Feurst School pojechała na wycieczkę do Naharajim w Dolinie Jordanu. jordański żołnierz Ahmed Edcamsah otworzył ogień do grupy dziewcząt. W zamachu zginęło siedem uczennic, a sześć zostało ciężko rannych. Zamachowiec został skazany przez jordański sąd wojskowy na karę dożywotniego więzienia, a król Husajn I odwiedził Bei Szemesz z przeprosinami dla rodzin ofiar. Zostało to przyjęte jako wzruszający i odważny czyn[4].
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]W Bet Szemesz znajduje się 29 szkół podstawowych i 15 szkół średnich, w których uczy się 9,3 tys. uczniów.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w Bet Szemesz w 2000 było 12 518 zatrudnionych pracowników i 849 pracujących na własny rachunek. Pracownicy otrzymujący stałe pensje zarabiali w 2000 średnio 4 858 NIS, i otrzymali w ciągu roku podwyżki średnio o 7,3%. Przy czym mężczyźni zarabiali średnio 6 631 NIS (podwyżka o 8,9%), a kobiety zarabiały średnio 3 162 NIS (podwyżka o 1,3%). W przypadku osób pracujących na własny rachunek średnie dochody wyniosły 5 840 NIS. W 2000 roku w Bet Szemesz było 774 osób otrzymujących zasiłek dla bezrobotnych i 2 701 osób otrzymujących świadczenia gwarantowane.
W okolicy uprawia się między innymi winorośla. Produkowane tutaj lokalne wino nosi nazwę „Singer Cellars”.
Miasto posiada dwie strefy przemysłowe. W północnej strefie przemysłowej koncentrują się warsztaty stolarskie, ślusarskie i mechaniczne, oraz hurtownie i inne firmy usługowo handlowe. W zachodniej strefie przemysłowej działają niewielkie przedsiębiorstwa. Beit Shemesh Engines Ltd. (BSEL) produkuje i naprawia silniki oraz podzepoły dla silników odrzutowych.
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Przy mieście przebiega droga ekspresowa nr 38 (Sza’ar ha-Gaj–Bet Guwrin).
Miasto posiada stację kolejową, która utrzymuje połączenia kolejowe z Jerozolimą i Tel Awiwem.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zobacz: Księga Jozuego 15:10 : „Z Baali granica skłaniała się ku zachodowi do góry Seir i przechodziła przez zbocze północne góry Jearim, to jest Kesalon, zstępowała do Bet-Szemesz i przechodziła przez Timnę.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
- ↑ Zobacz: Księga Jozuego 21:16 : „Aszan z jego pastwiskami, Jutta z jego pastwiskami, Bet-Szemesz z jego pastwiskami: dziesięć miast od tych dwu pokoleń.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
- ↑ Zobacz: 1 Księga Samuela 6:9-20 : „(9) Zwrócicie jednak uwagę na to: jeżeli skieruje się ona do swego kraju, to jest do Bet-Szemesz, wiedzcie, że to On sprowadził na nas nieszczęście, a jeśli nie, to będziemy wiedzieli, że nie Jego ręka nas dotknęła, a to, co się stało, było przypadkiem. (10) Ludzie uczynili w ten sposób: wzięli dwie mleczne krowy i zaprzęgli je do wozu. Cielęta od nich zatrzymali w oborze. (11) Arkę Pańską umieścili na wozie, a także skrzynkę ze złotymi myszami i z podobiznami swoich guzów. (12) Krowy poszły prostą drogą w kierunku Bet-Szemesz, a idąc tą samą drogą i rycząc nie zbaczały ani w prawo, ani w lewo. Filistyńscy władcy zaś szli za nimi aż do granic Bet-Szemesz. (13) W Bet-Szemesz na równinie odbywały się żniwa pszenicy. Podniósłszy oczy żniwiarze dostrzegli Arkę i uradowali się jej widokiem. (14) Wóz dotarł na pole Jozuego z Bet-Szemesz i tam się zatrzymał. Leżał tam wielki kamień. Wóz drewniany porąbano, a krowy złożono Panu na ofiarę całopalną. (15) Lewici zdjęli z wozu Arkę Pańską i znajdujcą się razem skrzynkę, w której ułożone były złote przedmioty: ułożyli je na wielkim kamieniu. Ludzie z Bet-Szemesz dokonali całopalenia i złożyli w tym dniu ofiary Panu. (16) Pięciu władców filistyńskich zobaczywszy to wszystko, jeszcze tego samego dnia powróciło do Ekronu. (17) Guzy złożone przez Filistynów, jako dar pokutny dla Pana, są następujące: jeden za Aszdod, jeden za Gazę, jeden za Aszkelon, jeden za Gat, jeden za Ekron. (18) Prócz tego były złote myszy według liczby miejscowości filistyńskich, podlegających pięciu władcom, tak z miast umocnionych, jak i z miejscowości otwartych. Świadectwem na to [wszystko] jest wielki kamień, na którym postawiono Arkę Pańską. Istnieje on aż do dnia dzisiejszego na polu Jozuego z Bet-Szemesz. (19) Synowie Jechoniasza nie uczestniczyli jednak w radości, jaka była udziałem ludzi z Bet-Szemesz, gdy przyszli zobaczyć Arkę Pańską. Dlatego zabił On siedemdziesięciu ludzi spośród nich. Lud zasmucił się, ponieważ Pan dotknął ich wielką plagą. (20) Mówili więc mieszkańcy Bet-Szemesz: Któż zdoła stanąć przed obliczem Pana, przed tym Bogiem świętym? Do kogo uda się On od nas?” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Ludzie związani z Bet Szemesz
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ultra-Orthodox retake Beit Shemesh, former Haifa mayor Yona Yahav returns to office [online], www.timesofisrael.com [dostęp 2024-04-13] (ang.).
- ↑ Israel Central Bureau of Statistics. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2008-04-21]. (ang.).
- ↑ Beit Shemesh - Biblical city on the border between Judah and Philistia. [w:] Israel Ministry of Foreign Affairs [on-line]. 2000-11-20. [dostęp 2011-10-21]. (ang.).
- ↑ Aviva Bar-Am: Naharayim - What a rush!. [w:] The Jerusalem Post - Israel guide [on-line]. [dostęp 2011-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne Bet Szemesz Google Maps
- Mapa Bet Szemesz
| > 500 000 | |
|---|---|
| 100 000 - 499 999 | |
| 50 000 - 99 999 |
