(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Bitwa pod Filippi – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Bitwa pod Filippi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Filippi
II triumwirat
Ilustracja
Bitwa pod Filippi
Czas

3–23 października 42 p.n.e.

Miejsce

Filippi, Macedonia

Terytorium

Republika rzymska

Wynik

decydujące zwycięstwo Triumwirów

Strony konfliktu
Triumwirowie Republikanie
Dowódcy
Marek Antoniusz, Oktawian Marek Juniusz Brutus, Gajusz Kasjusz Longinus
Siły
19 legionów,
33 tys. jazdy,
łącznie ponad 100 tys.
17 legionów,
17 tys. jazdy,
łącznie około 100 tys.
Straty
ponad 8 tys. kapitulacja całej armii
Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
41°00′47″N 24°17′11″E/41,013056 24,286389

Bitwa pod Filippibitwa rozegrana w okolicach miasta Filippi w 42 p.n.e. we wschodniej Macedonii, w której triumwirowieMarek Antoniusz i Oktawian August – zwyciężyli armię republikańską na czele z przywódcami spisku przeciw CezarowiBrutusem i Kasjuszem. Gdy klęska była oczywista, Brutus przebił się mieczem, Kasjusz polecił się zabić niewolnikowi.

Po tym, jak obie strony zgromadziły pieniądze, Brutus i Kasjusz połączyli swoje wojska – razem było to 17 legionów oraz liczne kontyngenty sprzymierzeńców. Jesienią armia ta stanęła pod Filippi w Macedonii naprzeciwko wojska Antoniusza i Oktawiana, które tymczasem przybyło przez Adriatyk. Pozycje zajęte przez wojska Brutusa i Kasjusza umożliwiły im kontrolowanie szlaków komunikacyjnych, prowadzących w kierunku Morza Egejskiego oraz cieśnin morskich na wschodzie. Ich strategia polegała na tym, aby posiadające przewagę, zahartowane w walce wojsko triumwirów odciąć od posiłków i zaopatrzenia, a tym samym osłabić jego zdolność bojową. Początkowo strategia ta przynosiła zamierzone efekty, lecz wkrótce Antoniuszowi udało się pokrzyżować wrogowi plany i niemal odciąć republikanom drogę do morza. Brutusowi i Kasjuszowi nie pozostawało nic innego, jak stanąć do walki w decydującej bitwie.

W pierwszym starciu, do którego doszło w październiku, Antoniusz odniósł zwycięstwo nad Kasjuszem (który w przeświadczeniu, że wszystko stracone, popełnił samobójstwo), a Brutus nad Oktawianem. Kilka tygodni później, w listopadzie, doszło pod Filippi do drugiej bitwy – tym razem triumwirowie odnieśli całkowite zwycięstwo. Brutus uznawszy brak jakiejkolwiek nadziei, nie chcąc wpaść w ręce zwycięzców odebrał sobie życie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Milczanowski: Filippi 23 X 42 p.n.e., Wydawnictwo Inforteditions, Zabrze 2006.
  • Klaus Bringmann, Historia Republiki Rzymskiej. Od początków do czasów Augusta, przeł. Anna Gierlińska, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2010, str. 365-368, ISBN 978-83-7177-700-4