(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Bonawentura z Barcelony – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Bonawentura z Barcelony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Bonawentura z Barcelony OFM
Miquel Baptista Gran Peris
wyznawca
brat zakonny
Ilustracja
Bł. Bonawentura, rzeźba w Riudoms
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1620
Riudoms, Katalonia

Data i miejsce śmierci

11 września 1684
Rzym

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

10 czerwca 1906
Rzym
przez Piusa X

Wspomnienie

11 września, 24 listopada (Riudoms)

Atrybuty

habit franciszkański

Szczególne miejsca kultu

Riudoms

Bonawentura z Barcelony OFM, właśc. Miquel Baptista Gran Peris (ur. 24 listopada 1620 w Riudoms, zm. 11 września 1684 w Rzymie) − kataloński franciszkanin, brat zakonny, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Michała i Katarzyny Perris w Riudoms w Hiszpanii. Początkowo trudnił się pasterstwem. Wcześnie wstąpił w związek małżeński, ale szybko owdowiał. Do franciszkanów wstąpił 14 lipca 1640, w Escornalbou. W latach 1642–1651 przebywał w klasztorze pw. św. Antoniego Padewskiego w Mora. Po krótkim pobycie w Figueras, przez pięć lat pełnił obowiązki kucharza i infirmiarza w Tarrassa. W 1658 wyruszył do Rzymu, będąc przekonanym, iż musi dla odnowienia życia franciszkańskiego w prowincji rzymskiej przyczynić się do zakładania eremów. Pierwszy z eremów udało mu się założyć w Ponticelli Sabino koło Rieti w 1662. Następnie przyczynił się do powstania podobnych pustelni franciszkańskich w: Vicovaro, Montorio Romano, Pofi, Vallecorsa i na Palatynie w Rzymie. Jego reforma znalazła poparcie papieża Aleksandra VII oraz kardynałów: Francesco Barberiniego i Cesare Facchinettiego. W jego pustelniach rekolekcyjnych starano się zachowywać regułę franciszkańską „dosłownie” (łac. sine glossa)[1].

Bł. Bonawentura szukał wsparcia dla swojego dzieła pomocy ubogim u kardynałów i biskupów rezydujących w wiecznym mieście. Nazywano go Apostołem Rzymu. Zmarł w klasztorze na Palatynie 11 września 1684. Beatyfikował go Pius X w 1906[2][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Augustyn Gemelli OFM: Franciszkanizm. Warszawa: Prowincjałat OO. Franciszkanów, 1988, s. 167-168. ISBN 83-85037-41-1.
  2. Andrea Del Vescovo: Beato Bonaventura Gran. www.enrosadira.it. [dostęp 2013-10-16]. (wł.).
  3. Gianpiero Pettiti: Beato Bonaventura da Barcellona. www.santiebeati.it, 2007-05-27. [dostęp 2013-10-16]. (wł.).