Bramus
Bramus | |||
Pomel, 1892[1] | |||
Ślepuszonka górska (B. lutescens) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Bramus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
†Bramus barbarus Pomel, 1892 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Bramus – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Turcji, Azerbejdżanie, Armenii, Turkmenistanie, Iranie, Afganistanie i Pakistanie[5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 98–145 mm, długość ogona 7–20 mm; masa ciała 34–101 g[6][7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1892 roku francuski paleontolog, geolog i botanik Auguste Nicolas Pomel w artykule poświęconym nowemu kopalnemu rodzajowi gryzoni z czwartorzędowych fosforytów Berberii, opublikowanym w czasopiśmie Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) jest wymarły Bramus barbarus.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Myospalax: gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’; σπαλαξ spalax, σπαλακος spalakos ‘kret’[8]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Georychus fuscocapillus Blyth, 1843.
- Bramus: etymologia niejasna, Pomel nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[9].
- Afganomys (Afghanomys): Afganistan; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Georychus fuscocapillus Blyth, 1843.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Gatunki z tego rodzaju zaliczane były do rodzaju (w randze podrodzaju Afganomys) Ellobius[5] i w świetle nowszych badań zostały przeniesione do rodzaju Bramus obejmującego kilka wymarłych gatunków[11][12]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[13] | Podgatunki[6][5][7] | Rozmieszczenie geograficzne[6][5][7] | Podstawowe wymiary[6][7][c] | Status IUCN[14] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Bramus fuscocapillus | (Blyth, 1843) | ślepuszonka południowa | gatunek monotypowy | północno-wschodni i południowo-wschodni Iran, zachodni, południowy i wschodni Turkmenistan, Afganistan oraz marginalnie w zachodnim Pakistanie (Beludżystan) | DC: 9,8–14,5 cm DO: 0,9–2 cm MC: 34–101 g |
LC | |
Bramus lutescens | (O. Thomas, 1897) | ślepuszonka górska | gatunek monotypowy | wschodnia Turcja (wschodnia Anatolia), Armenia, południowo-zachodni Azerbejdżan (Nachiczewańska Republika Autonomiczna) i północno-zachodni Iran | DC: 10–14 cm DO: 0,7–1,9 cm MC: 58–84 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Opisano również gatunki wymarłe:
- Bramus africanus (Jaeger, 1988)[15] (Algieria; plejstocen)
- Bramus atlanticus (Jaeger, 1988)[15] (Maroko; plejstocen)
- Bramus barbarus Pomel, 1892[16] (Algieria; plejstocen)
- Bramus pomeli (Tesakov, 2016)[17] (Armenia; plejstocen)
- Bramus primigenius (Lychev & Savinov, 1974)[18] (Kazachstan; pliocen)
- Bramus tarchancutensis (Topachevsky, 1963)[19] (Ukraina; pliocen)
- Bramus zimae (Jaeger, 1988)[15] (Maroko; plejstocen)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Pomel 1892 ↓, s. 1159.
- ↑ E. Blyth. Rough Notes on the Zoology of Candahar and the neighbouring Districts. By Captain Thomas Hutton, of the Invalids, Mussoori. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 15 (170), s. 141, 1840. (ang.).
- ↑ В.A. Тoпaчeвcкий: Насекомоядные и грызуны нрьізуньі пoзднeплиoцeнoвoй фayньi. Киeв: Нayкoвa дyмкa, 1965, s. 98. (ros.).
- ↑ Г.Ф. Барышников & Г.И. Баранова. Грызуны верхнего палеолита Большого Кавказа. „Труды Зоологического института РАН”. 116, s. 103, 1983. (ros.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 314–315. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b c d Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 226. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 441.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 145.
- ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 160. (ang.).
- ↑ a b N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
- ↑ B. Kryštufek & G. Shenbrot: Voles and Lemmings (Arvicolinae) of the Palaearctic Region. Maribor: University of Maribor Press, 2022, s. 1–449. ISBN 978-961-286-613-6. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Taxonomy: – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
- ↑ a b c J.-J. Jaeger. Origine et évolution du genre Ellobius (Mammalia, Rodentia) en Afrique Nord-Occidentale. „Folia Quaternaria”. 57, s. 3–50, 1988. (fr.).
- ↑ Pomel 1892 ↓, s. 1163.
- ↑ A.S. Tesakov / А.С. Тесаков. Early Middle Pleistocene Ellobius (Rodentia, Cricetidae, Arvicolinae) from Armenia / Раннеплейстоценовая фауна млекопитающих Саркела (нижний Дон, Россия): слепушонки (Ellobiusini, Arvicolinae, Rodentia). „Russian Journal of Theriology”. 15 (2), s. 153, 2016. DOI: 10.15298/rusjtheriol.07.2.04. (ang. • ros.).
- ↑ Г.Ф. Лычев & П.Ф. Савинов: Позднеплиоценовые зайцеобразные и грызуны Киикбая. W: Фауна и флора из мезокайно-зоя Южного Казахстана. Алма-Ата: Наука, 1974, s. 39–43. (ros.).
- ↑ В.О. Топачевський. Нові види полівок (Rоdепtіа, Місгоtidае) верхньопліоценових і нижньоантропогенових відкладів півдня України Криму. „Доповіді Академії наук Української РСР”. Серія Б, Геологічні, хімічні та біологічні науки. 1, s. 100–104, 1963. (ukr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A.N. Pomel. Sur le Bramus, nouveau type de rongeur fossile des phosphorites quaternaires de la Berberie. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 114, s. 1159–1163, 1892. (fr.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).