Bronisław Lubicz-Nycz

Bronisław Lubicz-Nycz
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1906 ; Brzezowiec
Data i miejsce śmierci	6 sierpnia 1981 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Batalion Kiliński
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (powstanie warszawskie)
	Odznaczenia

Bronisław Lubicz-Nycz (ur. 5 marca 1906 w Brzezowcu, zm. 6 sierpnia 1981 w Warszawie) – polski aktor, nauczyciel, żołnierz podziemia^[1].

Życiorys

Syn Henryka i Konstancji z Borkowskich. Młodszy brat Leszka^[1]. Naukę w gimnazjum klasycznym w Nowym Sączu odbył w latach 1916–1924. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i w sezonie 1925/26 był słuchaczem Instytutu Reduty w Warszawie, następnie z zespołem Reduty przeniósł się do Wilna, gdzie uczestniczył w jej pracach jako aktor i inspicjent. Brał udział w objazdach Reduty. Po uzyskaniu w roku 1928 absolutorium Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego otrzymał posadę nauczyciela w miejscowości Leśna Podlaska.

Po wybuchu II wojny światowej działał w konspiracji, od 1940 roku żołnierz Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej, ps. Leszek. W 1944 był adiutantem dowódcy batalionu Kiliński^[1]. Brał udział w powstaniu warszawskim podczas którego został ciężko ranny^[1]. Trafił do niewoli niemieckiej i został osadzony w Stalagu IV-B Mühlberg, następnie przeniesiony do Stalagu XI B Fallingbostel.

Uwolniony przez zachodnich aliantów wrócił do Warszawy jesienią 1945 roku, gdzie rozpoczął pracę w Ludowym Instytucie Oświaty i Kultury. Po jego likwidacji przez władze, zainicjował powołanie w roku 1949 Instytutu Wydawniczego „Sztuka”. Po wojnie był działaczem kultury, publicystą, pedagogiem, organizatorem i współtwórcą ruchu teatrów ludowych i aktywistą Towarzystwa Kultury Teatralnej, jego prezesem, członkiem prezydium ZG i członkiem honorowym.

Był współredaktorem Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN i Słownika Języka Polskiego^[1].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 10-1-28)^[2].

Publikacje

Bronisław Lubicz-Nycz: Batalion „Kiliński” AK 1940–1944, pod red. Tomasza Strzembosza, Warszawa 1986, wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[1]
Warszawski Krzyż Powstańczy^[3]
Srebrny Wawrzyn Akademicki (4 listopada 1937)^[4]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f A. K. Kunert, Z. Walkowski, Kronika kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Edipresse Polska, Warszawa 2005, ISBN 83-60160-99-6, s. 99.
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 21 (1794), s. 15, 8 sierpnia 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-01].
↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 407 „za zasługi dla polskiej sceny”.

[Kunert-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f A. K. Kunert, Z. Walkowski, Kronika kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Edipresse Polska, Warszawa 2005, ISBN 83-60160-99-6, s. 99.

[2] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[3] Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 21 (1794), s. 15, 8 sierpnia 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-01].

[4] M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 407 „za zasługi dla polskiej sceny”.

[1]

[2]

[3]

[4]