(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Bruce Davison – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Bruce Davison

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Davison
Ilustracja
Bruce Davison (2015)
Imię i nazwisko

Bruce Allen Davison

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1946
Filadelfia

Zawód

aktor, reżyser, producent telewizyjny

Współmałżonek

Jess Walton (1972–1973; anulowano)
Lisa Pelikan (1986–2006; rozwód)
Michele Correy (od 2006)

Lata aktywności

od 1966

Bruce Allen Davison (ur. 28 czerwca 1946 w Filadelfii) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, także reżyser i producent telewizyjny[1]. Nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego i laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego za występ w melodramacie Długoletni przyjaciele (1990)[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Filadelfii[3] w stanie Pensylwania jako syn Marian E. (z domu Holmes), sekretarki, i Claira Williama „Pete’a” Davisona, architekta[4], muzyka i rysownika dla Korpusu Inżynieryjnego Armii Stanów Zjednoczonych[5]. Jego rodzina była pochodzenia angielskiego[5], a także miała korzenie holenderskie[5]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał trzy lata. Był wychowywany przez matkę i spędzał weekendy z ojcem[6]. W 1964 ukończył Marple Newtown Senior High School, a następnie rozpoczął studia na kierunku artystycznym na Uniwersytecie Stanu Pensylwania. Zetknął się z aktorstwem, kiedy towarzyszył przyjacielowi na przesłuchaniu. W 1969 ukończył kurs aktorski na New York University[7][8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1966 zadebiutował na profesjonalnej scenie jako Jonathan w Oh Dad, Poor Dad, Mama’s Hung You in the Closet and I’m Feelin' So Bad podczas Pennsylvania Festival Theatre[4]. W 1968 wystąpił na Broadwayu w roli Troilusa w sztuce Jeana Giraudoux Wojny trojańskiej nie będzie[9]. W 1968 trafił do obsady tragedii Williama Shakespeare’a Król Lear w Lincoln Center[4]. W 1969 na scenie off-Broadwayu grał Gordona w spektaklu Dom z dala od[10]. W 1984 powrócił na Broadway w sztuce Tennessee Williamsa Szklana menażeria[9] z Jessicą Tandy.

Debiutowała na ekranie w roli Dana w dramacie Ostatnie lato (Last Summer, 1969) u boku Barbary Hershey, Richarda Thomasa i Catherine Burns. W dramacie fantastycznonaukowym Stevena Spielberga Bliskie spotkania trzeciego stopnia (Close Encounters of the Third Kind, 1977) był niewymienionym statystą[11]. Wcielił się w odludka Willarda Stilesa zaprzyjaźnionego ze szczurami w horrorze Daniela Manna Szczury (Willard, 1971)[12]. W serialu NBC Detektyw Hunter (1985–1987) wystąpił w roli kapitana Wylera. Za kreację homoseksualnego Davida, którego kochanek umiera na AIDS w melodramacie Długoletni przyjaciele (Longtime Companion, 1990) otrzymał Złoty Glob, Nagrodę Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych i Independent Spirit Awards, a także był nominowany do Oscara[13]. Jako Jacob „Jake” Weiss w odcinku serialu CBS Dotyk anioła (Touched by an Angel, 1998) i za rolę doktora Zimmera w komediodramacie familijnym Hallmark Channel Poza sezonem (Off Season, 2001) zdobył nominację do Nagrody Emmy. W przeboju kinowym Bryana Singera X-Men 2 (X2, 2003) został obsadzony w roli senatora Stanów Zjednoczonych Roberta Jeffersona Kelly’ego, przeciwnego mutantom, który zostaje porwany przez Magneto (Ian McKellen)[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

20 maja 1972 zawarł związek małżeński z Jess Walton. W marcu 1973 doszło do rozwodu. 4 lipca 1986 poślubił aktorkę Lisę Pelikan, z którą ma syna Ethana (ur. 5 kwietnia 1996). 12 kwietnia 2006 Pelikan i Davison rozwiedli się po 20 latach małżeństwa[15]. 30 kwietnia 2006 ożenił się z Michele Correy, mają córkę Sophię Lucindę (ur. 29 maja 2006).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bruce Davison. T. 23: Kolekcja Alfred Hitchcock Przedstawia. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., marzec 2010, s. 6. ISBN 978-83-252-0763-2.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bruce Davison. Listal. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  2. Bruce Davison Awards. AllMovie. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  3. Bruce Davison Actor, Director, Producer. TV Guide. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  4. a b c Bruce Davison Biography (1946–). Film Reference. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  5. a b c Bruce Davison What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 2017-08-24. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  6. Ken P.: An Interview with Bruce Davison. IGN, 2003-04-28. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  7. Denise Ames: One-on-One with Oscar-Nominated Actor Bruce Davison. The Tolucan Times, 2015-06-22. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  8. Graduate Acting Alumni. TischNYU. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  9. a b Bruce Davison. Internet Broadway Database. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  10. Bruce Davison. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  11. Bruce Davison: „Tell a story as cleanly and as purely as you possibly can. Everything else is lettuce on your sandwich”. FilmTalk, 2019-08-15. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  12. Bruce Davison. Rotten Tomatoes. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  13. Cláudio Alves: Queering the Oscars: Bruce Davison in „Longtime Companion”. The Film Experience, 2023-06-24. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (ang.).
  14. Bruce Davison Is To Reprise Role In 'X-Men 2'. Killer Movies. [dostęp 2002-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (ang.).
  15. Marjorie Rosen: A Role as a Gay Companion Brings Bruce Davison An Oscar Buzz. „People”, 1990-07-23. [dostęp 2002-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]