Danaidy
| królewny z Argos | |
 Danaidy (mal. John William Waterhouse, 1903) | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
Danaidy (gr. Δαναίδες, Δαναΐδες Danaídes, łac. Danaides) – w mitologii greckiej królewny z Argos, pięćdziesiąt córek króla Danaosa.
W kulturze starogreckiej
[edytuj | edytuj kod]Pochodziły z różnych matek[1][2]. Zmuszone do zawarcia małżeństwa, w noc poślubną zabiły (z wyjątkiem Hypermnestry) swoich mężów (synów króla Ajgyptosa, brata Danaosa)[1][3]. Po śmierci zostały skazane w Tartarze na napełnianie dziurawej beczki wodą (lub na noszenie wody w dziurawych dzbanach albo na napełnianie bezdennej beczki wodą noszoną w sitach)[1][3][4].
Ich losy przedstawił Ajschylos w tetralogii, na którą złożyły się tragedie Błagalnice, Aigiptydzi i Danaidy oraz zaginiony dramat satyrowy Amymone.
W twórczości muzycznej
[edytuj | edytuj kod]Obok wykorzystywanej przez licznych kompozytorów opery seria Ipermestra autorstwa cenionego librecisty Pietra Metastasia, znana jest również skomponowana w roku 1784 przez Antonio Salieriego francuska tragédie lyrique Les Danaïdes[5], której akcję osnuto wokół zbiorowych zaślubin cór Danaosa oraz popełnionego przez nie mordu, wiernie oddając tragizm oryginału. Finałowa scena tej opery ukazuje Danaidy cierpiące męki w Tartarze, stanowiąc imponujący tableau vivant.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- danaida (naczynie Ponceleta)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 67–68. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ Dzieje heroiczne. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 424–426. ISBN 83-7391-077-8.
- ↑ a b Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 95–96. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- ↑ Bohaterowie. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 144. ISBN 83-210-0677-9.
- ↑ Höhen und Tiefen – Paris und Wien. W: Volkmar Braunbehrens: Salieri: Ein Musiker im Schatten Mozarts. Monachium: Pieper, 1989, s. 104-119. ISBN 3-492-03194-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Danaides. mythindex.com, 2007. [dostęp 2011-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-08)]. (ang.).
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 213. ISBN 83-7399-022-4.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 175. ISBN 83-01-03529-3.
- Carlos Parada: Danaids. maicar.com. [dostęp 2011-02-11]. (ang.).
- Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 172: Danaides. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-02-11]. (ang.).
- William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Danaides. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-04-02]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Danaïdes. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-04-02]. (ang.).