(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Denica Saczewa – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Denica Saczewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Denica Saczewa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1973
Sofia

Zawód, zajęcie

konsultantka, przedsiębiorca, urzędniczka państwowa

Alma Mater

Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy

Stanowisko

minister pracy i polityki socjalnej (2019–2021)

Multimedia w Wikimedia Commons

Denica Saczewa, bułg. Деница Сачева (ur. 2 listopada 1973 w Sofii[1]) – bułgarska konsultantka, przedsiębiorca i urzędniczka państwowa, wiceminister pracy oraz edukacji, w latach 2019–2021 minister pracy i polityki socjalnej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka szkoły średniej w Dobriczu. Uzyskała licencjat z pedagogiki społecznej na Południowo-Zachodnim Uniwersytecie im. Neofita Riłskiego w Błagojewgradzie, magisterium z zarządzania w służbie zdrowia na Uniwersytecie im. Asena Złatarowa w Burgasie oraz magisterium z zakresu PR na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. Odbyła różne szkolenia z marketingu społecznego i politycznego oraz public relations. Pracowała jako urzędniczka w resorcie pracy, następnie w narodowym funduszu ubezpieczeń zdrowotnych. W latach 1999–2001 kierowała gabinetem ministra zdrowia Iłka Semerdżiewa. W 2001 zajęła się prowadzeniem własnej agencji PR pod nazwą Intelday Solutions. Jako konsultantka współpracowała przy różnych projektach Komisji Europejskiej i Banku Światowego[1].

Powróciła później do działalności publicznej. W latach 2016–2017 była wiceministrem pracy i polityki socjalnej, a w 2017 została wiceministrem edukacji i nauki[2]. W grudniu 2019 powołana na stanowisko ministra pracy i polityki socjalnej w trzecim gabinecie Bojka Borisowa[3], zajmowała je do maja 2021.

W kwietniu 2021 z ramienia partii GERB uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Narodowego 45. kadencji[4]. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w kolejnych wyborach z lipca 2021[5], listopada 2021[6], października 2022[7], kwietnia 2023[8], czerwca 2024[9] i października 2024[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Деница Сачева: Парите се движат в концентрични кръгове между политици, монополисти и олигарси. vesti.bg, 18 kwietnia 2013. [dostęp 2019-12-03]. (bułg.).
  2. ↑ Коя е Деница Сачева. dnevnik.bg, 2 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-03]. (bułg.).
  3. ↑ Деница Сачева е новият социален министър. vesti.bg, 3 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-03]. (bułg.).
  4. ↑ Кои кандидати, от кои партии и от кои райони влизат в Народното събрание. svobodnaevropa.bg, 9 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-09]. (bułg.).
  5. ↑ Вижте новите депутати в 46-ия парламент. 24chasa.bg, 15 lipca 2021. [dostęp 2021-07-15]. (bułg.).
  6. ↑ Zdrawka Andonowa: Нови депутати за трети път: кои са и какво работят преди 47-ия парламент (пълен списък). dnevnik.bg, 17 listopada 2021. [dostęp 2021-11-17]. (bułg.).
  7. ↑ Ralica Ficzewa: От новобранци до опитни парламентаристи: кои са новите депутати в 48-ия парламент. dnevnik.bg, 5 października 2022. [dostęp 2022-10-05]. (bułg.).
  8. ↑ Ralica Ficzewa, Złatina Zechirowa: Нещо ново, нещо старо: кои са новите депутати в 49-ия парламент. dnevnik.bg, 4 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-04]. (bułg.).
  9. ↑ Ralica Ficzewa, Jordanka Weselinowa: Старите нови, новите стари: кои депутати влизат в 50-тото Народно събрание. dnevnik.bg, 12 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-12]. (bułg.).
  10. ↑ Вижте новите 240 депутати (Графика). 24chasa.bg, 29 października 2024. [dostęp 2024-10-29]. (bułg.).
Ministrowie pracy i polityki socjalnej Republiki Bułgarii (od 1990)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Denica_Saczewa&oldid=75087896”