Dietyloamina

Dietyloamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	N-etyloetanoamina
	Inne nazwy i oznaczenia
	dwuetyloamina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H11N
Inne wzory	CH3CH2NHCH2CH3, C2H5NHC2H5
Masa molowa	73,14 g/mol
Wygląd	przezroczysta, bezbarwna, łatwopalna ciecz
	Identyfikacja
Numer CAS	109-89-7; 20726-63-0 (octan); 6274-12-0 (bromowodorek); 660-68-4 (chlorowodorek)
PubChem	8021
SMILES
	CCNCC
InChI
	InChI=1S/C4H11N/c1-3-5-4-2/h5H,3-4H2,1-2H3
	InChIKey
	HPNMFZURTQLUMO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	0,707 g/cm³; ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	bardzo dobrze
	w innych rozpuszczalnikach
	etanol: bez ograniczeń
Temperatura topnienia	−50–−49,8 °C
Temperatura wrzenia	55–55,5 °C
logP	0,58
Kwasowość (pKa)	11,09
Napięcie powierzchniowe	19,85 g/s²
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H225, H332, H312, H302, H314
Zwroty P	P210, P280, P305+P351+P338, P310
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Żrący; (C)	Łatwopalny; (F)
Zwroty R	R11, R20/21/22, R35
Zwroty S	S1/2, S3, S16, S26, S29, S36/37/39, S45
Temperatura zapłonu	−28–−23 °C
Numer RTECS	HZ8750000
Dawka śmiertelna	LD50 500 mg/kg (mysz, doustnie)
	Podobne związki
Podobne związki	dimetyloamina
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dietyloamina – organiczny związek chemiczny, amina drugorzędowa.

Jest bardzo łatwopalna, rozpuszczalna w wodzie i etanolu.

Dietyloaminę otrzymuje się z amoniaku i etanolu. W wyniku reakcji powstają także etyloamina i trietyloamina. Dietyloamina używana jest jako czynnik antykorozyjny oraz przy produkcji gum, farb, leków i żywic.

Obrót dietyloaminą podlega kontroli, gdyż może ona być używana do produkcji nielegalnych substancji psychoaktywnych.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ ^a ^b David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-184, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dietyloamina (nr 31730) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
↑ ^a ^b Diethylamine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-25] (ang.).
↑ ^a ^b Dietyloamina, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[FPX-1] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[CRC90-2] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-184, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[SA-3] Dietyloamina (nr 31730) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[CID-4] Diethylamine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-25] (ang.).

[CLI-5] Dietyloamina, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[1]

[3]

[2]

[4]

[5]