Dyskusja:Kleist

Chciałem zauwarzyć że Motarzyno leży w ziemi Białogardzkiej od zarania dziejów nie jest w ziemi Kołobrzeskiej.O istnieniu na Pomorzu w XIII w. innej pary braci Clest można mona dowiedzieć si z dokumentu wystawionego 27 stycznia 1289 roku w Białogardzie przez Pribislawa (Ksiażę Meklemburski Pribisław II miał rezydencje w Białogardzie). W dokumencie jest mowa o ministeriałach: Cristoferus Cnuth, Prissebur, Clest fratrem, Gerardus Monachus. Wiadomym natomiast jest z innych dokumentów, że Konrad Clest, brat Bertolda, zmarł w 1269 r., czyli Conrad pojawiający się w dokumentach po 1269 r., jest inną osobą niż jeden z braci wywodzących się ze starej marchii. Zakłada się, że bracia Clest wymienieni w dokumencie Pribislawa nie byli spokrewnieni z przybyszami z Niemiec i pochodzili raczej spośród miejscowej pomorskiej szlachty. Niestety nie znamy ich imion. Pierwsi znani z imienia przedstawiciele pomorskiego rodu Kleist pojawiają się w dokumencie wystawionym 13 listopada 1325 r. ).Według tradycji rodzinnej rodu von Kleist, pochodzenie swoje wywodzą od Klesta de Densin, który był synem któregoś z Klest’ów (szlachciców) o pomorskim rodowodzie (wymienionych w dokumencie wydanym przez księcia Pribislaus’a, Przybysław Meklemburski rezydował w XIII w. (w Białogardzie) i córki Conrada Clest pochodzącego ze starej marchii,jeden z Kleistów był dwprzaninem na dworze Ksiecia Przybysława II rezydującego w Białogardzie . O istnieniu Klesta de Densin wiadomo od 1834 roku, kiedy to na drodze leśnej prowadzącej z Osówka do Rzyszczewa znaleziono metalową pieczęć, najstarsza znaną pieczęć herbową rodu von Kleist. Na pieczęci znajduje się poprzeczna belka umieszczona pomiędzy dwoma lisami (jest również interpretacja, że są to wilki) i gotycki napis „Sigillum Klest de Densin”. 2A01:11BF:542:D400:8900:45BB:19C:34A9 (dyskusja) 16:19, 14 gru 2022 (CET)

Prosił bym o sprostowanie lub podanie zródła wiadomości o pochodzeniu rodu z ziemi Kołobrzeskiej z którą ma ten ród niewiele wspólnego pozdrawiam 2A01:11BF:542:D400:68FE:858E:B1BB:9356 (dyskusja) 19:51, 17 gru 2022 (CET)

Rodzina Von Kleist tak jak i Rodzina Von Podevils pochodzi z ziemi Białogardzkiej i ktoś tu chyba się pomylił. 2A01:11BF:548:E100:F0AC:5870:A73B:42E7 (dyskusja) 17:14, 19 sty 2023 (CET)

Żródło https://www.v-kleist.com/FG/Genealogie/genealogie.pdf Dawny arystokratyczny pomorski ród von Kleist jest pochodzenia łużyckiego. Większość przodków należała do dawnych mieszkańców tych ziem, przy czym majątek dziedziczył jedynie najstarszy syn. Kolejni synowie służyli na przestrzeni wieków na dworach książąt pomorskich, książętom elektorom brandenburskim i na dworach królów pruskich jako oficerowie i urzędnicy państwowi. Niektórzy z nich próbowali szczęścia na wojnie także w obcych armiach.

Niemieccy rycerze Conrad i Berthold Clest osiedlili się około roku 1240 na Pomorzu podczas procesu tzw. kolonizacji wschodu, w ramach której Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego podporządkowywało sobie stopniowo zachodniosłowiańskie plemiona, zamieszkujące tereny pomiędzy Morzem Bałtyckim a wschodnimi Alpami. W pierwszym etapie proces podporządkowywania miał charakter polityczny i kościelny, później - za sprawą napływających osadników -również językowy i kulturalny. W roku 1248 Conrad, jako marszałek na dworze księcia Barnima I. von Pommern, zalegalizował założenie miasta Gartz nad Ordą.

W roku 1834 na drodze leśnej pomiędzy Ristow (dzisiejsze Rzyszczewo) a Wutzow (Osówko) w powiecie Belgard, Tylne Pomorze, znaleziono metalową pieczęć, najstarszą znaną pieczęć herbową rodu von Kleist. Na pieczęci znajduje się poprzeczna belka umieszczona pomiędzy dwoma lisami i gotycki napis „S(igillum) Klest de Densin". Historycy datują tę pieczęć na koniec XIII wieku; przed więcej niż 700 laty należala ona do protoplasty rocki, który w roku 1289 jako wasa! powołany do zawodu wojennego ze swoim bratem Prisseburem poświadczył przeniesienie majątku na ziemie białogardzkie.

Typowym zjawiskiem dla procesu kolonizacji wschodu były śluby mające na celu zmieszanie szlachty pełniącej służbę na dworach z szlachtą łużycką. Tak było również w tym przypadku: Pribislaus, ojciec Klesta de Densin, poślubił córkę Conrada Clest i nadał swojemu synowi nazwisko rodowe po dziadku od strony matki - jak było to w ówczesnym zwyczaju. Klest de Densin jest zatem protoplastą rodu von Kleist.

Z Białogardu, umocnionej i bogatej rezydencji księcia pomorskiego, rodzina rozprzestrzeniła się bardzo szybko i już w 13.4.1477 książę Bogislaff X. udzielił „rodowi Klest osiedlonemu na jego ziemiach" patentu na lenno i poświadczył tym samym pochodzenie 3 linii od wspólnego przodka i jego 3 synów: Muttrin - Damen, Tychow - Dubberow, Villnow - Raddatz.. Dwa pierwsze rody żyją do dzisiaj, natomiast linia Villnow - Raddatz wymarła już pod koniec XVIII wieku. Nawet jeśli z biegiem czasu niektórzy członkowie opuścili rodowe ziemie i przenieśli się np. do Böhmen, Danii, Baltiki, ziemia białogardzka pozostała głównym skupiskiem rodziny. Do rodziny Kleist należało tam w różnym czasie ponad 60 dóbr ziemskich. W roku 1945 zagospodarowanych były tylko 14; prawie wszystkie te ziemie wymienione są w patencie na lenno z roku 1477, czyli były w posiadaniu rodziny od XIV względnie XV wieku. A „białogardzka" rodzina Kleist służyła swoim suwerenom w różny sposób i na różnych stanowiskach, np. księciom pomorskim jako kapitanowie zamku + urzędu Białogard i jako namiestnicy; lub też jako królewsko - pruscy starostowie (landrat). Żródło https://www.v-kleist.com/FG/Genealogie/genealogie.pdf Tak samo jest i z rodziną Kleistów, pierwotnie Kleszczów – rodu pomorskiego z ludu Słowian, a konkretnie Wendów, który z biegiem czasu uległ procesowi germanizacji... Siedzibą rodu była ziemia białogardzka, co w 1477 r. potwierdzał książę słupski i szczeciński Bogusław X, udzielając rodzinie patentu na lenno.

W rejonie Białogardu i Tychowa do rodziny Kleszczów vel Kleistów należały stale lub okresowo m.in. Białogórzyno, Dębczyno, Dobrowo, Doble, Nasutowo, Drzonowo Białogardzkie, Kamosowo, Kikowo, Modrolas, Motarzyn, Osówko, Smęcino, Stare Dębno, Tychowo, Wicewo, Żytelkowo. W rejonie Kamienia Pomorskiego: Pobierowo (notabene w okresie PRL popularne miejsce odpoczynku wielu słubiczan). W rejonie Sławna i Słupska: Niemica, Łebień, Popielewo, Rzuszcze, Tychowo. W rejonie Szczecinka: Juchowo, Krzemieniewo, Radacz, Wielanowo.