Dywin
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
1642 |
Kod pocztowy |
225876 |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |
51°57′N 24°34′E/51,950000 24,566667 |
Dywin (biał. Дзівін, ukr. Дивин) – wieś (dawniej miasteczko) na Białorusi, na Polesiu, w obwodzie brzeskim, w rejonie kobryńskim, blisko granicy z Ukrainą.
Siedziba dwóch parafii prawosławnych (w dekanacie kobryńskim) – pw. Narodzenia Matki Bożej i pw. św. Paraskiewy[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w ekonomii brzeskiej w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[3]. W 1642 otrzymało prawa miejskie magdeburskie od króla Polski Władysława IV Wazy.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego miasteczko liczyło 2490 mieszkańców (1878 rok) i posiadało dwie cerkwie, bożnicę i parafię katolicką dekanatu kobryńskiego; jarmarki odbywały się 2 razy do roku[4].
W II Rzeczypospolitej w województwie poleskim, w powiecie kobryńskim. Początkowo była to gmina miejska (miasto w 1921 roku liczyło 2299 mieszkańców), następnie zdegradowana do rzędu wsi i włączona do gminy Dywin[5].
Podczas okupacji hitlerowskiej, pod koniec 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 13 sierpnia 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy. Sprawcami zbrodni byli Niemcy oraz lokalna policja[6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Cerkiew św. Paraskiewy Piątnicy – pierwotnie ufundował król Jan Kazimierz w 1660 r., a obecna cerkiew jako unicka powstała w latach 1740–1743. Ponad wejściem rozciągał się balkon dla muzyków. Kruchta została dobudowana przez prawosławnego inwestora w 1869 r. zmieniając formę fasady.
- Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny z 1902 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Кобринское благочиние. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-28]. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 117.
- ↑ Dywin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 258 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1358 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dywin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 258 .
- Dywin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 460 .
- Historia Żydów w Dywinie na portalu Wirtualny Sztetl