Elipsoida naprężeń Lamégo
Wygląd
Elipsoida naprężeń Lamégo – graficzna reprezentacja stanu naprężenia w pewnym punkcie ośrodka, alternatywna do koła Mohra. Elipsoida ta jest miejscem geometrycznym końców wektorów naprężenia Jej pojęcie zostało wprowadzone przez Cauchy’ego i Lamego w okresie powstawania teorii sprężystości (około 1820–1830)[1].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Wektor naprężenia (gdzie jest wektorem normalnym) w dowolnym punkcie może być zapisany jako:
gdzie – naprężenia główne.
Zgodnie z własnością wektora normalnego możemy napisać:
Otrzymujemy równanie elipsoidy o środku zgodnym z zadanym układem współrzędnych i półosiach
Interpretacja
[edytuj | edytuj kod]W odniesieniu do powstałej konstrukcji niezmienniki stanów naprężenia można interpretować następująco:
- – jest sumą trzech półosi elipsoidy naprężeń,
- – jest proporcjonalne do sumy pól trzech przekrojów głównych elipsoidy,
- – jest proporcjonalne do objętości elipsoidy.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Fung, Yuan-cheng: Podstawy mechaniki ciała stałego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969.