Forbes
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | |
Wydawca | |
Tematyka |
biznes |
Język | |
Pierwszy numer |
15 września 1917 |
Redaktor naczelny | |
ISSN | |
Strona internetowa |
„Forbes” – amerykański dwutygodnik o tematyce biznesowej, założony w 1917 przez Bertiego Forbesa i Waltera Dreya[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy numer ukazał się 15 września 1917 roku pod tytułem „Forbes Magazine. Devoted Doers and Doings”. Miał 52 strony i pomarańczową, rzucającą się w oczy okładkę. W październiku 1917 roku, decyzją Waltera Dreya tytuł został skrócony do obecnego „Forbes Magazine”[1].
Dwutygodnik okazał się wydawniczym i finansowym sukcesem. W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy podwoił nakład i okrzyknięty został nowoczesnym magazynem biznesowym. Berti Forbes jako pierwszy na dużą skalę zaprosił do publikowania na łamach swojego tytułu kobiety, piszące o biznesie[1].
Najtrudniejszym momentem w historii dla dwutygodnika był Wielki Kryzys, który spowodował znaczne zmniejszenie sprzedaży magazynu. Do tego „Forbes” musiał zmierzyć się z nową konkurencją w postaci „Businessweek” i „Fortune”. W celu utrzymania wydawnictwa na powierzchni Bertie Forbes zaczął wydawać poradniki finansowe, ale tak naprawdę nowe przychody reklamowe przyszły wraz z rankingami. Najbardziej prestiżowe okazało się wprowadzone w 1948 roku coroczne zestawienie największych amerykańskich korporacji, które ukazuje się do dziś jako Forbes Global 2000 . Pomysł ten był autorstwa Malcolma Forbesa (1917–1990), syna Bertiego, który wraz ze swoim starszym bratem Bruce’em w wydawnictwie pracował od lat 40., a w 1954 roku przejął zarządzanie magazynem po śmierci ojca. Zmiany, jakie wtedy wprowadzili bracia, szybko przełożyły się na pozycję „Forbesa” na rynku. W ciągu kolejnych czterech lat sprzedaż magazynu wzrosła o 100 procent, dochodząc do 265 tys. egzemplarzy, a przychody firmy szacowane były na 3,5 mln dolarów rocznie. Po śmierci Bruce’a w 1964 roku magazyn kojarzony był głównie z postacią Malcolma. Malcolm odkupił od jego żony oraz od pozostałych braci – Gordona i Wallace’a, wszystkie udziały w firmie i stał się jej jedynym właścicielem. „Forbes” był cały czas na fali wznoszącej. Jesienią 1966 roku sprzedaż magazynu przekroczyła pół miliona egzemplarzy i wreszcie udało się prześcignąć „Fortune”. Linia „Forbesa” od tamtego czasu pozostała niezmienna: wiara w wolny rynek i kapitalizm[2]. Dziś spółką i magazynem kierują Steve Forbes i jego bracia.
Główna siedziba redakcji mieści się na Piątej Alei w Nowym Jorku. Redaktorem naczelnym jest Steve Forbes, zaś wydawcą Randall Lane .
Zawartość
[edytuj | edytuj kod]W codziennym życiu „Forbes” kojarzy się z rankingami najbogatszych ludzi, czyli: Forbes 400 , najbogatszych ludzi w Stanach Zjednoczonych; najbogatszych ludzi świata oraz Forbes 500 , czyli największych spółek świata. Pomimo że majątek czasami trudno oszacować, listy „Forbesa” są uznawane za pewne źródło informacji. Inną z list „Forbesa” jest Forbes 30 Under 30, zawierająca wpływowe osoby poniżej 30. roku życia.
Forbes Polska
[edytuj | edytuj kod]Od 16 grudnia 2004 roku istnieje także polska edycja miesięcznika „Forbes”, wydawana przez Axel Springer Polska.
Diamenty Forbesa
[edytuj | edytuj kod]Od roku 2008 redakcja Forbes Polska organizuje coroczny ranking pod nazwą Diamenty Forbesa, w którym wyróżnia najbardziej dynamicznie rozwijające się firmy w Polsce[3].
-
Główna siedziba Forbesa przy Piątej Alei na Manhattanie
-
Budynek Forbes Magazine w Nowym Jorku
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Małgorzata Dwornik, Historia magazynu FORBES. Biznes ma dawać szczęście, a nie miliony [online], tygodnik Reporterzy.info, ISSN 2544-5839, 11 lipca 2022 .
- ↑ Piotr Karnaszewski. Forbes ma 100 lat. „Forbes”. 10/2017, s. 20-23. Ringier Axel Springer Polska. ISSN 1733-7291.
- ↑ Diamenty Forbesa 2023 oznaką siły polskiego biznesu w trudnych czasach, forbes.pl [dostęp 2023-09-29].